Πόρτα στην Πολιτική

Το παγκόσμιο νόμισμα της Αστάθειας, του Ηλία Καραβόλια

Spread the love

89c03786-ec54-4df8-8c5a-e24edc95c977.jpg

 

 

 

 

 

 

Ηλίας Καραβόλιας

[email protected]

 

 

 

 

Οι αγορές άρχισαν πάλι την περιδίνηση και πέφτουν με ορμή καλλιεργώντας φόβους για “πέρασμα” της κρίσης στις οικονομίες ,στο εμπόριο και στην παραγωγή. Η κατάσταση στα δημοσιονομικά μεγέθη της Κίνας αλλά και η μή στοχευμένη χρήση της ποσοτικής χαλάρωσης απο τις Κεντρικές Τράπεζες συναντούν την γεωπολιτική αστάθεια και έτσι δημιουργείται ένα σπιράλ καθόδου τιμών και πιθανής ύφεσης.

Το πρακτορείο «Νέα Κίνα» ανέφερε ότι .”…στο μέλλον θα πρέπει να υπάρξει μια «διεθνής εποπτεία» στο θέμα της κυκλοφορίας των αμερικανικών δολαρίων παγκοσμίως και ότι θα πρέπει να αναζητηθεί στο μέλλον ένα νέο, σταθερό, αποθεματικό νόμισμα”.

Η Κίνα λοιπόν θέλει να επαναφέρει στο τραπέζι το θέμα της αντικατάστασης του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και τρίζει τα δόντια στις ΗΠΑ υπενθυμίζοντας ότι κατέχει τα μεγαλύτερα αποθέματα δολαρίων παγκοσμίως, άρα «έχει κάθε δικαίωμα» να προασπίσει τα συμφέροντα της και υποδεικνύει στην Αμερική πώς να χειρίζεται το δολάριο για να ξεπληρώσει τα χρέη της.

Στο Reuters ξαναδημοσιεύτηκε -βελτιωμένη και με νέα στοιχεία- μια έκθεση του ΟΗΕ στο 2011 -για το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα και τις αγορές(http://www.reuters.com/ article/2010/06/29/us-dollar-reserves-un-idUSTRE65S 4062010062 9 ) και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το δολάριο δεν μπορεί πλέον να παίξει το ρόλο του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και είναι πλέον «ακατάλληλο» μέσο για αποθήκευση πλούτου.Προτείνεται να υιοθετηθούν τα SDRs (Special Drawing Rights), τα περίφημα ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα (ΣΗΜ:μονάδα μέτρησης χρήματος εντός του ΔΝΤ, σχεδόν σε λογιστική κυκλοφορία αποθεματικής μέτρησης και «αξία» στα αρχεία του ΔΝΤ. Όταν δημιουργήθηκαν τα SDRs το 1969, 1 SDR ισοδυναμούσε με 0.888671 γραμμάρια χρυσού, που ήταν και η ισοτιμία του 1 δολαρίου τότε. Όταν το δολάριο αποσυνδέθηκε από το χρυσό, άλλαξε και η ισοτιμία του SDR. Σήμερα, η ισοτιμία του καθορίζεται με βάση κυρίως – για να μην μπούμε σε τεχνικά θέματα – την αξία των 4 «μεγάλων» νομισμάτων, του δολαρίου, του ευρώ, της λίρας και του γιεν.

Σε άρθρο-παρέμβαση στους Financial Times ένας σοβαρός αναλυτής του Peterson Institute που χρόνια παρακολούθώ,o A. Subramanian, με τίτλο «Coming soon: when the renminbi rules the world»,( http:// www.ft.com/ intl/cms/s/098adcf6-daea-11e0-a58b-00144feabdcwww.ft.com/12/9-htl) καταρρίπτει πολλές ενστάσεις για το εάν το γουάν έχει πολύ δρόμο ακόμα να καθιερωθεί παγκοσμίως. Αντικρούει π.χ το επιχείρημα ότι η Κίνα κρατά χαμηλά το γουάν ώστε να είναι φτηνή η εργασία εκεί και πιο ανταγωνιστικές οι εξαγωγές της. Παραθέτει δε μια νέα διάσταση στις συναλλαγές του γουάν διεθνώς: συντάσσεται με τις ανακοινώσεις του κινεζικού πρακτορείου που ανέφερα στην αρχή και αποκαλύπτει το πώς κρατικά στελέχη του Πεκίνου προσπαθούν να εγκαταστήσουν με άδεια της βρετανικής κυβέρνησης στο Λονδίνο ένα off-shore trading centre(κέντρο συναλλαγών) με βάση το γουάν με κοινή πλατφόρμα συναλλαγών σε Σαγκάη, Χονγκ-Κονγκ.

Από το 2009 η Κίνα ζητά ως «ενδιάμεση λύση» τα SDRs και μάλιστα ζητά να μεταβληθεί και η σύνθεσή τους, με προτάσεις όπως να συμπεριληφθεί στον υπολογισμό της ισοτιμίας τους και ο χρυσός(ΣΗΜ: Στοιχεία που ήλθαν πέρυσι στο φως από το Bloomberg Newswire έλεγαν ότι το ΔΝΤ ήταν αυτό που πωλούσε χρυσό τότε) Αξίζει να αναφέρουμε ότι και ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωσε επίσημα ότι θα πρέπει να συμπεριληφθεί και ο χρυσός στον υπολογισμό του SDR.

Για κάποιους, παγκόσμιο νόμισμα σημαίνει παγκόσμια διακυβέρνηση, κάτι που έχει έχει δώσει τροφή για άφθονα «σενάρια συνωμοσίας». Πιστεύω ότι ενεργοποίηση ενός τέτοιου «κοινού σύνθετου χρήματος» δεν θα οδηγήσει σε «μία παγκόσμια συνωμοτική διακυβέρνηση» αλλά σε όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στα εθνικά τραπεζικά και χρηματιστηριακά συμφέροντα καθώς όλοι θα θέλουν να αλλάζουν τη σύνθεση του κοινού νομίσματος ανάλογα με τις επενδυτικές τους θέσεις αλλά και τις πιστώσεις που θα ελέγχουν στο διεθνές εμπόριο.

Αυτό που ίσως μελλοντικά να ενδιέφερε την Κίνα είναι το πώς και το πότε θα μπορούσε να αντικατασταθεί το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. και αν αυτό σημαίνει ζημίες για τα υφιστάμενα ομόλογα που έχει στην κατοχή της. Κίνα και λοιποί μεγάλοι πιστωτές των ΗΠΑ ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τις συχνότητες των πωλήσεων και τις μετακυλίσεις ζημίας που μπορούν να κάνουν, αναγκάζοντας διεθνώς τις αγορές να παρακολουθούν απλώς μια ελεγχόμενη διολίσθηση του δολαρίου (πολύς λόγος γίνεται για το τί θα γίνει από μια ξαφνική αποχώρηση των Κινεζικών τραπεζών, από τα ομόλογα ΗΠΑ, και ξεχνάμε ότι δεν αποχωρίζεται κανείς τόσο εύκολα αυτό που θα του γράψει μεγάλη ζημιά αν αυτός ο ίδιος το αποχωριστεί βίαια .Πρόκειται για κλασική περίπτωση θεωρίας παιγνίων με υπόδειγμα μηδενικού αθροίσματος και χωρίς ορατό τελεσίγραφο). 

Ας μην ξεχνάμε φυσικά τις ανισορροπίες στις υπερχρεωμένες κοινωνίες της Ευρώπης. Εδώ στην Ελλάδα φοβόμαστε το φάντασμα της χρεοκοπίας και την δραχμή και θυμάμαι άρθρο του αναλυτή Martin Wolf στους Financial Times, «….An Italian policymaker told me it would be better to leave the euro than endure 30 years of pain….» ( http://www.ft.com/…/fdb8cb90-ddf0-11e0-a391-00144feabdc0.ht ….) ‘Όσοι νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι το μεγάλο πρόβλημα, ας κάνουν μόνοι τους την μετάφραση… 

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr  

SHARE
RELATED POSTS
Τελευταία ευκαιρία: Η Αθήνα κάνει πίσω και για συντάξεις – Παζάρι με ΦΠΑ
 «Ολοκληρώθηκε η διαδικασία για την αναγνώριση του φυσικού ιαματικού πόρου «Απόλλωνα» στην Ικαρία»
Βενιζέλος: Πολιτική απάτη και πραξικόπημα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.