Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ίρις και πάσης Ελλάδος (μέρος 2ο), του Αλέξανδρου Μπέμπη

Spread the love

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά

210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες  με παιδικό καρκίνο.

Αλέξανδρος Μπέμπης

 

 

 

 

 

 

 

Η αγαπημένη μας σκυλίτσα ( περισσότερα εδώ) έγινε εννέα ετών.

Πέρασε στην τρίτη ηλικία σύμφωνα με την αναλογία που ισχύει αν ήταν άνθρωπος.

Αναπόφευκτο ήταν να κάνουν και την εμφάνισή τους κάποια προβλήματα υγείας.

Πριν λίγες μέρες που την βγάλαμε για την βραδινή της βόλτα στο τέλος της ούρησης έβγαλε αίμα.

Αυτονόητη η άμεση κινητοποίησή μας με επίσκεψη στον κτηνίατρο ο οποίος μας συνέστησε να γίνει ανάλυση ούρων όπως και μετά τα αποτελέσματα ότι πρέπει για 15 μέρες να λάβει αγωγή με αντιβιοτικά, ένα ακόμη φάρμακο για το ενδεχόμενο στομαχικών επιπλοκών και ένα βιταμινούχο συμπλήρωμα. Ένα κόστος που ξεπέρασε τα πενήντα ευρώ.

Αμελητέο μπροστά σε όση αγάπη μας έχει με ανιδιοτέλεια ανταποδώσει όλα τα χρόνια που είναι μαζί μας.

Αμελητέα θα είναι και όποια άλλη δαπάνη θα χρειαστεί αν παρ’ ελπίδα δεν γίνει καλά.

Αναρωτήθηκα αν όλοι όσοι συμβιώνουν με σκύλους έχουν τη δυνατότητα να επωμιστούν παρόμοια ή μεγαλύτερη ενδεχομένως δαπάνη.

Με έναν πρόχειρο είναι η αλήθεια υπολογισμό και με βάση τα χρόνια που ζει κατά μέσο όρο ο σκύλος κατέληξα ότι συμφέρει στην πολιτεία να ενταχθούν και οι κτηνίατροι στο σύστημα υγείας και να καλύπτεται από το Δημόσια η περίθαλψη των σκύλων.

Ενδεχομένως και εύλογα κάποιοι να πουν εδώ ο κόσμος καίγεται μεσούσης της πανδημίας και εσύ ζητάς αυτό το πράγμα.

Η απάντηση είναι να αναλογιστούμε το κόστος που επωμίζονται οι Δήμοι που είναι υποχρεωμένοι βάσει νόμου να μαζεύουν τα αδέσποτα, να τα φροντίζουν, να τα στειρώνουν και να κάνουν ό,τι άλλο προβλέπεται.

Ας λάβουμε υπ’ όψη μας και την σοβαρή πιθανότητα να αυξηθεί ο πληθυσμός των αδέσποτων που θα προκύψει με την αύξηση της ανεργίας, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλοί συνάνθρωποί μας και την συνεπαγόμενη αδυναμία τους να φροντίσουν όπως πρέπει και όχι όπως και αν μπορούν, τον σκύλο τους.

Θα ήταν χρήσιμη μια εμπεριστατωμένη μελέτη για αυτό το ζήτημα που δεν έχει φυσικά μόνο οικονομική διάσταση.

Στο κάτω της γραφής η κοινωνική πολιτική όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για τα ζώα είναι απόδειξη πολιτισμού.

Υ.Γ. Η αγάπη μου για όλα τα ζώα είναι δεδομένη. Αναφέρομαι στους σκύλους διότι είναι η μεγαλύτερη αν όχι η μόνη κατηγορία αδέσποτων.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Ακρίβυναν τα καύσιμα,  ξεμείναμε κι από… κυβέρνηση, του Δημήτρη Κατσούλα
Σε ένα σταυροδρόμι η ζωή ξοδεύεται, του Δημήτρη Κατσούλα
Βουτιές μέσα στη μπόρα, του Γιάννη Στουραΐτη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.