Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του

Υπάρχει μια Αμερικάνικη παροιμία που συμβουλεύει “Don’t shit where you eat”. Η σημασία της έχει εφαρμογή σε πολλές καταστάσεις και είναι φανερή ακόμα και σ’ όσους δεν έχουν Proficiency στα Αγγλικά. Έτσι δεν μεταφράζω. Γεγονός είναι πως ακόμα και τα ζώα, κι αυτά χωρίς να έχουν Proficiency στα Αγγλικά, γνωρίζουν την παροιμία και την τηρούν κρατώντας την φωλιά τους καθαρή.

Όπως όμως σε όλα σ’ αυτήν την ζωή υπάρχουν και εξαιρέσεις. Υπάρχουν ζώα, στα πιο χαμηλά σκαλοπάτια της ζωϊκής κλίμακας είν’ αλήθεια, όπου στόμα και αφεδρώνας είναι ένα και το αυτό, ένα άνοιγμα όλο κι όλο για όλες τις δουλειές. Παράδειγμα το γνωστό σε όσους κάνουν βουτιές με μάσκα “Αγγούρι της Θάλασσας”.

Προφανώς εκεί ανήκουν (τάξις Εχινοδέρμα, ομοταξία Ολοθουροειδών) αυτοί που προκάλεσαν την ρύπανση που βλέπετε. Στην πανέμορφη φύση της Λαχανιάς -την φύση που σιγά σιγά ρημάζει και καταστρέφεται καθώς τα ανθρωπόμορφα Ολοθουροειδή όχι μόνο δεν λιγοστεύουν μα, αντίθετα, πληθαίνουν. Και να σκεφτεί κανείς πως η χωματερή είναι λιγότερο απο 2 χλμ. πιο πέρα.

Ειδοποίησα τις υπηρεσίες του Δήμου που υποσχέθηκαν πως θα “το κοιτάξουν”. Όσο για τα ανθρωπόμορφα Αγγούρια της Θάλασσας, πού θα πάει, κάποιον θα δω.