H Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι Δημοσιογράφος και Αναγνώστρια της iΠόρτας

Υπόσχεται να τον αφήσει

το σώμα της να αγγίξει.

Από εκείνον μονάχα ζητάει

ένα κέικ ακριβό να της προσφέρει.

Ένα από εκείνα τα γλυκά

που βρίσκεται στην ακριβή βιτρίνα.

Του εστιατορίου των πλουσίων,

εκείνη πώς να πηγαίνει στα μέρη εκείνα;

Το αγόρι την τσέπη του κοιτάζει;

πόσο λίγα χρήματα έχει!

Όμως, για εκείνη που αγαπάει

μπορεί ως και την πείνα να αντέχει.

Τρέχει περιχαρής,

το γλυκό αγοράζει.

Εκείνο το κέικ με την κρέμα

τη λευκή που τόσο του ταιριάζει!

Δεν πειράζει αν περάσει

χωρίς φαγητό μία μέρα.

Το σώμα της θα άγγιζε,

ζαλισμένος από του έρωτα την τρέλα.

Τρέχει να τη φωνάξει,

του σπιτιού χτυπάει την πόρτα.

Η μητέρα της ανοίγει,

θα την καλέσει λέει,

από το μπάνιο σα βγει πρώτα.

Λαχταρώντας τη μορφή του

καθισμένος στα σκαλιά,

στο κέικ ορμάει με ορμή

ξεχνώντας τις υποσχέσεις για  φιλιά.

Μπροστά στην πείνα λεν πολλοί,

και ο έρωτας ο ίδιος ξεθωριάζει.

Είναι τόσο άγριο ένστικτο

που όλα μας τα πάθη κατευνάζει.

ΥΣ: Η σκηνή της ταινίας Once Upon A time που ήταν η αφορμή για να εμπνευστώ αυτό το ποίημα.

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων (έναντι Σταδίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ), «Πηγές Καλλιθέας»

Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου στο ύψος του ΙΚΑ & Λεωφόρος Κρεμαστής