Αλέξανδρος Μπέμπης

Απορώ γιατί απορούμε. Απορώ γιατί διαμαρτυρόμαστε.

Δεν θα ήθελα να βρομίσω τούτον εδώ τον ιστότοπο, με τα περιττώματα του ΔΝΤ που βγήκαν στη δημοσιότητα πριν λίγες μέρες. Τα διαβάσαμε αλλού.

Το διαδίκτυο όμως βούλιαξε με δηλώσεις όχι με το περιεχόμενο του διαλόγου των δύο στελεχών που ήταν η ουσία, αλλά για τους τύπους.

Αν έπρεπε δηλαδή να παίρνουμε στα σοβαρά τις διαρροές.

Θεμιτός, είτε αθέμιτος ο τρόπος που διέρρευσε ο διάλογος, η ουσία είναι στον διάλογο, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι.

Όσοι ενδεχομένως δεν γνωρίζετε ή έχετε ακόμη αμφιβολίες για το πώς λειτουργεί και για τις πρακτικές που εφαρμόζει η τοκογλυφία, ο διάλογος ήταν διαφωτιστικός.

Άλλωστε στο ΔΝΤ είναι τοκογλύφοι και δεν το κρύβουν. Ποτέ δεν το έκρυψαν από κανέναν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.

Ο τοκογλύφος δεν σε σώζει. Σε κρατάει ίσα-ίσα με το μισό ρουθούνι έξω από τα σκατά για να είσαι διαρκώς σε απόγνωση. Αυτό είπε ο Τόμσεν.

Αν σε σώσει, σε χάνει από πελάτη (ήδη επανήλθαν για Πορτογαλία και Ισπανία).

Όταν κοιμάμαι, ανάλογα σε ποιο πλευρό είμαι γυρισμένος, βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Συμβαίνει αυτό που λέμε ”η οπτική γωνία τα αλλάζει όλα”.

Όταν είμαι γυρισμένος αριστερά, βλέπω τα πράγματα αριστερά με την έννοια του προοδευτικού, με την έννοια ότι προοδευτικός είναι αυτός που αναζητά την όσο το δυνατόν καλύτερη λύση με το όσο το δυνατόν χαμηλότερο κόστος και στον ελάχιστο δυνατόν χρόνο για να βγει από μια δύσκολη κατάσταση.

Αριστερό συνεπώς θεωρώ πως θα ήταν το καλοκαίρι του 2009 ο Κωστάκης να μη την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια για να σώσει την υστεροφημία του ονόματος, αλλά να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών υπό τον ΠτΔ-και με την παρουσία του Προβόπουλου-και αφού ανέλυαν την κατάσταση να κατέληγαν σε ένα σχέδιο κοινά αποδεκτό που θα το παρουσίαζαν στους πολίτες με απόλυτη σαφήνεια.

Δεν ήταν δα και λίγο αυτό που θα μας συνέβαινε. Η χώρα μας αντιμετώπιζε την δυσκολότερη κατάσταση της νεώτερης ιστορίας της.

Η καταστροφή που βιώνουμε για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη είναι βαρύτερη από την Μικρασιατική. Και ακόμη δεν τελειώσαμε.

Αντ’ αυτού βλέπουμε εδώ και έξι χρόνια μαθητευόμενους μάγους να προσπαθούν να βγάλουν κουνέλια από το καπέλο.

Δεν υπάρχουν όμως μαγικές λύσεις όταν πας σαν ζήτουλας να ζητήσεις δανεικά.

Όταν είμαι γυρισμένος δεξιά, βλέπω πλέον σαν μοναδική λύση, αφού όπως αποδείχθηκε δεν είμαστε ικανοί να δέσουμε τα κορδόνια μας, να γίνουμε προτεκτοράτο της Γερμανίας.

Να έρθουν εδώ δέκα τοποτηρητές που θα αποφασίζουν για όλα και θα τα επιβάλλουν.

Αυτό άλλωστε γίνεται εδώ και έξι χρόνια. Έχει καταλυθεί η εθνική κυριαρχία. Κυβέρνηση και Βουλή λειτουργούν προσχηματικά για να λέμε ότι έχουμε δημοκρατία.

Όταν κοιμάμαι ανάσκελα βλέπω το μέλλον μας μακάβριο. Τις ρίζες των ραδικιών. Αν  συνεχίσουμε έτσι θα μας στείλουν μια ώρα αρχύτερα.

Η ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου με την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία, την έλλειψη φαρμάκων, την πτώση της ποιότητας της διατροφής, την θηριώδη ανεργία, την κακή ψυχολογία, μειώνουν συνεχώς το προσδόκιμο ζωής.

Όταν κοιμάμαι μπρούμυτα, φαντασιώνομαι μαγευτικές ακρογιαλιές της Χαλκιδικής, όπου ξαπλωμένη μπρούμυτα κατά Γης είναι κάποια καρντασίνα (αναγραμματισμός του ”Καρντάσιαν”) και μπρούμυτα και εγώ ξαπλωμένος από πάνω της. Και Γαία μηροί πηχθήτω (αναγραμματισμός κι’ αυτό. Ανορθόγραφος).

Υπάρχει και μια πέμπτη εκδοχή.

Να είμαι καθισμένος στον καναπέ με οδοντογλυφίδες στα μάτια και να βλέπω μέχρι να σιχαθώ όλα όσα βλέπω.

Μέχρι να γίνω φυτό-όπως ο ήρωας στο αριστουργηματικό ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ του Κιούμπρικ-αφού εκεί πάει το πράγμα.

Ή θα γίνουμε φυτά ή θα μας φυτέψουν.

Τουλάχιστον να το απολαμβάνω σε high definision.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr