Αλέξανδρος Μπέμπης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σφριγηλή Πίνδος η κορμοστασιά σου.

Ακλόνητη έστεκες στη ακρομύτη του πουέντ, θαρρείς σαν Πόρτο Κάγιο του Ταινάρου.

Λύγιζες το κορμί σου όπως οι βουκαμβίλιες της Σκόπελος(*) στου αγεργιού το φύσημα.

Δαντέλα τα χέρια σου κουνούσες, δαντελωτές ακτές της Μήλος.

Τα λαμπερά γαλαζοπράσινα μεγάλα μάτια σου, της Χαλκιδικής οι θάλασσες.

Η αύρα σου σαν τα βοτάνια, ευωδιαστή πλημμύρα στου Λασήθι το οροπέδιο.

Άνοιξη οι εκφράσεις σου χρωματιστές. Χλωρίδα του Ολύμπου.

Εύθραυστη και ετοιμόρροπη, υπερβατικά σίγουρη, ανυπέρβλητη, ίδια Χοζοβιώτισσα στης Αμοργός το γκρέμι.

Μαστίχα εύπλαστη της Χίος εσύ.

Ευθυτενής, αγέρωχη, δέσποζες στο κέντρο της σκηνής, Θεσσαλικό εσύ Μετέωρο.

Παλαιοκαστρίτσα, μοναχική, λεπτότροπη, ευγενική Κερκυραία.

Κιμπάρισσα και κολοσσή σαν Ρόδος.

Αέρινη. Νεράιδα και ξωτικό του Κιθαιρώνα.

Δροσουλίτισσα, παντού και πουθενά.

Εδώ και αλλού, Θράκης θράκα.

Πόσο μας ζεσταίνεις.

 

Κρίμα μπαλαρίνα.

Δεν υπάρχει χορογράφος να γράψει επάνω σου.

Ούτε σκηνογράφος να εντάξει τις πινελιές σου στα φόντα. Σε έπνιξαν στα πασπαρτού.

Μήτε παρτενέρ να σε σηκώσει, να σε κεντράρει στις πιρουέτες.

Κι’ οι θεατές;

Λίγοι απόμειναν να σε θαυμάζουν, να σε πιστεύουν, να σε χειροκροτούν

Οι πολλοί δεν σε κατάλαβαν, έφυγαν και περιμένουν.

Το προφήτεψε ο Καζαντζάκης, εσύ Μαντάμ Ορτάνς. Περιμένουν να τσακιστείς να πεθάνεις, για να κάνουν πλιάτσικο τις δαντέλες σου.

Τα μεταξοκέντητά σου σεμέν, λιγδιασμένα στρωσίδια στα τραπέζια των καζίνο…

 

Κρίμα μπαλαρίνα.

Η καριέρα σου στη διεθνή σκηνή δεν πήγε πρίμα.

Εσύ. Που όμοια σου δεν υπάρχει πτερόεσσα.

Ελλάδα εσύ.

Γαμώτο…

(*) Τα νησιά του Αιγαίου ποιητική αδεία είναι άκλιτα. Έχουν μόνο ονομαστική.

Υ.Γ. Ας μη τρέφουμε αυταπάτες.

Όταν έρθει η ώρα μηδέν-το θερμό επεισόδιο με την Τουρκία- οι φίλοι, σύμμαχοι και εταίροι δεν πρόκειται να πάρουν το μέρος μας.

Όπως δείχνει η μέχρι τώρα στάση τους, ενθαρρύνουν κάτω απ’ το τραπέζι τον Ερντογάν να χοντραίνει κλιμακωτά το παιχνίδι.

Μέχρι η χώρα μας να αναγκαστεί και να υποχρεωθεί βάσει συντάγματος να απαντήσει δυναμικά στις προκλήσεις. Για να χρεωθεί το πρώτο βόλι.

Τότε θα επέμβουν και θα παρέμβουν άμεσα ως πυροσβέστες, θέτοντας τους δικούς τους όρους.

[Άμεσα, διότι δεν συμφέρει σε κανέναν η πτώση του Ερντογάν μετά από στρατιωτική ήττα. Θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας].

Τον εξής έναν. Διεθνής κηδεμονία και στο βάθος συνεκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων υπάρχουν στο Αιγαίο καθώς και μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.

Με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Σώζουν τις τράπεζές τους που είναι φεσωμένες με περισσότερα από 100 δις από την Τουρκία.

Κρατούν ζωντανή την οικονομία της που σε περίπτωση κατάρρευσης θα συμπαρασύρει και τα εμπορικά αλισβερίσια μαζί της

και δεν θα αφήσουν στην Ελλάδα και την Κύπρο να έχουν την αποκλειστικότητα στη εκμετάλλευση των όποιων ενεργειακών αποθεμάτων που όπως ισχυρίζονται κάποιοι ειδικοί επαρκούν για να καλύψουν για αρκετές δεκαετίες τις ανάγκες της Ευρώπης. Είναι πολλά τα λεφτά…

Για να καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θα μας πετάξουν και κάποιο κοκαλάκι κάποιας ντεμέκ λύσης του Κυπριακού ώστε να μην αδικηθούν και οι τουρκοκύπριοι και τέλος όλα καλά όλα ανθηρά.

Ο διάβολος, όμως, κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Το πάντα προσεκτικό στις διατυπώσεις του υπουργείο των εξωτερικών των ΗΠΑ χαρακτήρισε πριν λίγους μήνες ”διαφιλονικούμενες”, τις περιοχές που δρα ανενόχλητη από τον διεθνή παράγοντα η Τουρκία η οποία -και πριν αλέκτωρ φωνήσαι, εμφανίζει νέο χάρτη της γαλάζιας πατρίδας όπου χωρίζει το Αιγαίο στη μέση δηλώνοντας ότι θα σπάσει το χέρι όποιου απλωθεί επάνω του.

Θα στείλει δηλαδή ερευνητικό σκάφος μεταξύ Χίος και Σκύρος. Μεταξύ Αστυπαλιά και Αμοργός.

Σιγά μη κάνουν έρευνες. Τάβλι θα παίζουν φουμάροντας αργιλέδες. Η πρόκληση της παρουσίας τους είναι ο στόχος.

Η ακύρωση στην πράξη του-το τονίζω-μονομερούς δικαιώματος της χώρας μας βάσει Διεθνούς Δικαίου της επέκτασης στα 12 μίλια είτε -αν δεν καταπιούμε αμάσητη την ακύρωση-να υπερασπιστούμε δυναμικά αυτό το δικαίωμα άσχετα αν προτιθέμεθα να το εφαρμόσουμε ή όχι.

Για να χρεωθεί η χώρα μας το πρώτο βόλι. Για να εμφανίσει η τουρκική προπαγάνδα ότι η γαλάζια πατρίδα δέχεται επίθεση.

Εδώ τίθεται ένα άλλο ζήτημα που δεν ακούμε να συζητιέται σαν ενδεχόμενο.

Από μια Τουρκία που έχει γραμμένους τους πάντες στα παλαιότερα των υποδημάτων της, τι θα συμβεί αν εκείνη επεκτείνει μονομερώς στα 12 μίλια.

Και οι ολίγιστοι τι περιμένουν για να αντιδράσουν ουσιαστικά;

Όταν ο Ερντογάν αναγγέλλει ασκήσεις με πραγματικά πυρά ανήμερα στις 28 Οκτώβρη το ΝΑΤΟ κάνει τραμπάλα.

Ή μήπως οι ευρωπαίοι περιμένουν πότε θα εμφανίσει νέο γαλάζιο χάρτη που θα φτάνει έξω από την Βιέννη;

Προς το παρόν δηλώνουν ότι είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν στην Τουρκία τα αόρατα υποβρύχια διότι σέβονται την υπογραφή τους.

Και οι Ιταλοί τις έξυπνες τορπίλες. Οι Ισπανοί το αεροπλανοφόρο.

Ουάου. Tην υπογραφή τους και το άλλο προσέχουν πού τα βάζουν. Ειδικά όταν είναι πολλά τα λεφτά…

Τέλος, τι σκοπό είχε ο χαρακτηρισμός ”διαφιλονικούμενα”; Το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι σαφές; Η διαφιλονικία σημαίνει συνυπαιτιότητα.

Αν κάνει κάτι παράνομο η χώρα μας ας μας το πουν οι φίλοι μας να το μάθουμε.

Γι’ αυτό στο λέω λατρεμένη μου μπαλαρίνα. Μόνη σου χορεύεις.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr