Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Σατυρικά 1ο: Ένα πρωινό με την Αφροδίτη, του Χρήστου Μαγγούτα

Xristos Magoutas
Spread the love

Xristos Magoutas

 

 

 

 

 

 

 

Χρήστος Μαγγούτας

 

 

 

 axristo.PNG

 

 

 

 

Ξύπνησα. Μια ωραιότατη κοπέλα ήταν γονατισμένη μπροστά μου.

— Γκρρρ!

— Καλά αγριάνθρωπε. Θα σου φτιάξει καφέ αυτή με τις ωραίες κνήμες.

— Γκρρρ!

Σε πέντε λεφτά είχα ξυπνήσει, θυμήθηκα ποιος είμαι. Δεν μπόρεσα να καταλάβω πού είμαι.
Κοίταξα τη κοπέλα μπροστά μου.

— Αφροδιτούλα, μωρό μου.

Κάτι έγινε. Τέσσερα δέντρα πίσω μου πήραν φωτιά και καίγονταν. Ο αέρας μοσχομύρισε άνοιξη. Αγγελάκια απάγγελναν ποιήματα του Λειβαδίτη. Ο κόσμος έκανε καμιά δεκαριά τούμπες – μάλλον εγώ έκανα τούμπες. Κάποτε έγινε ηρεμία.

— Τι συνέβη, Άφρω, μωρό μου;

Πάλι το ίδιο ευτυχώς με λιγότερα ρίχτερ, μετασεισμός ήταν.

Με αγκάλιασε:

— Με είπες μωρό, και μάλιστα δυο φορές. Και είμαι 20,000 χρόνων.

— Είκοσι σκέτα είσαι. Δε σας δίδαξαν οι Κένταυροι στο 1ο Ιδιωτικό Σχολείο Πηλίου ότι μηδέν σημαίνει τίποτα. Ε σβήνουμε τα τρία τίποτα και είσαι μια θεογκόμενα 20 ανοίξεων

— Κατοχύρωσες το «θεογκόμενα» στο όνομά μου στο Oxford Dictionary;

— Αμέ! Τι χάνει η «Πόρτα» τέτοιες ευκαιρίες? Πήξαμε στα στα λάικ. Και πέρα από αυτό η γυναίκα δεν έχει ηλικία. Περιμένουμε μόλις βγάλει η Αγκέλα απόφαση μέσω του Αρείου Πάγου για το άσυλο των Τούρκων στρατιωτικών, να υποβάλουμε αγωγή να μην αναγράφεται πουθενά η ηλικία της γυναίκας και να καούν δημόσια και εις περίοπτον πάντων όλοι οι σχετικοί φάκελοι –εκτός από το δικό σου.

— Εμένα γιατί όχι, την κακομοίρα;

— Γιατί δεν είχε ανακαλυφτεί ακόμα ο Πάπυρος Λαρούς και είναι γραμμένο στον τοίχο μιας σπηλιάς. Αλλά θα ζητήσουμε από τους Αμερικάνους να ρίξουν καμιά εκατοστή Άμπραχαμ και να την καταστρέψουν μαζί με το γελάδια και τους βοσκούς, το ίδιο που κάνουν στους Αφγάνες.

— Δε θέλω βία. Μου φτάνει ο Άρης που έρχεται κάθε βράδυ από τη Μέση Ανατολή γεμάτος αίματα σα χασάπης. Και θέλει να κάνουμε και έρωτα με τα αίματα, εντελώς ανώμαλος είναι πια.

— Με συγχωρείς που σε διακόπτω, γλυκιά μου. Είπες κάτι για τοίχους, μάλλον εγώ το είπα, και θυμήθηκα τους τοίχους στα FB. Από σοβαρές πανεπιστημιακές μελέτες που διεξήχθησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έδειξαν ότι οι γυναίκες έγιναν κατά μέσο όρο 20 χρόνια νεότερες. Το βλέπεις άλλωστε και από τις ασπρόμαυρες χθεσινές φωτογραφίες που έχουν στο προφίλ τους.

— Ακόμα ΠΑΣΟΚ έχετε εκεί κάτω;

— Όχι έχουμε έναν κάπως χειρότερο, αλλά τώρα επαναστάτησε ο λαός και θα ξαναψηφίσει αυτούς που κατάστρεψαν τη χώρα και ξέρουν πώς θα συνεχίσουν αρμονικά την καταστροφή της. Μη μου βρίζεις το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. Ξέρεις πόσοι τυφλώθηκαν και μετά ανάβλεψαν, πόσοι πέθαναν και συγχρόνως ζούσαν; Ο Ιησούς είναι ένα τίποτα μπροστά στον ΓΑΠ και το Κωστάκη. Σημεία και τέρατα, πιο πολύ το δεύτερο. Γυναίκες γεννούσαν 3-4 φορές το χρόνο σαν κουνέλες.

— Εγώ είμαι το μωρό σου μη μου μιλάς άλλο για πολιτική. Αφού το είπε και ο Αριστοτέλης σας, όχι ο Ωνάσης, ο άλλος, ο συνομήλικος του Μητσοτάκη: «Είστε ζώα όταν ασχολείστε με την πολιτική»

— Δεν αμφιβάλω. Ζώα με μυαλό αμοιβάδας.

— Πες μου ότι με αγαπάς… Ορίστε; Τι σχέση έχει αυτό με τον Αριστοτέλη;

— Έχει με την ερωτική μας σχέση.

— Καλά έχεις κι εσύ ανάγκη να σου το λένε αυτό, ολόκληρη θεογκόμενα; (Πάντα βλέπω έναν ναρκισσισμό στα μάτια της όταν ακούει αυτή τη λέξη).

— Γιατί εγώ δεν είμαι γυναίκα. Νομίζεις ότι δε ζηλεύω; Εκατό φοράς πιο πολύ από τις θνητές και χίλιες φορές πιο πολύ θέλω να εκδικηθώ.

— Αφροδιτούλα μου κατέβασε αυτόν το διακόπτη στο χεράκι σου από το 1000 στα 220 βολτ. Την προηγούμενη φορά το ξέχασες και έμεινα δυο βδομάδες στο GENERAL HOSPITAL με εγκαύματα β’ βαθμού. Λίγο ακόμα και θα μου έκανες αποτέφρωση και δε θα με έθαβαν οι ευλαβείς ιερείς στην Ελλάδα.

Έβαλε τα κλάματα

— Δε μ’ αγαπάει. Όλοι μπάσταρδοι είναι. Μας θέλουν μόνο για το πετιμέζι. Γι’ αυτό ρωτάμε συνέχεια να μας που πουν ότι μας αγαπούν μήπως το πιστέψουμε.

Την αγκάλιασα. Έσταζε από τα κλάματα σα να την έβγαζα από τη θάλασσα σε ακτή της Κύπρου. (Αυτό στην επόμενη έκδοση).

Την έσφιξα τρυφερά στην αγκαλιά μου. Τι τρυφερά δηλαδή, σαν να είχα αγκαλιάσει ηφαίστειο ήταν έτοιμο να εκραγεί).

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Κάποτε ζούσαμε χωρίς την έγκριση άδειας από κάποιους, του Δημήτρη Κατσούλα
ΕξώΠορτα, του Γιάννη Γερμανού
Δανεικαριές, του Δημήτρη Κατσούλα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.