Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ο Βαλεντίνος και η Βαλάντω, του Κωστή Α. Μακρή

Spread the love

Κωστής Α. Μακρής

Η Αχ-Βαλεντίνα ζούσε σε ένα τραγούδι που το θυμάμαι χωρίς να την έχω συναντήσει ποτέ.
Ο Βαλεντίνος λεγόταν Ροδόλφος και ζούσε μέσα σε κάτι παλιές ταινίες.

Η Βαλάντω όμως ζει δίπλα μας.

Κάθε μέρα.

Βαλαντώνει στο κλάμα με ελληνικά σήριαλ, παλιές ταινίες, μεγάλα ρηχά βιβλία, δώρα που δεν πήρε, λουλούδια που δεν πήρε, κοσμήματα που δεν πήρε, ευγένεια που δεν πήρε, ταπεινώσεις που πήρε, βρισιές που έχει εισπράξει, απιστία που έχει δώσει και πάρει…

Η Βαλάντω ξεφυλλίζει περιοδικά και ξεζουμίζει άρθρα που μιλάνε για το πώς να στεριώσει μια σχέση, πώς θα κάνει τον «έτσι» να τρέχει από πίσω της, πώς θα φτιάξει το μαλλί, το νύχι, τη φτέρνα…

Συνεχίζει όμως να βαλαντώνει η Βαλάντω…

Γιατί, μωρή Βαλάντω μου, βαλαντώνεις;

Επειδή δεν είσαι σαν τη Μελανία; Ή σαν κάποια άλλη;

Μήπως κι επειδή το αυτοκίνητό σου δεν «πάει» χωρίς καύσιμα;

Μήπως επειδή ο κόσμος είναι μοχθηρός κι εσύ αλλιώς τα φανταζόσουνα κι αλλιώς σου τα ‘χαν πει;

Όχι.

Δεν βαλαντώνει ―μόνο― γι’ αυτό η Βαλάντω.

Δεν βαλαντώνει στο κλάμα μόνο επειδή ο Βαλεντίνος της είναι φτωχός, τζαναμπέτης, αφερέγγυος ή σκατιάς αλλά επειδή και εκείνη και ο «Βαλεντίνος» της έχουν μπερδέψει το «θελοναμαγαπάνε» με το «μπορωκαιθελωναγαπάω».

Το μυστήριο της μέρας του «Αγίου Βαλεντίνου», που πολλές και πολλοί λατρεύουν να κοροϊδεύουν, να γελοιοποιούν ή να σχολιάζουν αρνητικά την «εμπορευματική» της όψη,
είναι περισσότερο η εκβιαστική απαίτηση πολλών (ανδρών και γυναικών) να πάρουν αποδείξεις μιας αγάπης για την οποία δεν έχουν αποδείξει στον εαυτό τους, στο ταίρι τους και στον κόσμο ολόκληρο ότι την αξίζουν.

Η αγάπη, πιστεύω, είναι κάτι που μαθαίνεται, που σπουδάζεται και που διδάσκεται.
Αλλά θέλει πολλή επιμονή, υπομονή, συχνούς εμβολιασμούς από τα παιδικά χρόνια κατά του μίσους, άσκηση, επανάληψη και διάβασμα. Πολύ διάβασμα…

Και βιβλίων αλλά και διάβασμα πολλών προσώπων.

Δεν είναι κάτι που χαρίζεται.

Δεν είναι λαχείο που μπορεί και να σου πέσει.

Δεν φωλιάζει σε απροετοίμαστα μυαλά και ανέτοιμες καρδιές.

Δεν μπορεί να βολευτεί δίπλα σε μέλαινες χολές και πρησμένα συκώτια.

Ζορίζεται όταν μπλέκεται με τσιτωμένα νεύρα.

Κακοφορμίζει όταν δεν χουχουλιάζει σε αμοιβαία πίστη, αμοιβαία αποδοχή, αμοιβαίο σεβασμό, ευγένεια, χαμόγελο, υπομονή, αντοχή στα δύσκολα.

Αλλά όταν βρει καλό σπίτι! Σπίτι με αποδοχή, σπίτι με αυτοσεβασμό, σπίτι με αυτοπεποίθηση, σπίτι με αρχές!

Α, τι καλά τότε!

Πόσο όμορφα ανθίζει τότε!

Και πόσο όμορφα λάμπει και σκορπάει γλύκα, χρώματα και χαμόγελα γύρω της!

Ακόμα κι όταν της λείπουν τα ακριβά λουλούδια, τα ακριβά γλυκάκια και τα πανάκριβα κοσμήματα.

14 Φεβρουαρίου 2017

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι  on line, με μειλ ή τηλεφωνικά

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

 

SHARE
RELATED POSTS
Όψιμες αγάπες, του Δημήτρη Κατσούλα
Το κενό ως εμπόρευμα, του Ηλία Καραβόλια 
_1.jpg
«Αυτό», της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου-Τσίσσερ

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.