Πρόσωπα - Αφιερώματα

Παρέα με την Βίκυ, τον Τέλη, τον Τζακ…, του Γιώργου Αρκουλή

Spread the love

 

Γενάρης του 1992. Περασμένες δύο, δηλαδή ‘κοντά στα ξημερώματα’ (όπως τραγούδησε η Μοσχολιού σε δική του δημιουργία), είχα βρεθεί σε ένα κλασικό υπόγειο αριστερά κατεβαίνοντας την Συγγρού. Στην μαρκίζα υπήρχε ένα όνομα με τεράστια κόκκινα φωτεινά γράμματα: Ζαμπέτας! Και από κάτω διάφοροι λοιποί καλλιτέχνες, που του είχαν μείνει πιστοί στο πάλκο. Στη μισοσκότεινη αίθουσα επικρατούσε βαριά μυρωδιά του ουϊσκι, τσιγαρίλα ντουμάνι, αλλά (και) απόλυτη ησυχία. Γιατί, στο μικρόφωνο έκανε τα παιγνίδια του ο μέγας βιρτουόζος των δυτικών προαστείων, ο μέγιστος δημιουργός, ο λαϊκός βάρδος. Αν θυμάμαι καλά, είχε πιάσει ένα βαλσάκι (ή ταγκό;), τον ‘Τζακ Ο’ Χάρα’ που είχε βάλει σε δίσκο μαζί με τον ‘Πενηντάρη’ και άλλες λιγότερο γνωστές επιτυχίες. Ομως μετά το κλίμα άλλαξε εντυπωσιακά, με τον ‘Αράπη’, τους ‘Θαλασσι νούς’, τον ‘Αλήτη’, ‘Τι να φταίει’. Λίγο πριν τις πέντε το πρωϊ. Ο Ζαμπέτας, σχεδόν ράκος, ανακοίνωσε στο κοινό πως θα ακολουθούσε το τελευταίο άσμα της βραδιάς, γιατί οι δυνάμεις του τον είχαν εγκαταλείψει.

 

Πράγματι, η ορχήστρα έπιασε τον σκοπό και ο μάγκας ο Ζαμπέτας το μπουζούκι του με την γνωστή του μαεστρία:

«Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα»!

Δηλαδή ένα αληθινό διαμάντι στην ελληνική δισκογραφία που γράφηκε από τον Ζαμπέτα το 1956 σε στίχους Γιώργου Μητσάκη (!) και τραγούδησε πρώτος ένας αδικημένος νεαρός με λαϊκή φωνή αλλά όχι και άστρο ώστε να κάνει καριέρα. Το όνομά του Μανώλης Καναρίδης. Σήμερα δεν το θυμάται κανείς (ή σχεδόν κανείς), αλλά σίγουρα τον θυμούνται όσοι λεηλάτησαν την επιτυχία του (Νταλάρας κλπ.)

 

Δυστυχώς, έμεινα ως τη λήξη του προγράμματος, όταν δηλαδή χαμήλωσαν αισθητά τα φώτα και κάτι μπρατσομένοι του μαγαζιού σήκωσαν τον άρρωστο πρωταγωνιστή. Ναι, ο Ζαμπέτας ήθελε να ‘φύγει’ με το μπουζούκι στο χέρι και το μικρόφωνο μπροστά στο στόμα του. Στόχος του ήταν να διασκεδάσει τον κόσμο, και να αντλήσει κουράγιο από την αγάπη του.

 

Σαν σήμερα, πριν από 22 χρόνια, ο Γιώργος Ζαμπέτας, αυτός ο γνήσιος λαϊκός δημιουργός, μας αποχαιρέτισε έχοντας πλάϊ του τα μέλη της οικογένειάς του και τον Μανώλη Μητσιά. Με το χαμόγελο στα χείλη, σίγουρα ευχαριστημένος από όσα κατάφερε στην ζόρικη ζωή του.

 

Άραγε εκεί που πήγε θα έχει τις ωραίες παρέες του ώστε να συζητούν τα παλιά; Σίγουρα πλάϊ του θα βρίσκεται η Βίκυ Μοσχολιού, ο προσωπικός του φωτογράφος Τάκης Πανανίδης, ο Τέλης Ωνάσης, η Ρίτα Σακελλαρίου, ο Τζακ Ο’ Χάρα, ο φίλος του, που κοκάλωσε στο παγκάκι μια νύχτα με χιονοθύελλα…

SHARE
RELATED POSTS
Χάλκη: γιατί αξίζει να ζήσεις για λίγο στον γαλήνιο παράδεισο, του Μιχάλη Πατρού (Δήμαρχος Χάλκης) [38 φωτογραφίες]
Μια έκθεση με τις τελευταίες εικονογραφήσεις του Βαγγέλη Παυλίδη, του Μάνου Κοντολέων
Γιατί “Ροδίων Παιδεία”;, της Τζίνας Δαβιλά
3 Σχόλια
  • Λευτέρης Θεοδωρόπουλος
    11 Μαρτίου 2014 at 07:40

    υπάρχουν δυό βιβλία με τίτλο “Βίος και Πολιτεία του Γιώργου Ζαμπέτα’ από τις εκδόσεις ΝΤΕΦΙ όποιος τα βρει θα κολλήσει ακόμα περισσότερο

  • ανώνυμος
    11 Μαρτίου 2014 at 07:38

    αυθεντικός, αυτό και μόνο είναι αξία

  • Gina Davila
    10 Μαρτίου 2014 at 21:08

    να σαι καλά που τον θυμήθηκες
    Μέγας ο Ζαμπέτας!

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.