Δεν γνωρίζω αν ο αγαπημένος στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος διαβαίνει το κατώφλι της Πόρτας μας.

Θέλω όμως να είμαι από μια γωνιά να δω το όλο νόημα χαμόγελο του αν τύχει και διαβάσει παρακάτω ότι η παράφραση του τίτλου του τραγουδιού

ΚΑΜΑΡΟΥΛΑ (ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ ΔΥΟ ΕΠΙ ΤΡΙΑ) σε μουσική Μίμη Πλέσσα, αφορά στην εικόνα που παρουσιάζει το κόμμα και ο αρχηγός του της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

…”καμαρίλα” σύμφωνα με τον ορισμό που δίνουν τα λεξικά είναι το σύνολο των ανεπίσημων μυστικοσυμβούλων, που παρασκηνιακά ασκούν εξουσία, επηρεάζοντας ως προς τη λήψη αποφάσεων ένα ισχυρό άτομο.

Εν προκειμένω το ισχυρό άτομο (ουάου) είναι ο πρόεδρος-αρχηγός του αναφερόμενου στον πρόλογο κόμματος κ.Κυριάκος (Κούλης) Μητσοτάκης.

Άγεται και φέρεται ο δόλιος από Kαραμανλικούς, Σαμαρικούς, Αδωνιδικούς, φιλελεύθερους, νεοφιλελεύθερους, λαϊκοδεξιούς, κεντροδεξιούς, ακροδεξιούς και όλο αυτό το κακό συναπάντημα, προσπαθώντας μάταια να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να κρύψει κάτω από το χαλί, το χάλι που ύφανε για τη χώρα (μαζί με το ΠΑΣΟΚ για να είμαστε δίκαιοι) επί δεκαετίες το κόμμα του.
Το μόνο που πετυχαίνει με αυτόν τον τρόπο και την ανοχή που δείχνει είναι να μη μπορεί να ξεκολλήσει δημοσκοπικά το κόμμα του.

(Ποσώς με ενδιαφέρει φυσικά αν θα ξεκολλήσει δημοσκοπικά η ΝΔ, διότι έχω την άποψη που την καταθέτω σε κάθε ευκαιρία ότι ο βρόγχος που πνίγει τη χώρα εδώ και δεκαετίες,δεν λύνεται. Μόνο κόβεται. Ο τρόπος για να κοπεί είναι να κονιορτοποιηθεί η κομματίλα δια της απλής αναλογικής).
Από τότε που είμαι ενεργός πολίτης αυτής της χώρας έδωσα παρόν σε κάθε είδους εκλογικές διαδικασίες, ουδέποτε ”έριξα” ΛΕΥΚΟ ή ΑΚΥΡΟ.

Πάντοτε έπαιρνα θέση και ανέκαθεν ενδιαφερόμουν για την εξυγίανση όλων των κομμάτων, ανεξάρτητα ιδεολογικής μου συγγένειας ή μη.
Με ενοχλεί και με προβληματίζει αφάνταστα που το ποσοστό των ΔΞ/ΔΑ χτυπάει πρωτιά στις δημοσκοπήσεις και ακόμη περισσότερο που το ποσοστό της αποχής των συμπολιτών μου στις πραγματικές εκλογικές συνθήκες, ξεπερνά το 40%.
Η λεγόμενη ”πίτα” διαρκώς συρρικνώνεται και διαπράττουν τραγικό σφάλμα όσοι προσπαθούν να δελεάσουν ψηφοφόρους από το υπόλοιπο κομμάτι με παλαιοκομματικά τερτίπια και ήξεις αφήξεις και δεν αντιλαμβάνονται ότι όσο μικραίνει η πίτα, τόσο θα ενισχύονται οι νοσταλγοί του ναζισμού.

Γι’ αυτό σου λέω Κούλη μου, αν περιοριστείς στο ρόλο του διαχειριστή αυτής της νοσηρής κατάστασης,δεν πρόκειται να ξεκολλήσεις δημοσκοπικά και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα δεις ούτε πρωθυπουργία.

Ο πατέρας σου το τόλμησε πριν 30 χρόνια προσθέτοντας το ”φιλελεύθερη” μπροστά από τον λογότυπο ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ήμασταν πολλοί αυτοί που ευχόμασταν ότι κάτι πάει να αλλάξει προς το καλύτερο σ’ αυτή τη χώρα.
Ο λαϊκισμός τον νίκησε, αλλά η ιστορία κάποια στιγμή θα γράψει με μελανά γράμματα τα έργα και τις ημέρες των λαϊκιστών.
Οι συνθήκες όμως έχουν αλλάξει. Η κρίση εκτιμώ ότι έκανε σοφότερο μεγάλο ποσοστό πολιτών, ξεθόλωσαν τα μάτια του και γνωρίζουν πολύ καλά τις αιτίες που έφτασε η χώρα σ’ αυτή την κατάντια.
Αν αγνοείς το γεγονός ότι αυτό το 40% για να εκδηλωθεί περιμένει τη στιγμή που θα εμφανιστεί ένας ηγέτης-που εσύ δεν είσαι-που θα έρθει σε μετωπική και ολοκληρωτική ρήξη με το παρελθόν, θα σε φάει η καμαρίλα και το κόμμα σου θα παραμείνει καμαρούλα (μια σταλιά).

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr