Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

“Από την Παγκοσμιοποίηση στην Ιδανική Κοινωνία” (απόσπασμα), του Νίκου Βασιλειάδη

Spread the love

Νίκος Βασιλειάδης

llll.png

 

Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα λόγω του μεταναστευτικού μαζεύτηκαν πολλές και διάφορες “ανθρωπιστικές Οργανώσεις” με – θα το πω ξεκάθαρα γιατί έχω ασχοληθεί επί μακρόν – όχι και τόσο ξεκάθαρους σκοπούς και τρόπο λειτουργίας. Αν κοιτάξουμε λίγο διαχρονικά το φαινόμενο των ανθρωπιστικών Οργανώσεων – που συμπίπτουν χρονικά με την εμφάνιση της Παγκοσμιοποίησης – τον τρόπο λειτουργίας των αλλά και τον τρόπο με τον οποίο βοηθάνε τον “Τρίτο Κόσμο” ίσως δούμε την πραγματική αλήθεια αυτής της ιστορίας. Δείτε και μόνοι σας όλες αυτές τις αποστολές (θρησκευτικού ή άλλου προσανατολισμού) που επιστρέφουν από τις αφρικανικές ή ασιατικές χώρες.

Τι πήραν αυτοί οι άνθρωποι από τους λαούς με τους οποίους συναναστράφηκαν; Σε τι άλλαξε η οπτική τους; Σε τίποτα! Απλώς πήγαν, έδωσαν την ελεημοσύνη τους και έφυγαν όπως ακριβώς είχαν έρθει. Αφήνοντας πίσω τους κάτι χειρότερο από την αισχροκέρδεια με την οποία διαχειρίζονται οι κρατικές αρχές την ανθρωπιστική βοήθεια. Άφησαν πίσω τους προσβολές. Γιατί οι άνθρωποι τους οποίους επισκέφτηκαν, αντιμετωπίζουν την ελεημοσύνη τους σαν κατευθείαν πλήγμα στον τομέα της κοινωνικής τους καταξίωσης. Περίεργο; Όχι…τελικά όλοι αυτοί που δέχθηκαν την εξαναγκαστική ελεημοσύνη του δυτικού κόσμου δεν ήταν ζητιάνοι, τους κατήντησαν ζητιάνους, και την προσβολή αυτή τώρα την ξεπληρώνουν με την Τρομοκρατία. Γιατί όταν έφευγαν οι «ελεήμονες λευκοί» εμφανίζονταν πάντα τα μεγαλοστελέχη, για τα οποία, έχει ήδη προετοιμαστεί το έδαφος.

Και τα μεγαλοστελέχη αγοράζουν. Γη, ανθρώπους, πλουτοπαραγωγικούς πόρους –τα πάντα. «Παγκοσμιοποίηση» με λίγα λόγια η οποία κατήντησε ολέθρια για τους υπόλοιπους λαούς –πέραν της Δύσης. Αλλά γιατί θα πρέπει να μας νοιάζει; «Εμείς ανήκομεν εις την Δύσιν», που έλεγε και ο αείμνηστος Τριανταφυλλίδης. Εμείς καθόμαστε και καλοπερνάμε πίνοντας το αίμα των άλλων –δεν τρέχει τίποτα. Λάθος! Και δεν το εννοώ από ανθρωπιστικής πλευράς –αυτά είναι προσωπικές επιλογές ενώ εδώ το θέμα μπαίνει σε γενικό επίπεδο. Η παγκοσμιοποίηση πολτοποιεί κι εμάς τους…..

Η έννοια της δεν έχει καμιά σχέση με τις παραδόσεις και τις παραδοχές του Δυτικού πολιτισμού. Δεν υπάρχει τίποτα από την Αναγέννηση, τη Γαλλική επανάσταση, την Αμερικάνικη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας (και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία) σε αυτή τη Νέα Τάξη πραγμάτων, στην παγκοσμιοποιήση των αγορών. Η περίφημη αρχή της υπεράσπισης της ανεξιθρησκίας, που θεμελιώθηκε στη Γαλλική επανάσταση, μετατράπηκε σε απαγόρευση της θρησκευτικής έκφρασης εφόσον αυτή σε διαφοροποιεί από τους συμπολίτες σου, παράδειγμα μια Γαλλία που απαγορεύει να κυκλοφορούν στις πόλεις της γυναίκες με μαντίλα, ή να παρελαύνεις κρατώντας την ελληνικη σημαία με μαντίλα. Οι φιλελεύθερες αρχές της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας μετατράπηκαν σε επιθετικούς πολέμους που χαρακτηρίζονται ως αμυντικοί και σε κρατική τρομοκρατία με το πρόσχημα της υπεράσπισης αυτής της ίδιας της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας. Και η εκπληκτική σχετικοποίηση των αξιών που αποτέλεσε τη βάση ανάπτυξης της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, μετατράπηκε σε νεκροφιλική ανωτερότητα από τους σύγχρονους τιμητές των αρχαίων φιλοσόφων. Η Θάτσερ είπε κάποτε ότι «δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα». Το είχε πει για λόγους εντυπώσεων, θέλοντας να δώσει έμφαση στην ατομικότητα σε βάρος της συλλογικότητας. Τέτοιες ιδέες, όμως, οδήγησαν στην αποθέωση του ατομικισμού και στην κοινωνική πόλωση στις δυτικές κοινωνίες.

Οι περισσότερες ιδεολογίες κινούνται μεταξύ του δίπολου κοινωνικής δικαιοσύνης και ατομικής ελευθερίας. Είναι, όμως, ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ιδέες όπως αυτή κάνουν κακό, όχι μόνο στην κοινωνική συνοχή αλλά και στη ίδια την ατομική ελευθερία. Ποιος είναι πιο ελεύθερος να πραγματώσει τις ατομικές του επιθυμίες και στόχους, Αυτός που ζει στον Αγιο Παντελεήμονα ή αυτός που ζει στην Κηφισιά; Η ατομική ευτυχία και ελευθερία δεν πρέπει να μένουν έννοιες θεωρητικές και αποστεωμένες. Οσο έχει αποτύχει ο σοβιετικού τύπου κομμουνισμός, τόσο έχει αποτύχει και η όψιμη αλόγιστη αποθέωση του ατομικισμού και της λαιμαργίας. Πώς αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε ότι παρά την τεχνολογική πρόοδο, την αύξηση της παραγωγικότητας και την τεράστια συσσώρευση πλούτου, οι νεόπτωχοι και οι κοινωνικές ανισότητες στις πόλεις μας όλο και αυξάνονται; Οσο λάθος ήταν ένα κοινωνικό μοντέλο που δεν έπαιρνε υπόψη του τις ατομικές διαφορές, δεν έδινε κίνητρα στους ανθρώπους να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, τόσο λάθος είναι οι κοινωνίες που εξυψώνουν την απληστία και την ακόρεστη κατανάλωση. Μέσα στην κοινωνία που δομικά προωθεί τον ανταγωνισμό, την ανισότητα, τον αποκλεισμό, την απομόνωση, την υποταγή, έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ και σχεδόν αποδεχτεί την ιδέα ότι ο μόνος τρόπος για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι μέσω της μισθωτής εργασίας (ή την εκμετάλλευσή της) και την αγορά εμπορευμάτων.

Έχουμε συνηθίσει να υπακούμε νόμους έξω από τον έλεγχό μας (το αόρατο χέρι), ενώ σχεδόν δεν μπορούμε να αντιληφθούμε το προϊόν της εργασίας μας και τη χρησιμότητά του σε μια αλυσίδα παραγωγής που υπακούει μόνο στις ανάγκες του Το ερώτημα λοιπόν τίθεται κάπως έτσι: Ενοχλεί ή όχι να είσαι κακέκτυπο οργουελιανού μυθιστορήματος; Σε ενοχλεί να μην έχεις ιστορία αφού η ιστορία αλλάζει κάθε μέρα, ανάλογα με τα κυρίαρχα συμφέροντα ; Σε ενοχλεί να μην έχεις τη δυνατότητα διαμόρφωσης της δικής σου πολιτιστικής ταυτότητας αφού η κυρίαρχη προπαγάνδα διαμορφώνει τον κώδικα συμπεριφοράς μαζικά και σε παγκόσμιο επίπεδο; Σε ενοχλεί να σου επιβάλουν άλλοι ακόμα και το τι θα ονειρευτείς (αυτό που προβάλλεται στα μέσα χειραγώγησης-ενημέρωσης κι αυτό που κυριαρχεί στο διαδίκτυο);

Σε ενοχλεί να είσαι αποκομμένος από τη δυνατότητα πληροφόρησης (λόγω του όγκου της πληροφορίας); Σε ενοχλεί να είναι προδιαγεγραμμένη η ζωή σου από την κούνια ως το μνήμα (μέσα από συγκεκριμένες και αυστηρά οριοθετημένες θεσμικές διαδικασίες); Αν ναι –είσαι εναντίον της «παγκοσμιοποίησης».

Αν όχι, τρέχα γρήγορα στο καινούργιο πολυκατάστημα. Φρόντισαν να είναι ανοικτό ακόμα και τις Κυριακές..για να μην πάψεις να ξοδεύεις…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author      

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Η μοναδική συνέντευξη του Κωστή Στεφανόπουλου σε 10χρονο μαθητή, Αθήνα 2005
Τι σκαρφίζονται οι άνθρωποι!, του Κωστή Α.Μακρή
Βέλγος Ψηφοφόρος, του Γιώργου Πίτσου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.