Είχα κάνει εγχείρηση αμυγδαλών.
Ο μπαμπάς μου μου είχε φέρει τρία καινούρια βιβλία:
Τα τρία μικρά γουρουνάκια και τον λύκο που ήθελε να τα ξερωγωτί αλλά έσπασε τα μούτρα του μπροστά στο καλοχτισμένο βιβλίο (ή μήπως σπίτι;) του τρίτου γουρουνιού, Την Ξανθομαλλούσα με τις τρεις αρκούδες στο δάσος (ή κάπως έτσι), που κάτι σπουδαίο έκαναν εκεί πέρα για την συναισθηματική υγεία και των τεσσάρων τους και τον Παπουτσωμένο Γάτο που είχε αναλάβει το μάνατζμεντ της εικόνας και της προώθησης του ανθρώπου του με πολύ πονηρά κόλπα και με μεγάλη επιτυχία.
Εικονογραφημένα και τα τρία.
Τα θυμάμαι ακόμα. Έχω τις εικόνες τους στη μνήμη μου και τις ιστορίες σε όλο μου το σώμα. Θυμάμαι κι ότι είχα θεωρήσει προνόμιο την εγχείρηση των αμυγδαλών αφού μου επέτρεπε να είμαι ξάπλα, να τρώω παγωτά και να διαβάζω με τις ώρες εξωσχολικά βιβλία.
Δευτέρα ή Τρίτη Δημοτικού. Δεν καλοθυμάμαι και δεν ζει και κανένας απ’ όσους μπορεί να θυμόντουσαν για να τον ρωτήσω.
Δεν τα έχω πια εκείνα τα βιβλία.
Έχω όμως την αγάπη μου γι’ αυτά. Και την αγάπη από εκείνα. Που όλο και μεγαλώνει.
Και τη γιορτάζω κάθε μέρα κι όχι μόνο στις 2 Απριλίου.
Ευτυχισμένες Ημέρες Βιβλίων και απολαυστικές αναγνώσεις εύχομαι σε όλες και σε όλους.
Στις φίλες, στους φίλους αλλά πιο πολύ στους εχθρούς των βιβλίων.
02 Απριλίου 2016