Από το μπλογκ του Βαγγέλη

Βίοι παράλληλοι, του Βαγγέλη Παυλίδη

Spread the love

 

 Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του 

 

Χωρίς σκίτσα και εικόνες την φορά αυτήν- περισσεύουν. Για μέρες τώρα η ιστορία της Άννυ μούχει κάτσει σαν κόμπος στον λαιμό, σαν μαρμάρινη πλάκα στο στήθος. Μα να τώρα μια άλλη, διαφορετική ιστορία που δεν σβήνει την προηγούμενη μα που ανοίγει μια πόρτα αισιοδοξίας, που προσφέρει μια ελπίδα πως δεν χαθήκαμε ακόμα, πως ακόμα το παλεύουμε γερά για έναν καλύτερο, πιο «ανθρώπινο» κόσμο. Και πάλι ένας κόμπος στον λαιμό, μα αλλιώτικος τώρα… και η πλάκα στο στήθος κάπως αλάφρυνε.

 

Παραθέτω αυτούσιο είδηση/άρθρο απο το ΕΘΝΟΣ

 

Στην αγκαλιά της μητέρας της «πνίγηκε» σήμερα η 4χρονη Τάλα

 


Στην αγκαλιά της μαμάς της «πνίγηκε», μετά από έξι μήνες, η 4χρονη Τάλα, το κοριτσάκι που είχε παραμείνει τον περασμένο Δεκέμβριο επί ώρες δίπλα στον νεκρό πατέρα του σε παρέβρια περιοχή του Θουρίου Έβρου, προσπαθώντας να προφυλαχθεί από την παγωνιά. Μετά από προσάθειες του «Χαμόγελου του Παιδιού», η μητέρα της ανήλικης έφτασε σήμερα το μεσημέρι στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» και έσφιξε το παιδάκι της στην αγκαλιά της…

Στην επανένωση της οικογένειας βοήθησαν η Διπλωματική αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης στην Αθήνα και εισαγγελικές Αρχές που μεσολάβησαν για το ταξίδι της Σύριας, παλαιστινιακής καταγωγής, μητέρας μαζί με το τρίχρονο παιδί της, από τη Δαμασκό στη Θεσσαλονίκη.

Η γνωστοποίηση της άφιξης της μητέρας της, πυροδότησε στο παιδάκι μία απίστευτη χαρά λένε οι άνθρωποι από το «Χαμόγελο του Παιδιού».

Περιγράφοντας τις αντιδράσεις της, λένε πως η μικρή Τάλα σηκώθηκε το πρωί ενθουσιασμένη που θα έβλεπε τη μητέρα της, ντύθηκε, χτενίστηκε και ρωτούσε συνέχεια, «αν είναι όμορφη»…

Τις προηγούμενες δε ημέρες, που με μεσολάβηση του Οργανισμού, μιλούσε με την μητέρα της στο διαδίκτυο,έκλαιγε, ζητούσε «αγκαλιά».

Εκείνο όμως που επίσης συγκλονίζει, είναι ότι παρακαλούσε τη μητέρα της να μην έρθει με βάρκα, αλλά με αεροπλάνο για να είναι ασφαλής…

«Η συζήτησή τους, κάθε φορά, ήταν πόνος» είπε χαρακτηριστικά η Χάλα Αλμάσεν, εθελόντρια διερμηνέας στο «Χαμόγελο» η οποία βρισκόταν δίπλα στο κοριτσάκι καθ’ όλη τη διάρκεια διαμονής του στο Σπίτι του “Χαμόγελου”, στον Φοίνικα Θεσσαλονίκης.

Η αγωνία της Τάλα έλαβε τέλος, όταν συνάντησε σήμερα τη μαμά και τον μικρό της αδερφό στο αεροδρόμιο.
«Ήταν μια συνταρακτική επαφή. Δεν υπήρχαν λόγια, μόνο δάκρυα και χάδια» περιέγραψε τη συγκινητική στιγμή επανένωσης η εκπρόσωπος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Βάσω Πετρίδου. Δίπλα στην οικογένεια ήταν και ο αδερφός του αδικοχαμένου πατέρα, ο οποίος βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα και βοήθησε στον εντοπισμό της νύφης του.

«Η Τάλα είναι παιδί – σύμβολο ενός προσφυγικού ταξιδιού γιατί αποτελεί ένα παράδειγμα ευτυχούς κατάληξης απέναντι στις χιλιάδες περιπτώσεις παιδιών που τελικά χάνουν τη ζωή τους» είπε η κ. Πετρίδου.

Από την πλευρά του, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας της Παλαιστίνης στην Αθήνα Μουχάναντ Ζαράρ (Muhanad Jarrar) τόνισε ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση, είναι μία από τις πολλές που στον δρόμο της προσφυγιάς, αντιμετωπίζουν τον θάνατο και τον διωγμό» και δήλωσε ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε η οικογένεια να παραμείνει προς το παρόν στην Ελλάδα.

Το «Χαμόγελο του Παιδιού», όπως άλλωστε είπε η κ. Πετρίδου, θα συνεχίσει να στηρίζει οικονομικά και ηθικά την οικογένεια, «για να μην απαξιώσουμε τη θυσία αυτού του πατέρα που τα έδωσε όλα γι’ αυτούς»…

Μέσα σε οικίσκο γεώτρησης άντλησης υδάτων είχε βρεθεί το παιδί

Υπενθυμίζεται ότι το παιδί και το άψυχο σώμα του νεαρού άντρα, είχε βρει ο Γιώργος Λυμπερακάκης, μέσα σε οικίσκο γεώτρησης άντλησης υδάτων που βρίσκεται μόλις 300 μέτρα από το ποτάμι και είχε ειδοποιήσει την αστυνομία. Όπως είχε διαπιστωθεί, το κοριτσάκι είχε παραμείνει δίπλα στον νεκρό πατέρα του για περισσότερες από 10 ώρες, μέχρι να το εντοπίσει τελικά, εντελώς εξαντλημένο, ο κ. Λυμπερακάκης.

Ο 32χρονος πατέρας του κοριτσιού, το είχε μεταφέρει στους ώμους του, μέσα από τον ποταμό Έβρο, με αποτέλεσμα το παιδί, όταν βρέθηκε, να είναι στεγνό, ενώ ο πατέρας του είχε αφήσει την τελευταία του πνοή από το κρύο, με το σώμα του μελανιασμένο από τη μέση και κάτω…

 

SHARE
RELATED POSTS
Πώς έμαθα να μην φοβάμαι και ν’ αγαπώ τη βόμβα, του Βαγγέλη Παυλίδη
Vangelis Pavlidis
Άγια νύχτα – Stille Nacht – Silent Night, του Βαγγέλη Παυλίδη
Ο Gustav Mahler και το Marillenknoedel, του Βαγγέλη Παυλίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.