Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Γεννιόμαστε. Και μετά…, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

 

Κωστής Μακρής

Γεννιόμαστε.
Και μετά…

Γινόμαστε 5-7 χρόνων και είμαστε μπουκωμένοι με ανεκπλήρωτα «θέλω».

Γινόμαστε 9-11 χρόνων, είμαστε μπουκωμένοι με ανεκπλήρωτα «θέλω» και τα ξέρουμε σχεδόν όλα.

Γινόμαστε 12-18 χρόνων, είμαστε μπουκωμένοι με ανεκπλήρωτα «θέλω», τα ξέρουμε σχεδόν όλα, διεκδικούμε τα δικαιώματά μας και ξέρουμε ποιο είναι το σωστό για τον τόπο μας και την ανθρωπότητα.

Γινόμαστε 19-34 χρόνων, είμαστε μπουκωμένοι με ανεκπλήρωτα «θέλω», τα ξέρουμε σχεδόν όλα, διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, το σύμπαν μάς χρωστάει τα πάντα, θέλουμε να μας αγαπάνε αλλά εμείς να μη χρωστάμε (αγάπη, χρήμα και άλλα αγαθά) σε κανέναν και ξέρουμε ποιο είναι το σωστό για τον τόπο μας και την ανθρωπότητα.

Γινόμαστε 35-54 χρόνων, είμαστε μπουκωμένοι με ανεκπλήρωτα «θέλω», τα ξέρουμε σχεδόν όλα, διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, το σύμπαν μάς χρωστάει τα πάντα, θέλουμε να μας αγαπάνε αλλά εμείς να μη χρωστάμε (αγάπη και άλλα αγαθά) σε κανέναν, μας φταίνε μόνο οι άλλοι και ξέρουμε ποιο είναι το σωστό για τον τόπο μας και την ανθρωπότητα.

Γινόμαστε 55-74 χρόνων, είμαστε μπουκωμένοι με ανεκπλήρωτα «θέλω», τα ξέρουμε σχεδόν όλα, διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, το σύμπαν μάς χρωστάει τα πάντα, θέλουμε να μας αγαπάνε αλλά εμείς να μη χρωστάμε (αγάπη και άλλα αγαθά) σε κανέναν, μας φταίνε μόνο οι άλλοι, η υγεία μας έχει προβλήματα και ξέρουμε ποιο είναι το σωστό για τον τόπο μας και την ανθρωπότητα.

Γινόμαστε 75-95 χρόνων, είμαστε μπουκωμένοι με ανεκπλήρωτα «θέλω», τα ξέρουμε σχεδόν όλα, διεκδικούμε τα δικαιώματά μας, το σύμπαν συνεχίζει να μάς χρωστάει τα πάντα, θέλουμε ακόμα να μας αγαπάνε αλλά εμείς να μη χρωστάμε (αγάπη και άλλα αγαθά) σε κανέναν, μας φταίνε ―συνεχώς― μόνο οι άλλοι, η υγεία μας έχει σοβαρά και επιδεινούμενα προβλήματα και εξακολουθούμε να ξέρουμε με απόλυτη βεβαιότητα ποιο είναι το σωστό για τον τόπο μας και την ανθρωπότητα.

Γινόμαστε 95-105 χρόνων και …

Ε, αν τύχει και φτάσουμε μέχρι εκεί,

μπορούμε να λέμε και να σκεφτόμαστε ό,τι μας κατέβει.

Για το τι θα μπορούμε να κάνουμε τότε, υπάρχει ένα μικρό ερώτημα.

24 Μαΐου 2020

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Η φανουρόπιτα, του Νίκου Βασιλειάδη
Δημήτρης Κατσούλας
Το μέχρι χθες ”πατημένο ελατήριο”, του Δημήτρη Κατσούλα
Κάθε ανταλλαγή και δύσκολη…, του Γιώργου Αρκουλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.