Κωστής Μακρής

Με τα (πολλά) λεφτά που θα πάρουμε από την Ε.Ε., καιρός να σοβαρευτούμε, να νοικοκυρευτούμε, να αυξήσουμε το έχει μας και να κάνουμε και πολλά παιδάκια που θα μεγαλώσουν και θα αγαπάνε τον τόπο τους και θα τον προστατεύουν, ε;

Και θα μορφωθούν καλά – καλά και θα έχουνε και καλές δουλειές και θα γυρίσουν και τα ξενιτεμένα μας και θα κάνουν κι εκείνα οικογένειες και παιδιά.

Πολλά παιδιά θα κάνουν και τα παιδιά τους θα έχουν και υγειονομική περίθαλψη και καλή παιδεία και βοήθεια για να ζουν καλά αυτά και οι γονείς τους.

Κάτι τέτοια θέλω και ονειρεύομαι και πίσω από την σχεδόν διάφανη κουρτίνα των ονείρων μου, σαλεύουν σαν εφιάλτες κάτι ιδιοτελείς σκιές βγαλμένες από τις χειρότερες σκέψεις και πράξεις εκείνων που κάθε φορά που πάει το ξυπνητήρι να βαρέσει και να σημάνει 21ον αιώνα εκείνες και εκείνοι το χτυπάνε με γροθιές και με κλοτσιές για να μείνει σταματημένο πολλά χρόνια πίσω, τότε που το εμπόριο ελπίδας, τα στομφώδη συνθήματα, η διαπλοκή, οι συνωμοσιολογία, οι τρικλοποδιές σε άξιους και το χαϊδολόγημα αυτιών έμοιαζε ο καλύτερος δρόμος για το βόλεμα των ανικάνων.