Ανοιχτή πόρτα

Μακαριστός Αναστάσιος, ο Φάρος της σύγχρονης Ορθοδοξίας, ο σύγχρονος Άγιος, ο δικός μας Σβάϊτσερ*, της Ωραιοζήλης Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

 

Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.

*Διαβάστε ποιος ήταν ο Αλβέρτος Σβάϊτσερ, ο “Άγιος” του 20ου αιώνα που πρέπει να μελετούν όλοι οι γιατροί

Η αξία της προσωπικότητας του ανθρώπου προσμετράται από την ποιότητα και τον αριθμό όσων τον μνημονεύουν μετά την κοίμησή του. Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Μακαριστός Αναστάσιος Γιαννουλάτος, ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι μια φωτεινή, προσωπικότητα, μειλίχια, σεμνή, υποδειγματική, ταπεινή, ο φάρος της Ορθοδοξίας που λάμπει υπενθυμίζοντας ότι ο Θεός είναι δίπλα σου, αρκεί να ανοίξεις τους οφθαλμούς της καρδιάς σου, να ταπεινωθείς ώστε να αντικρύσεις με σεμνότητα και συνείδηση το μεγαλείο Του. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος συνέδεσε το θεϊκό με το γήινο, τους αγνωστικιστές, τους είρωνες, τους χλευαστές και τους άθεους με τους ένθεους, τους θρησκευόμενους, τους πιστούς, τους ολιγόπιστους, τους θρησκόληπτους, τους ενάρετους και τους υποκριτές. Συνέδεσε τους σύγχρονους φαρισαίους με τους ταπεινούς Ορθόδοξους και πάσης φύσεως χριστιανούς ή πολυθεϊστές με το σχοινί της βαθιάς και άδολης αγάπης, με τον αυθεντικό σεβασμό που αρμόζει σε προσωπικότητες με την Χάρη του Θεού.

Νομίζω ότι θα Αγιοκαταταχθεί όπως του αρμόζει. Το σεμνό σκήνωμά του βρίσκεται σε λαϊκό προσκύνημα μόλις για 24 ώρες πριν τον ενταφιασμό του στην Αλβανία, όπως αύριο θα ακολουθήσει σε λαϊκό προσκύνημα ο αποχαιρετισμός του κόσμου στον Μίμη Δομάζο. Σκεπτόμενη δυνατά αναρωτιέμαι τι κοινό έχουν ο Ιεράρχης που αφιέρωσε την ζωή του στην προσφορά καθιερώνοντας και μαθαίνοντάς μας τι είναι η Ιεραποστολή σε πτωχές χώρες, ξεχασμένες όπως η Ουγκάντα και η Κένυα, με τον “στρατηγό” της κλωτσιάς της μπάλας με το χρώμα του Παναθηναΐκού. Τι κοινό έχουν ο ταπεινός, βαθιάς μόρφωσης και ήθους Αναστάσιος με τον Δομάζο που ομολογούσε σε κάθε συνέντευξη του ότι υπήρξε πολύ εγωιστής επιδιώκοντας την πρωτιά του. Τι σχέση έχουν ο Φάρος της Ορθοδοξίας με τον φάρο του Παναθηναϊκού και των γηπέδων. Χωρίς ίχνος ασέβειας στον Δομάζο του οποίου κοινη μας συζήτηση θα βρείτε στην Πόρτα, νομίζω ότι συμβαίνει το … χάσαμε την μπάλα. Ίσως γιατί τα δύο πρόσωπα, από εντελώς διαφορετικούς χώρους ταξίδεψαν σχεδόν ταυτόχρονα.

Κατανοώ ότι αρκετοί αναγνώστες θα θυμώσουν και σωστά θα κάνουν μα όχι για τους προφανείς λόγους. Δεν υπάρχει επί της ουσίας συγκριτικό μέτρο μεταξύ των δύο αποδημησάντων. Μα ως αρθρογράφος κυρίως οφείλω να θυμίσω ό,τι σημείωσα στο editorial του φετινού Ιανουαρίου, σχετικά με την προτροπή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου: αντισταθείτε στην παρακμή της εποχής με την ποιότητα, κάντε αντίσταση ποιότητας, τιμιότητας, ακρίβειας.

Αν το αποζητεί η ψυχή σας ακούστε το αφιέρωμα στον Μακαριστό Άγιο Πατέρα Αναστάσιο από την εκπομπή “Μονόγραμμα”, όπως αυτή και άλλες συνεντεύξεις έχουν καταγραφεί-ευτυχώς- στο προσωπικό του κανάλι Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος – Archbishop Anastasios. 

Επίσης, παραθέτω την μαρτυρία ενός μαθητή του όπως αυτή κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.

Στο Φως το Αληθινό, Άγιε Πατέρα και Δάσκαλέ μας.

Ωραιοζήλη-Τζίνα Δαβιλά

26 Ιανουαρίου 2025

Υπέροχος αποχαιρετισμός από έναν μαθητή του.

«Εχει μάθημα ο Γιαννουλάτος. Ραντεβού στο αμφιθέατρο. Τρέχαμε όλοι μας να τον δούμε και να μάθουμε. Να ακούσουμε την γλυκύτατη μελωδική φωνή του. Παρά τα μαύρα ράσα ο αγαπημένος μας Αναστάσιος είχε κάτι το εξωτικό και απόλυτα γοητευτικό που μας μαγνήτιζε και μας ενέπνεε.

Έτσι θα τον θυμάμαι. Χαμογελαστό κι αρχοντικό να εισέρχεται στο αμφιθέατρο, να τακτοποιεί το υλικό του και να μας λέει ιστορίες ζωής που μας έμειναν αξέχαστες. Πολλοί θα γράψουν για το πολυσχιδές του έργο αλλά για μας που τον είχαμε καθηγητή στη Θεολογική Αθηνών παραμένει ένα φως που μας δυναμώνει και μας ανοίγει δρόμους.

Μας δίδαξε τι σημαίνει σεβασμός στον άνθρωπο που είναι λόγω θρησκείας διαφορετικός.

Μας δίδαξε πως είναι αδέλφια μας οι Ινδουιστές, οι Βουδιστές, οι μουσουλμάνοι, οι Αφρικανοί πνευματολάτρες.

Μας δίδαξε τι σημαίνει διαθρησκειακός διάλογος.

Μας δίδαξε τι σημαίνει καταλλαγή και ειρήνη.

Μας δίδαξε να μην είμαστε εθνοκάπηλοι στο όνομα του Χριστού.

Μας δίδαξε τι σημαίνει ήθος στη διδασκαλία και την ιεραποστολή. Τι σημαίνει επιστημονικότητα και αναζήτηση.

Έφερνε το πικάπ να μας βάλει μουσική των σούφι ή ήχους του Θιβέτ. Οι επιμελημένες πολυγραφημένες σημειώσεις του, η επιμονή του για τη γιόγκα ότι είναι μέρος μίας ολόκληρης θρησκείας, οι ιστορίες του από την ιεραποστολή…

Θυμάμαι με τον φίλο μου Κυριάκο είχαμε αναζητήσει στην Αθήνα ναούς και μοναστήρια ανατολίτικων θρησκευμάτων, επηρεασμένοι από τη διδασκαλία του με σκοπό να παραδώσουμε εργασία.

Μας δίδαξε τι σημαίνει πολυμορφία πίστεων και συνύπαρξη διαφορετικών κοινοτήτων.

Μας δίδαξε όταν εκλέχτηκε το 1992 αρχιεπίσκοπος Αλβανίας τι σημαίνει εφαρμόζω αυτά που πιστεύω στην ποιμαντική.

Μας δίδαξε πολλά ο δάσκαλός μας Αναστάσιος που δεν χωράνε σε λόγια ούτε σε μια ανάρτηση. Και μεις, παιδιά της μεταπολίτευσης έτοιμα για ξεσηκωμό, νιώθαμε κοντά του έναν γονιό, μια τρυφερότητα για εκείνον, γιατί μας φερόταν με αγάπη και φροντίδα.

Σε ευχαριστούμε, σεβασμιώτε, για την αφύπνιση των συνειδήσεών μας.

Σε ευχαριστούμε για τον αγώνα σου στη δικτατορία για τα ψωμιά που έκρυβες στα ράσα και την εμψύχωση που πρόσφερες στους έγκλειστους φοιτητές της Νομικής.

Σε ευχαριστούμε για τα μαθήματα ταπεινότητας και αγάπης προς τον συνάνθρωπο.

Σε ευχαριστούμε για όσα μας έλεγες με συγκίνηση για τη δύναμη της προσευχής στον Χριστό.

Διαβάζω στον επίλογο του βιβλίου του «Ισλάμ»: πόσο κοντά με την Ορθοδοξία είναι πνευματικά και γεωγραφικά το Ισλάμ. Παρά τις διαφορές βρισκόμαστε σέ ένα κοινό πολιτιστικό και θρησκευτικό έδαφος. Και τελείωνε: «η ουσιαστικότερα αλληλοκατανόησις του πνευματικού πλούτου των δύο κόσμων αποτελεί αμοιβαίον χρέος –μεστόν προσδοκίας».

Αυτός ήταν ο Αναστάσιος Γιαννουλάτος: εξωστρεφής και ανοιχτός στον άλλον. Οικουμενικός! Ένας ορθόδοξος κληρικός παράδειγμα. Ένας κληρικός που μπορούμε να υπερηφανευόμαστε πιστοί, λιγότερο πιστοί και άθεοι.

Καλό ταξίδι, σεβασμιώτατε. Καλό ταξίδι δάσκαλέ μας. Καλό ταξίδι, πατέρα μας»

Joe Pilgrim

SHARE
RELATED POSTS
Ο Αριστοτέλης τα λέει άριστα, αλλά ποιος τον ακούει, του Γιάννη Κούρτη
«Τα δύσκολα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ κοινωνικής συμβίωσης»: 43ο, της Μαρίας Γεωργαλά
Λέξεις στο τετράγωνο “Ελευθερο(χ)τυπία”, του Κωστή Α. Μακρή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.