Ο Κωστής Μακρής είναι γραφίστας και συγγραφέας

GREEK RESTAURANT-THE BEST IN THE CITY- NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Ομολογώ ότι αλλιώς περίμενα την ομιλία του Προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Θα ήθελα να ακούσω μια αναφορά για την παράνομη εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 και για την κατοχή, μέχρι και σήμερα, μέρους της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία. Μου άρεσαν οι αναφορές του στην Φιλική Εταιρεία, στους Έλληνες της Μαριούπολης και της Οδησσού και με συγκίνησε το «Ελευθερία ή Θάνατος».

Σε καμιά περίπτωση δεν θα τον χαρακτήριζα «Ανεπιθύμητο Πρόσωπο».

Ανεπιθύμητη για μένα είναι πρώτα απ’ όλα η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η βαρβαρότητα του εισβολέα. Ανεπιθύμητη είναι η υποκρισία. Ανεπιθύμητη είναι η μισαλλοδοξία. Ανεπιθύμητη είναι η εξόντωση αμάχων. Ανεπιθύμητη είναι και η «Κομματική» τύφλωση.

Οι αρχές μου όμως και οι αξίες που υπερασπίζομαι, ιδιωτικώς και δημοσίως, δεν αλλάζουν επειδή ο Ουκρανός Πρόεδρος δεν ήταν και τόσο “δίκαιος” ή «πολιτικά ορθός» απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο.

Γιατί το μέγα έγκλημα για μένα δεν είναι οι «αστοχίες» τού λόγου του κ. Ζελένσκι αλλά Εισβολή των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Ουκρανία, η επιδίωξη καταστροφής της εθνικής, κρατικής και πολιτισμικής της υπόστασης και οι «ευστοχίες» του Ρωσικού Στρατού στις αθρόες φονικές του επιθέσεις κατά αμάχων.

Αν δεν έχω αρχές, αξίες και μνήμη, θα βρίσκω μονίμως αφορμές και άλλοθι για να δικαιολογώ θέσεις που μαρτυρούν έλλειψη αρχών, αξιών και μνήμης και να στηρίζω ―άμεσα ή καλυμμένα με υποκριτικό τρόπο― τον θύτη αδικώντας κατάφωρα το θύμα· στου οποίου την θέση δεν θα ήθελα να βρεθώ. 

Η «αυτοπροστασία» ενός Κράτους από πιθανή απειλή, σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί έναν «προληπτικό» πόλεμο εναντίον άλλου κυρίαρχου και ελεύθερου Κράτους.

Ο Εθνικοσοσιαλιστής (ΝΑΖΙ) Αδόλφος Χίτλερ, τον «Ζωτικό χώρο» και «Βιότοπο» (Lebensraum) της Γερμανίας θέλησε να προστατέψει, κατακτώντας με στρατιωτική βία όσες χώρες μπόρεσε. “Κερδίζοντας” ατιμωτικό τέλος ο ίδιος αλλά και κληροδοτώντας ντροπή, ενοχές και όνειδος στην Γερμανία με τα εγκλήματά του κατά της Ανθρωπότητας.

Η εικόνα της βομβαρδισμένης Παιδικής Χαρά (πόσο τραγικό και άθλιο ακούγεται: Βομβαρδισμένη «Παιδική Χαρά»!) στην Μπούτσα (ναι, έτσι λέγεται στα Ουκρανικά, όσο κι αν μας ξενίζει ή προκαλεί ανόητα χαμόγελα στα Ελληνικά) με κάνει ακόμα πιο αποφασισμένο να υπερασπιστώ όσο και όπως μπορώ την Ουκρανία και τους Ουκρανούς Πολίτες. Όπως θα υπερασπιστώ οποιαδήποτε χώρα και τους κατοίκους της απέναντι σε οποιαδήποτε εισβολή.

Επειδή δεν θέλω να ξαναδώ βομβαρδισμένες «Παιδικές Χαρές» ούτε στην Ουκρανία, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Κύπρο, ούτε στο Ιράν, ούτε στην Ταϊβάν, ούτε στη Ρωσία, ούτε στη Συρία, ούτε στην Πολωνία, ούτε στην Φινλανδία, ούτε στην Τουρκία, ούτε στο Ισραήλ ή στην Παλαιστίνη.

Και όταν λέω/γράφω ότι είμαι έτοιμος να υπερασπιστώ το Διεθνές Δίκαιο και τους Κανόνες του, δεν εννοώ ότι θα ζωστώ τα φυσέκια μου και θα πάω ως εθελοντής μαχητής στην εμπόλεμη ζώνη, καθώς ούτε η φυσική μου κατάσταση ούτε η ημερομηνία γεννήσεώς μου το επιτρέπουν.

Εννοώ ότι είμαι έτοιμος να επωμιστώ το μέρος του κόστους που μου αναλογεί γνωρίζοντας ότι αυτό θα επηρεάσει δυσμενώς την οικονομική και κοινωνική μου κατάσταση όπως και της Ελλάδας.

Θα δεχτώ αγόγγυστα τις δυσκολίες ―οικονομικές και άλλες― επειδή γνωρίζω ότι υπερασπιζόμενος το «Δίκιο και τη Λευτεριά» των Πολιτών της Ουκρανίας, υπερασπίζομαι το «Δίκιο και τη Λευτεριά» των Δημοκρατιών της Ευρώπης και της Ελλάδας. Αγαθά δηλαδή που τα θεωρώ αδιατίμητα.

Κωστής Α. Μακρής

10 Απριλίου 2022