Έλεος! Ω κήνσορες του φ.μπ. Ω υπερευαίσθητοι του διαδικτύου. Δείτε πρώτα ζωντανά το έργο, στημένο στο χώρο και μετά καταδικάστε το. Γίνατε όλοι ειδήμονες από μια φωτογραφία! Προφανώς αξιοποιείτε την καθ’υπερβολήν εικαστική παιδεία που πήρατε στα ελληνικά σχολεία.

Ο Κυριάκος Ρόκος είναι εξέχων γλύπτης και καθόλου δήθεν. Αληθινός μαρμαροφάγος σαν τον δάσκαλο του, τον Τόμπρο και τεχνίτης σαν τον μέντορα του Γιάννη Παππά. Με δεκάδες δημόσια έργα κι ένα προσωπικό, υπερρεαλιστικό ύφος. Έντονα πολιτικοποιημένος αλλά όχι στρατευμένος. Τα γλυπτά του είναι συνδυασμός ρεαλισμού και αφαίρεσης, αφήγησης και υποβολής. Πρόκειται για εκείνη την αίσθηση που δημιουργεί το ακατέργαστο υλικό. Από τον Μικελάντζελο ως τον Χαλεπά. Προφανώς περιμένατε μια προτομή τύπου Μελίνας στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Ο Ρόκος όμως ψάχνει περισσότερο την ιδιάζουσα ευαισθησία της Αρλέτας κι όχι την φυσιογνωμία της. Νομίζω. Όταν το δω εκ του σύνεγγυς, θα μιλήσω εκτενέστερα. Όπως μίλησα και για το μνημείο της ΕΡΤ. Μια ατυχία του γλύπτη που δεν είναι δίκαιο να τον συνοδεύει εσαεί. Περιμένετε ως την Κυριακή. Ειδήμονες του …όλου. στην Ελλάδα εύκολα κατεδαφίζεις αλλά δυσκολότατα χτίζεις.

Διαβάστε τι γράψαμε για την Αρλέτα-Συνεντεύξεις και Αφιερώματα:

Αρλέτα: “Ο Έλληνας ξέρει τα πάντα από τότε που γεννήθηκε”, της Τζίνας Δαβιλά

“Και τώρα που έφυγες…” (Αρλέτα 1945-2017 και για πάντα), του Δημήτρη Μπρούχου

Για την Αρλέτα, του Βαγγέλη Παυλίδη

Αρλέτα: έσβησε η φωνή των αθηναϊκών μπουάτ -Ακούστε και διαβάστε ή απλώς γνωρίστε την καλύτερα

Αρλέτα: “Φήμες είπαν ότι έφερα μια κιθάρα σ’ένα κεφάλι. Θύμωσα. Σέβομαι πολύ τις κιθάρες”, της Τζίνας Δαβιλά

Η Αρλέτα διηγείται πώς γράφτηκε ο “Γλάρος”, της Τζίνας Δαβιλά