Σκέψεις βασανίζουν το μυαλό σου…

Σκέψεις εγκλωβίζουν τα μάτια. Βλέπουν. Βλέπουν αυτό που θέλεις εσύ να δεις. Δεν είναι όνειρο. Δεν είναι αυταπάτη. Βλέπουν αυτό που θέλεις εσύ να δεις. Βλέπουν αυτό που αισθάνεσαι. Όπως το αισθάνεσαι!

Σκέψεις βασανίζουν το μυαλό. Σκέψεις που έρχονται και δεν φεύγουν. Δεν θέλεις να τις διώξεις. Και οι σκέψεις φέρνουν συναισθήματα και τα συναισθήματα κι άλλες σκέψεις.

Σκέψεις που έρχονται και επεκτείνουν τις προηγούμενες και δίνουν διάσταση στις επόμενες. Μάτια που κοιτούν και σταματούν να σε επεξεργάζονται. Είστε στον ίδιο τόνο πια. Πιάσατε ρυθμό και προχωράτε.

Σκέψεις όμως, βασανίζουν το μυαλό. Στήνουν χορό. Απόψε δεν θέλουν. Απαιτούν η νύχτα να μην τελειώσει. Όμορφα είναι τα παραμύθια με τα γοβάκια της πριγκίπισσας και τις άμαξες, αλλά τα ξωτικά και οι νεράιδες κρύβουν εκείνη την αλήθεια…

Σκέψεις βασανίζουν το μυαλό σε επανάληψη. Μία επανάληψη που ακονίζει το μυαλό. Και μία νεράιδα, όχι του παραμυθιού σε περιμένει. Δεν την επέλεξες. Είναι όμως εδώ έτοιμη…

Σκέψεις βασανίζουν το μυαλό, παράξενα αλλά ωραία. Παράλογα συναισθήματα ακολουθούν τη σωστή τροχιά και βρίσκουν πορεία, με το χορό που εσύ επέλεξες για απόψε.

Σκέψεις βασανίζουν το μυαλό. Σκέψεις που θα έρθουν και δεν θα φύγουν.

Αναστασία Φωκά