Τζίνα Δαβιλά

Ανατομικά υποδήματα Lumberjack, Stonefly, Ecco,

Χριστουγεννιάτικες Προσφορές έως και 50%,

Γρ. Λαμπράκη 46, Ρόδος

[Κέντρο, Περιοχή 100 Μαγαζιά]

Την σωστότερη –αντιπροσωπευτικότερη φράση για την Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα την διατύπωσε ο Δήμαρχος Ρόδου Φώτης Χατζηδιάκος: «Ο Πρωθυπουργός επιβεβαίωσε τον εαυτό του με την αναξιοπιστία του». Αφορμή η οριστική κατάργηση των μειωμένων φορολογικών συντελεστών για Ρόδο και Κάρπαθο, που μόλις στις 13 Δεκεμβρίου ο Τσίπρας μετά του Υπουργού του Πάνου Καμμένου επιβεβαίωνε από Νίσυρο και Τήλο ότι θα κατατεθεί τροπολογία η οποία θα εξαιρεί όλα τα νησιά του Ν. Αιγαίου.

Και ας εξηγήσω σε δυο γραμμές – όπως το’χα κάνει λεκτικά και στην Αίθουσα της Βουλής τον Μάρτιο του 2016 απευθυνόμενη στον Πρόεδρό της Νίκο Βούτση – τι σημαίνουν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ για τα νησιά.

Η άμυνα της χώρας και κάθε χώρας είναι η Οικονομία της. Η Οικονομία της, όχι ο Στρατός. Αν δεν υπάρχουν κίνητρα Οικονομικής Ανάπτυξης στα ακριτικά νησιά [που ούτως ή άλλως είναι επιβεβαρυμμένη η ζωή για άλλους λόγους (υγεία, συγκοινωνία, αποκλεισμός σε επίπεδο ειδών πρώτης ανάγκης)] δεν υπάρχει και προστασία για τα νησιά. Αν δεν κατοικούν άνθρωποι στα νησιά, οι τουριστικοί προορισμοί για Έλληνες και μη Έλληνες , εύκολα μετατρέπονται σε Γαλάζια Λίμνη [θυμάστε την ταινία, ναι;]. Οι μειωμένοι συντελεστές δεν είναι προνόμια για τα νησιά, αλλά κίνητρα για να μην αδειάσουν. Για να παραμείνουν οι πολίτες σε αυτά με όφελος την χαμηλότερη φορολόγηση στις επιχειρήσεις τους. Γιατί αν δεν έχει κίνητρο ο επιχειρηματίας να συντηρήσει την όποια εργασία του στη Ρόδο, στην Κάρπαθο ή στους Λειψούς, γιατί να μην επιλέξει να βρεθεί στην Αθήνα όπου χτυπά η καρδιά της Ελλάδας; Πικρή αλήθεια, αλλά είναι η αλήθεια.

Αυτή την οπτική δεν μπορεί να κατανοήσει άνθρωπος που δεν έχει κατοικήσει σε νησί [δηλαδή ο Τσίπρας και συν αυτώ] ούτε και θέλει, διότι ανέκαθεν τα της Βουλής καθορίζονταν από τους Βουλευτές Αττικής, Πελοποννήσου άντε και Κρήτης. Ποτέ οι Δωδεκανήσιοι βουλευτές δεν έκαναν κάτι δραστικό. Μόνο αξιώματα τους έδιναν για να τους χαϊδέψουν τ’αυτιά, στην πραγματικότητα όμως τους έβαζαν με ευγενικό τρόπο στον πάγο. Βέβαια, όποιος θέλει να βγει από τον πάγο, βγαίνει, αρκεί να θέλει να μην θυσιάσει την αξιοπρέπεια και την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων για το βουλευτικό αξίωμα, που δεν έχει πια την αίγλη που είχε πριν από τριάντα χρόνια, αλλά έχει το χρήμα και καλύπτει το ψώνιο του καθενός.

Και δυο λόγια για τους βουλευτές Δωδεκανήσου. Παρακάμπτω Κρεμαστινό και Κόνσολα και απευθύνομαι μόνο σε Σαντορινιό [όνειρο ζωής το βουλευτιλίκι], Γάκη και Καματερό.

Το φιλότιμο είναι λέξη ελληνική.

Αυτός που αγαπά την τιμή, την εντιμότητα έχει φιλότιμο.

Αυτός που παραδέχεται ότι απέτυχε επωμιζόμενος τις συνέπειες, έχει φιλότιμο.

Αυτός που έχει συναίσθηση των ευθυνών του έχει φιλότιμο.

Φιλότιμο έχει κι αυτός που φορά το καπελάκι του στραβά και απαντά στην αστειότητα και την κοροϊδία των πολιτικών συντρόφων «άντε και …». Έχει φιλότιμο γιατί σκοπεύει να κυκλοφορήσει με το κεφάλι ψηλά ανάμεσα από τους ανθρώπους που τον εξέλεξαν.

Φιλότιμο και περηφάνια πάνε μαζί.

Στη Βουλή τους κκους Σαντορινιό, Γάκη και Καματερό έβαλαν όσοι τους εμπιστεύτηκαν περιμένοντας να θέσουν το στήθος τους ασπίδα για τα συμφέροντα του τόπου τους. Σε ό,τι αποκεφαλίζει τον τόπο, ο ρόλος των βουλευτών του είναι η λύση που θα βάλει στοπ. Αν – λέω- παραιτούνταν ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Θα άντεχε ο ΣΥΡΙΖΑ ένα τέτοιο χτύπημα; Οι απεργίες και οι συνδικαλιστικές τακτικές είναι το αίμα των ΣΥΡΙΖΑιων βουλευτών. Ας ξανακυλήσει στις φλέβες τους. Αν πραγματικά αγαπούν τον τόπο τους. Είναι ένας πολύ ωραίος «εκβιασμός» στον κ.Τσίπρα και τους κοντινούς του.

Θα μου πεις δεν γίνεται. Τα πάντα γίνονται. Με φιλότιμο και ευθύνη τα πάντα μπορούν να γίνουν. Εκτός αν έχει ο εκλεγμένος αποδεχτεί τον ρόλο της γλάστρας.

Α… και επειδή κάποιοι θα μεταφράσουν το κείμενο ως προσωπική προεκλογική καμπάνια για το ΠΟΤΑΜΙ [δεδομένης της συμμετοχής μου στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015], απαντώ: Αν ήμουν στο Κοινοβούλιο θα είχα δώσει λύση. Και αν δεν είχα δώσει λύση, θα είχα παραιτηθεί. Γιατί και η Πολιτική [όπως και η ζωή] θέλουν υγιή τρέλα που δεν πατρονάρεται, δεν ξεπουλιέται, δεν εξαπατά. Είναι στο χαρακτήρα μου να κάνω πάντα ό,τι λέω. Προσωπικά, επαγγελματικά, κοινωνικά. Και γλάστρα στη ζωή μου δεν υπήρξα ποτέ. _

Υγ: Το ΠΟΤΑΜΙ θα ξαναμπεί στη Βουλή είμαι βέβαιη. Αλλά δεν θα καταφέρει να εκλέξει βουλευτή Δωδεκανήσου. Δυστυχώς. Και φυσικά τίποτα δεν θα αλλάξει σε τούτο τον τόπο [Δωδεκάνησος] που οι πολλοί εκμεταλλεύονται μόνο για την αφεντιά τους. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr