Γιώργος Αρκουλής

Ο διασημότερος των παλιατζήδων των βορείων προαστίων Μίμης Τζιλαλής συνήθιζε να λέει, με εξαιρετικό ύφος θυμόσοφου: «Κύριοι, δεν λέμε ότι ο Θεός, ο Παντοδύναμος, βρίσκεται παντού; Τότε γιατί χρειάζονται οι ναοί; Πολύ απλά, τις εκκλησίες τις έχτισαν οι κεράδες για να πουλάνε την προμήθειά τους!». Αυτό μπορεί, από μία άποψη,  να θεωρηθεί βλασφημία, αν και επί της ουσίας ο φίλος από το «Μοναστηράκι της Κηφισιάς» (της πρώτης περιόδου) είχε δίκιο. Τον θυμάμαι όποτε ξημερώνει -όπως χθες- η γιορτή του ξενόφερτου Αγίου Βαλεντίνου, του πλέον πολυέξοδου της ιεροσύνης, όχι σε κεριά -αφού δεν τον τιμά κάποιος ναός στην περιφέρεια πρωτευούσης- αλλά σε διάφορα καλούδια και άνθη, που ικανοποιούν τους ερωτευμένους. Όμως, επειδή πέραν των εορτασμών, δουλεύει καλά η μηχανή του εμπορίου, θα καταθέσω το αποτέλεσμα ενός μικρού ρεπορτάζ στο πολυκατάστημα της περιοχής μου (και ονόματα δεν λέμε…).

Λοιπόν, το μοναδικό ανθοπωλείο στο ισόγειο, ενώ τις καθημερινές όλου του χρόνου έχει μόστρα με γλαστράκια, γλάστρες, ανθοδέσμες και πάνω τους ταμπελίτσα με τιμή, χθες οι τιμές είχαν εξαφανιστεί και στη θέση τους είχαν τοποθετηθεί -με χάρη είναι αλήθεια!- κατακόκκινες κορδέλες. Εννοείται ότι οι συνήθεις τιμές του μαγαζιού είχαν φτερουγίσει για τα καλά (σε ύψος)! Στη σοκολατερί, οι τιμές δεν είχαν αλλάξει, αλλά η κίνηση ήταν εντελώς υποτονική. Βλέπετε, το «ο έρωτας περνάει από το στομάχι» ισχύει για τις μεγάλες -κυρίως- ηλικίες, αλλά σκοντάφτει στο σάκχαρο κ.λπ.

Κατά τα άλλα, η πρόχειρη μπάντα του καταστήματος ήταν συνδεδεμένη με τον ραδιοφωνικό σταθμό «Λάμψη», η ροή του οποίου στηριζόταν σε τραγούδια κατάλληλα για την ημέρα του έρωτα. Μόνο που κάτι Πλούταρχοι κι άλλοι νεότεροι τραγουδισταράδες δουλεύουν πολύ όχι τον έρωτα αλλά την καψούρα!

Και του χρόνου (με μουσική από τον «Μεγάλο Ερωτικό»…).

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr