Κώστας Χατζηαντωνίου

Η πρόθεση να σκανδαλίσουμε τον μικροαστό που κάποτε αποτελούσε δημιουργική επίνοια, αφορμή για αισθητικές εξερευνήσεις και αφετηρία για έργα εικονοκλαστικά και επαναστατικά, τώρα πια παράγει μόνο σκουπίδια που ελκύουν το βλέμμα ως βανδαλισμός.

Η ρευστότητα που προκάλεσε η παντελής έλλειψη κοινών παραδοχών, η κατάργηση κάθε αντικειμενικού κριτηρίου ή αναφοράς σε ένα στοιχειώδη πίνακα αξιών, γέννησε μια «τέχνη»- ισχυρισμό.

Και οι ισχυρισμοί δεν κρίνονται. Με την κατάργηση όμως κάθε διαχωρισμού αντικειμένου- υποκειμένου, κηρύχθηκε ουσιαστικά το ανυπόστατο και των δύο.

Συνέπεια η τέχνη να χαθεί μέσα στην εκφραστική βαρβαρότητα, σ’ ένα ταξίδι που δεν ξεκινά από πουθενά και δεν πάει πουθενά.

Σ’ αυτό το μηδέν όλα πλέον επιτρέπονται.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author iPorta.gr

Βιβλίο: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΠΡΑΞΕΙΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ