Το θέμα αυτό θα ταίριαζε καλύτερα χθες, 28 Οχτωβρίου. Μα χθές ήταν μια άλλη επέτειος, πιο κοντινή σε μας. Όπως και νά ‘χει όμως, το θέμα δεν χάνει το ενδιαφέρον του. Διαβάστε παρακάτω, παρακαλώ.

Όταν στις 19 Σεπτέμβρη 1521 έφτανε μετά απο περιπέτειες στη Ρόδο ο νεοεκλεγμένος Μέγας Μάγιστρος Philippe Villiers de l’ Isle-Adam, Σουλτάνος ήταν ο Σουλεϊμάν, που θα επονομαστεί “Μεγαλοπρεπής”. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε τότε φτάσει στη μεγαλύτερη σχεδόν έκταση και δύναμη που θα αποκτούσε ποτέ, περιλαμβάνοντας το σύνολο σχεδόν του Οθωμανικού κόσμου: Συρία, Παλαιστίνη, Περσία, Αίγυπτο, Αραβία, τις ιερές πόλεις Μέκκα, Μεδίνα και Ιερουσαλήμ, τις παλιές έδρες των Χαλιφών Δαμασκό και Κάιρο- κι ύστερα τα Βαλκάνια μέχρι την Βουδαπέστη. Κι η Ρόδος μια μοναχική κουκκίδα στη μέση του Οθωμανικού μισοφέγγαρου, ένα αγκάθι στα πλευρά της πανίσχυρης αυτοκρατορίας, ένας υπηρέτης του Σταυρού και ορκισμένος εχθρός του Ισλάμ.

Ένα μόλις μήνα μετά την άφιξή του στη Ρόδο, στις 28 του Οχτώβρη 1521-σαν σήμερα πριν 493 χρόνια- στα χέρια του Μεγάλου Μαγίστρου θα φτάσει ένα γράμμα. Είναι γραμμένο στα Ελληνικά:

Σουλεϊμάν Σουλτάνος Χάριτι Θεία Βασιλεύς των Βασιλέων, Ηγεμών των Ηγεμόνων, Μέγιστος αυτοκράτωρ του Βυζαντίου και της Τραπεζούντας, Ισχυρότατος Βασιλεύς της Περσίας, της Αραβίας, της Συρίας και της Αιγύπτου, Υπέρτατος Αρχων της Ευρώπης και της Ασίας, Πρίγκηψ της Μέκκας και του Χαλεπίου, κάτοχος της Ιερουσαλήμ και Κυρίαρχος των Θαλασσών.

Προς τον Φίλιππον Βιλλιέρ δε Λιλλαδάμ

Μέγα Μάστοριν της νήσου Ρόδου, Χαίρειν,
Συγχαίρω σε για το νέο σου αξίωμα και την αίσια άφιξή σου στη χώρα σου. Εύχομαι όπως άρξης μετ’ ευδαιμονίας και μετά περισσοτέρας των προκατόχων σου δόξης. Από σε εξαρτάται η συμμετοχή σου στην εύνοια Ημών.
Απολάμβανε λοιπόν της φιλίας Ημών και ως φίλος μην υστερήσεις στην έκφραση συγχαρητηρίων προς Ημάς δια τας κατακτήσεις μας εις Ουγγαρίαν, όπου κατελάβαμεν το ισχυρόν φρούριον του Βελιγραδίου διελθόντες εν στόματι της φοβεράς Ημών μαχαίρας πάντες όσοι ετόλμησαν να μας αντισταθούν. Χαίρε.

Η απάντηση φεύγει την ίδια σχεδόν μέρα, στα Ελληνικά και πάλι:

Ο Αδελφός Φίλιππος Βιλλιέρ δε Λιλλαδάμ, Μέγας Μάγιστρος της Ρόδου
πρός τον Σουλεϊμάν

Σουλτάνον των Τούρκων

Κατάλαβα καλά το νόημα της επιστολής που μού έφερε ο απεσταλμένος σου. Οι προτάσεις σου για ειρήνη είναι τόσο ευχάριστες όσο δυσάρεστες είναι στον Κούρτογλου. Ο πειρατής αυτός προσπάθησε να με συλλάβει όταν επέστρεφα απο την Γαλλία. Αφού δεν τα κατάφερε και μη θέλοντας να αποχωρήσει απο την θάλασσά μας χωρίς πρώτα να μας βλάψει, μπήκε στο στενό της Ρόδου και προσπάθησε να κουρσέψει δύο εμπορικά πλοία που έβγαιναν απο τα λιμάνια μας. Οι γαλέρες όμως του Τάγματος που ανοίχτηκαν στο πέλαγος κατά διαταγή μου, τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την λία του και να τραπεί σε φυγή απο φόβο μην πέσει και ο ίδιος ακόμα στα χέρια μας. Χαίρε.

Ήταν η αρχή του τέλους. Ο de l’ Isle-Adam θα είναι ο τελευταίος Μάγιστρος της Ρόδου. Τον Δεκέμβρη του επόμενου χρόνου, ύστερα απο εξάμηνη πολιορκία, η Ρόδος έπεφτε στα χέρια των Οθωμανών.

Βαγγέλης Παυλίδης