Ματίνα Ράπτη-Μιληλή

Έλεος κυρία…λυπηθείτε με …δεν αντέχω άλλη πλύση, άλλο στρίψιμο, άλλο μαλακτικό !

Πόσα ακόμα να αντέξει ένας κάδος! ΄Ημαρτον! Δεν μου τα είχατε πει αυτά όταν με πήρατε από το κατάστημα…

΄Ολο γλυκόλογα μου ήσασταν τότε και ευχαριστούσατε τον καλό Θεό και την τεχνολογία που με έφτιαξε! Μόνο σαμπάνια δεν ανοίξατε όταν ήρθα σπίτι, εκείνη, την πρώτη ημέρα! Θυμάμαι με τι ευλάβεια πατούσατε τα κουμπάκια μου! Σχεδόν τα χαϊδευατε!

Στα λαμπάκια μου με κοιτούσατε, πότε θα κάνω μπιπ- μπιπ ότι τελείωσα και μετά με αφήνατε να ξεκουραστώ και με ξαναχαϊδεύατε και μου καθαρίζατε το παραθυράκι μου και να τα υγρά για τα άλατα, να τα αρωματικά, να οι καθαρισμοί στα φίλτρα και στο συρταράκι μου !

Τώρα…μου πετάτε κεί μια ταμπλέτα 8 σε 1 και από δω παν’ κι οι άλλοι…Ξεχνάτε να με αδειάσετε και κάνω μπιπ- μπιπ στου κουφού την πόρτα! Με φορτώνετε για να τελειώνετε πιο γρήγορα και πρόσφατα σας άκουσα να μιλάτε με νοσταλγία για το προηγούμενο πλυντήριο μόνο και μόνο επειδή ήταν, λέει και στεγνωτήριο! Που άμα θέλουμε το πιστεύουμε και βασικά σιγά τη μετάλλαξη!

Η ζωή μου έγινε ποδήλατο σας λέω και είμαι πολύ στεναχωρεμένο που δεν μπορώ να σας μιλήσω για τον πόνο μου αφού ποτέ δεν κάθεστε κοντά μου …έστω στο στρίψιμο …να αισθανθώ και γω πως κάποιος νοιάζεται για μένα.

Μόνο όταν κάνω πολύ φασαρία έρχεστε στο μπάνιο… κι αυτό για να με πείτε …σαράβαλο. Σαράβαλο, ποιός, εγώ, που με ζητάγανε καν και καν κι έπαιξα και σε διαφήμιση στην τηλεόραση και το μισό μου σόϊ συνεργάζεται με ολόκληρη Μενεγακη! Τί να λέμε τώρα! Μία κυρία προχθές λιποθύμησε απ’ την χαρά της που με κέρδισε…Δηλαδή, όχι εμένα ακριβώς, αλλά έναν πολύ στενό μου συγγενή. Δίπλα δίπλα στην γραμμή παραγωγής!

Μωρέ αν ήθελα εγώ! Είστε όμως αχάριστη κυρία. Αυτό έχω μόνο να σας πω…και επίσης θα ήθελα να σας ενημέρωσω πως από χθες ακούω έναν περίεργο θόρυβο στην πλάτη μου και χωρίς να θέλω να σας τρομάξω …νομίζω πως πάνω από τις 1000 στροφές αισθάνομαι μία ελαφρά τάση φυγής…

Κι αυτό σας το λέω γιατί το μπάνιο που με έχετε κλεισμένο να δουλεύω σαν τον σκλάβο μέρα νύχτα (κυρίως νύχτα) βρίσκεται στον επάνω όροφο κι αν ξεχάσετε καμιά ώρα την πόρτα ανοιχτή μπορεί να αρχίσω να κατεβαίνω τα σκαλιά και δεν θα φταίω εγώ αν με δείτε ξαφνικά μπροστά σας φάντη μπαστούνι την ώρα που τα λέτε με το άλλο το χαϊβάνι, το πλυντήριο πιάτων.

Άιντε…γιατί ξυπνήσανε οι σκλάβοι κυρία Κοκοβίκου μου .

Τώρα έχουμε και συντήρηση.

ΣΥ- ΝΤΗ- ΡΗ- ΣΗ !