Η αρχή της συμμετοχικότητας, του Μάκη Σεβίλογλου

Μπορεί ο λαός να δίνει μαθήματα δημοκρατίας; Φυσικά και μπορεί κι αυτό κάνει εδώ και μία εβδομάδα. Παρακολουθούσα χτες βράδυ την ΕΡΤ μέσω διαδικτύου και συνειδητοποίησα πως, όλος αυτός ο κόσμος, χτυπημένος από την κρίση, μπορεί και ζητάει με αξιοπρέπεια, χωρίς “μπαχαλάκηδες”, με σπουδαγμένη τη δημοκρατική συμπεριφορά, το καλύτερο.

Πολλοί και διάφοροι παρελαύνουν όλες αυτές τις μέρες από το κανάλι της ΕΡΤ, τοποθετούνται επί του ζητήματος, μπορούν ακόμη και την αντίθετή τους άποψη να διατυπώνουν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει ν’ αποκλειστούν και φεύγουν, ήσυχα και πολιτισμένα. Ήρεμα, χωρίς κορώνες, κάποιοι ίσως πολύ θυμωμένοι με τα όσα συμβαίνουν, πολιτικοί, καλλιτέχνες, εργάτες, υπάλληλοι, δημοσιογράφοι, όλοι χωράνε σε ένα μέσο, που χρόνια τώρα υποφέρει, ωστόσο όμως πάντα προσπαθούσε και το κατάφερνε να δώσει την αρτιότερη ενημέρωση. Ακόμη κι εκείνος ο Άδωνις τοποθετήθηκε, πολέμιος κάθε δημόσιου φορέα, η Βούλτεψη, ο Κουκουλόπουλος, χωρίς να πείθουν ενδεχομένως, τους δόθηκε βήμα όμως.

Έτσι εννοώ εγώ τη δημοκρατία, έτσι εννοώ τη δημόσια τηλεόραση. Αφήστε τη να λειτουργήσει από μόνη της, χωρίς να την πατρονάρετε και να’ στε σίγουροι πως θα έχει και ποιότητα και τηλεθέαση και κέρδη. Ο λαός πρέπει και μπορεί, να ελέγχει, να φροντίζει να μην υπάρξουν εκτροπές στη δημοκρατία. Ο λαός γνωρίζει τί θα πει δημοκρατία, όταν σοβαρός στέκει απέναντι στα προβλήματα και συμμετέχει σ’ αυτήν, γρηγορώντας σαν φύλακας. Πολλά χρόνια είχα να δω ανθρώπους γνωστούς από τον πολιτισμό να τοποθετούνται, χάρηκα την Άννα Συνοδινού, που αν και πολιτικά προέρχεται από τον δεξιό χώρο, είδε τον κίνδυνο με την οξυδερκή της ματιά. Ίσως πολλοί τρέξουν αυτή τη στιγμή να κάνουν δηλώσεις για να φανούν, είμαι όμως σίγουρος πως οι προθέσεις προδίδονται από τους ίδιους.

Εύχομαι η ΕΡΤ ν’ ανοίξει και πάλι, τα συσσωρευμένα προβλήματα δεν θα χαθούν από την ελληνική οικονομία, θα’ ναι όμως μια αρχή πολιτισμού και συμμετοχικότητας στη διαχείριση μιας κρίσης. Ο θυμός δεν λειτουργεί από μόνος του, ας το’ χουν αυτό στο νου τους όσοι έσπευσαν να ψηφίσουν την ακροδεξιά, νομίζοντας πως έτσι θα εκδικηθούν το κακώς κείμενο σύστημα. Και τί κατάφεραν? Απλά άνοιξαν την όρεξη του Σαμαρά για άλλες συνεργασίες. Αν θέλει τελικά να το κάνει, ξέρει τον τρόπο, ας καταλύσει το σύνταγμα με τον ίδιο τρόπο που κατέβασε τους διακόπτες, πάλι όμως θα βρει μπροστά του όλους τους προοδευτικούς Έλληνες, που ποθούν την αλήθεια κι όχι άλλες δεσμεύσεις προεκλογικά χάριν του ψαρέματος ψήφων και μετεκλογικά να λούζονται τα αντίθετα, λόγω των αδιαφανών συναλλαγών κάτω απ’ το τραπέζι.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν συλλογικές ευθύνες σ’ αυτό που βιώνουμε, δεν θέλω να ασπαστώ τη ρήση Πάγκαλου, ξέρω, όμως, πως χρόνια τώρα οι ίδιοι διαχειρίζονται το χρήμα, οι ίδιοι το σκόρπισαν με ευκολία κι οι ίδιοι εδώ και πάρα πολλά χρόνια δίδαξαν το χρηματισμό και το βόλεμα. Έπρεπε να τους καταδείξουμε όμως και δεν το κάναμε, έπρεπε να τους διώξουμε και δεν το κάναμε. Ο Χρυσοχοΐδης δεν διάβασε το μνημόνιο και το υπέγραψε, έπρεπε να πάει σπίτι του, να κατεβάσει τα στόρια και να χαθεί από ντροπή. Το ίδιο πρέπει να κάνουν πολλοί πολιτικοί του τόπου, να εξαφανιστούν, αυτό όμως δεν συνέβη. Δεν συνέβη γιατί εμείς αδιαφορήσαμε, γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να απαιτήσουμε σοβαρά την κάθαρση.

Αυτές τις μέρες ο λαός έδειξε πόσο ώριμα αντιμετωπίζει την αλήθεια, με πόση ευθύνη στέκεται μπροστά στα προβλήματά του. Δεν αρκεί όμως ο συναισθηματισμός, ξεφουσκώνει, ούτε η άτακτη διαμαρτυρία, μπερδεύει. Δεν θέλω να πιστέψω στις εικασίες του Βαξεβάνη στο άρθρο του πως, κάτι κακό ετοιμάζεται, δεν θέλω να νομίζω πως όλοι οι Ευρωπαίοι είναι εχθροί μας, γιατί αυτό ταΐζει τον εγχώριο σωβινισμό, θέλω να πιστεύω στο λαό που ξέρει ποιες ευθύνες του αναλογούν και που γνωρίζει πως η δημοκρατία τον θέλει διαρκώς ξύπνιο, για να την προστατεύει και να την περιφρουρεί, όπως ακριβώς κάνει αυτές τις μέρες!

* Το άρθρο γράφτηκε για το iPorta.gr στις 18/6/2013.

Ο Μάκης Σεβίλογλου είναι τραγουδοποιός. Επισκεφθείτε εδώ την επίσημη ιστοσελίδα του. 

** Ακούστε το νέο τραγούδι του Μάκη Σεβίλογλου που θα κυκλοφορήσει σύντομα σε στίχους, μουσική και ερμηνεία δική του. 

H ηχοληψία έγινε από τον Γιάννη Ταβουλάρη στο studio +1. Η μίξη και το mastering από τον Caspar Falke στο Silvox Studio. Χρησιμοποιήθηκαν ατάκες από τον ελληνικό κινηματογράφο των ηθοποιών Νίκου Σταυρίδη και Θανάση Βέγγο, καθώς και από παραστάσεις των καραγκιοζοπαιχτών Ευγένιου Σπαθάρη και Άθωνα Δανέλλη.

Ζητείται χώρα επειγόντως, τους νόμους να τηρεί δεόντως
ζητείται χώρα στους αιώνες, που ν’ αγαπάει τον άνθρωπο
να’ χει αρχηγό φιλάνθρωπο, να παίζει με κανόνες

βρε τί μας λες – βρε τι μας λες
γιατί τις ξύνεις τις πληγές
βολέψου με το σύστημα
και ξέχνα τα νηστίσιμα

ζητείται χώρα μ’ ακροβάτες, πολίτες μ’ ατσαλένιες πλάτες
λαός σκυμμένος που ν’ αντέχει, στον καναπέ και στην tv
να ‘ναι κι η τύχη του στραβή, τίποτα να μην έχει

βρε τι μας λες – βρε τι μας λες
τι σε χαλάει ο καναπές
τι σε χαλάει κι η tv
τελάλης είν’ στο μαγαζί

Ζητούνται χώρα και λαός, ξερόλας κι απολίτιστος
ζητούνται κι υποψήφιοι, πολιτευτές ηλίθιοι,
να βολευτούν αιώνια κι ας είν’ για τα καδρόνια

βρε τι μας λες – βρε τι μας λες
του Καραγκιόζη ο μπερντές
θέλει μπαξίσι, ψέμματα
και ρουφιανοβολέματα