Πόρτα στον Πολιτισμό Πρόσωπα - Αφιερώματα

Ο κύκλος της ζωής και του θανάτου από τον Σπύρο Ντασιώτη, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Spread the love

 

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

Ημέρα Κυριακή, 3 Νοεμβρίου, 2019. Μιά ηλιόλουστη Κυριακή. Από αυτές που θες να βγεις έξω, στον ήλιο, να περπατήσεις, να κάνεις όμορφα πράγματα, μόνος ή με παρέα, να κάνεις ωραίες συζητήσεις, να γεμίσεις ωραίες εικόνες την ψυχή σου για να μπορέσεις να συνεχίσεις την πεζή καθημερινότητα που σε περιμένει από Δευτέρα.

Εγώ διάλεξα να επισκεφτώ την Γκαλερί Γρηγοριάδη, στο Ηράκλειο Αττικής και να δω από κοντά τα έργα του εξαιρετικού γλύπτη και φίλου μας, Σπυρίδωνα Ντασιώτη. Τελευταία μέρα της έκθεσης και η χαρά μου μεγάλη που πρόλαβα! Για όσους δεν γνωρίζουν, ο κος Ντασιώτης είναι ο εμπνευστής και δημιουργός του Πάρκου των Ψυχών, στην Πάρνηθα. Κι εκεί μπορεί όποιος θέλει να κάνει την ειρήνη του με το βουνό και να περπατήσει ανάμεσα στα έργα του ταλαντούχου γλύπτη, που στέκουν εκεί εδώ και χρόνια (μακάρι να αντέξουν γι΄ακόμα περισσότερο) για να μας θυμίζουν την σύνδεσή μας με την φύση και τον Θεό…

Η ίδια αίσθηση με συνεπήρε και στην σημερινή μου επαφή με τα έργα της έκθεσης, ειδικά με εκείνα που είχαν αναφορές στην πυρκαγιά της Πάρνηθας. Πολύ συγκινητική η προσέγγιση του ταλαντούχου δημιουργού.  Ένας καμμένος κορμός που είχε μετουσιωθεί σε ένα έργο τέχνης, είχε αποκτήσει νέα ζωή, ένα άλλο σχήμα που σχεδόν έρεε, είχε πρόσωπο,  αλλά σαν να άκουγες την κραυγή του για έλεος, σαν να έβλεπες τις φλόγες μέσα του, μέσα στο καρβουνιασμένο εσωτερικό του και σαν να έβλεπες τον κόπο που χρειάστηκε ένα κομμάτι ξύλο να αποκτήσει κανά ζωή. Γιατί δεν ξεχνώ πως ότι είδα ήταν κάποτε δέντρα, ζωντανά και πράσινα.  Πραγματικά σπαρακτικό. Μία κραυγή βοήθειας αλλά και μιά προειδοποίηση. Το χρώμα που έλειπε το αναπλήρωσε στους καμβάδες του κι έτσι έκλεινε τον κύκλος της ζωής, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.

Ο ευγενικός οικοδεσπότης μας χάρισε ένα κομμάτι της ψυχής του και τον ευχαριστούμε θερμά! Ο άνθρωπος χρειάζεται την τέχνη όπως και το οξυγόνο και όσο υπάρχουν καλλιτέχνες που μιλάνε με τα άψυχα θα έχουμε και μεις να αναπνέουμε πιο βαθιά.

Διαβάστε κείμενα του γλύπτη Σπύρου Ντασιώτη ΕΔΩ. Ακολουθούν φωτογραφίες από την έκθεση στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη

SHARE
RELATED POSTS
Γράμμα στον Κωστή Α.Μακρή, της Άννας Κοντοπίδη [Νάξος]
Ο Μαραντόνα με τον Τσε, του Νίκου Βασιλειάδη
Η ποίηση στο τραγούδι. Μνήμη Γ. Σπανού, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.