Θα τα διαβάσατε, βέβαια. Μεγάλες αεροπορικές εταιρείες έχουν έτοιμα ήδη τα σχέδια ώστε σύντομα να ταξιδεύουμε όρθιοι. Στο αεροπλάνο. Αυτό, λέει, θα μειώσει το κόστος προς όφελος υμών και ημών των ταξιδιωτών. Εγώ όμως, ως ‘Ελλην πονηρός και καχύποπτος, σκέφτομαι πως οι εταιρείες είναι εταιρείες. Και σκοπός μιας εταιρείας στον καπιταλιστικό κόσμο που ζούμε δεν είναι άλλος απο το να παράγει κέρδος, όσο το δυνατόν περισσότερο κέρδος, αλλοιώς δεν θα ήταν εταιρεία αλλά φιλανθρωπικό ίδρημα. Νομίζω;

Όπως και νά’χει, τα αεροπορικά ταξείδια με ταλαιπωρούν πάρα πολύ και τα αποφεύγω, ιδιαίτερα όσα ξεπερνούν τις δυό ώρες. Ανεξάρτητα απο τους ταπεινωτικούς ελέγχους και τις ουρές θα συμβούν και τα παρακάτω:

Θα σφηνωθώ στο κάθισμα έτσι που να μην μπορώ να κουνηθώ. Αν δε επιχειρήσω να σηκωθώ είτε θα πάρω και το κάθισμα μαζί μου ή θα αφήσω εκεί μέρος του παντελονιού μου.

Θα χρειαστώ πρόσθετη επέκταση της ζώνης που δεν είναι πάντα διαθέσιμη (Έτσι Lufthansa;).

Τα γόνατά μου θα χωθούν στην πλάτη του μπροστινού, προς μεγάλην τέρψη αμφοτέρων ημών. Σημειωτέον πως στην δικιά μου πλάτη είναι χωμένα τα γόνατα του απο πίσω.

Θα μείνω νηστικός καθώς το τραπεζάκι χτυπάει στο στομάχι μου και δεν ανοίγει μέχρι τέρμα. Στην σχετική παρατήρησή μου η αεροσυνοδός θα χαμογελάσει γλυκά και θα απομακρυνθεί σιωπηλά.

Όταν φτάσουμε θα διαπιστώσω πως κάποιος απο αυτούς που έρχονται καθυστερημένοι με αποσκευές διπλάσιες του επιτρεπώμενου, έχει πετάξει βιαστικά την τσαντούρα του κι έχει κάνει πίττα το καπέλλο μου.

Αυτά είναι τα σίγουρα κι ας σημειώσω πως, αν και κάθε άλλο παρά λεπτεπίλεπτος, δεν είμαι δα και εκ των ογκωδεστέρων. Απο ‘κεί και πέρα υπάρχουν βέβαια και τα τυχερά. Όπως όταν η κυρία εμπρός μου αποφάσισε να ανακλιθεί κολλώντας το βιβλίο που διάβαζα στα μούτρα μου, ή αντίθετα.. Στη ευγενική μου παράκληση να σηκώσει το κάθισμα μου απάντησε πως ήταν “προνόμιό” της! (It is my privilege, για τους Αγγλομαθείς).

Σταματάω εδώ γιατί αγανάχτησα γράφοντας. Καλό (αεροπορικό) ταξείδι.

ΥΓ. Διαβάζω πως Γιαπωνέζικες εταιρείες παρακαλούν (προς το παρόν παρακαλούν) τους επιβάτες να επισκεφτούν την τουαλέτα πρίν επιβιβαστούν στο αεροπλάνο. Ξαλαφρώνοντας οι επιβάτες μειώνεται το βάρος του αεροσκάφους (ούρα Χ αριθμός επιβατών) άρα και η κατανάλωση καυσίμου στην απογείωση. Υπολογίζοντας [ούρα Χ επιβάτες Χ δρομολόγια ετησίως] = τεράστιο κέρδος σε καύσιμα.

You have read the news, I am sure. Major airlines have already their plans made and we will soon fly standing. Not seating, but standing. We are told that by packing more people on a plane it will reduce the cost of flying to the benefit of us passengers. Still, being a cunning and suspicious Greek, I am thinking that airlines are companies. And that the main -if not the only- aim of a company in this capitalist world is to make as much profit as possible, otherwise it would not be a company but a charitable institution instead. Right?

In any case, air travel causes me great hardship and discomfort and I try to avoid it, especially if it is over two hours. Aside of the waiting lines and the humiliating security checks, the following will happen once I board:

I will be jammed to my seat so that I can hardly move. If I attempt to get up I will either take the seat with me or leave behind part of my trousers.

I will need a seat-belt extension, which is not always available (right, Lufthansa?).

My knees will be stuck on the back of the person in front, to the great joy and comfort of both. Please note that the knees of the person behind me will be stuck to my back.

I will not be able to eat or have something to drink because the tray in front of me will not open fully, as it comes to rest against my stomach. If I point out the problem the hostess will smile sweetly and quietly disappear.

Upon arrival I discover that someone of those late boarders who always carry more than allowed has flattened my beautiful hat by throwing his oversized bag on top of it.

Before I continue let me add that while I am by no means small and lean I am nevertheless not one of the bulkiest people around. Anyway, what I described are standard but, of course, there are the extras as well. Like the lady that leaned her seat back sticking my book against my face, or the other way around. Upon asking her politely to straighten her seat she raised her eyebrows and said: It is my privilege! End of discussion.

I will stop here because I get upset even as I wright. Have a nice flight!

PS. It is also in the news that some Japanese airlines are kindly requesting their passengers to visit the toilette and relieve themselves before boarding. By reducing in this way their body weight the weight of the aircraft is accordingly reduced (urine X number of passengers) further reducing the consumption of fuel during take off. Calculating [passengers X urine weight X take-offs per year] one comes up with a great cut on fuel cost.

Βαγγέλης Παυλίδης

η σελίδα του