Πόρτα στην Πολιτική

Ο Φίλης, το «κίνημα τη κατσαρόλας» στη Χιλή και οι αποστάσεις του Μαξίμου, του Γιάννη Σιδέρη

Giannis Sideris
Spread the love

 

Giannis Sideris

 
 
Γιάννης Σιδέρης

 

 

 

 

x625_8582EDAE-4FCB-AA4F-F0E7-E6DA4E1EC9A2.jpeg.pagespeed.ic.OvTy1HHBZo.jpg

 

 

 

Διακριτικές αποστάσεις παίρνουν στελέχη του Μαξίμου από τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, ότι η διαδήλωση που προετοιμάζουν οι «Παραιτηθείτε» είναι ένα κίνημα στα όρια της συνταγματικής ανοχής!

 

Ο κ. Φίλης χαρακτήρισε «αυτονόητη και αναμενόμενη» την επίθεση που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ προέβλεψε ότι θα υπάρξει κλιμάκωση των διαδικασιών τύπου «κινήματα κατσαρόλας», κινήματα που παρατηρούνται και στην Ισπανία, όπως είπε, «γιατί και εκεί οι Podemos μπορεί να κάνουν την έκπληξη μαζί με την Αριστερά που κατεβαίνουν».

 

Αποστάσεις

 

Στελέχη του μεγάρου Μαξίμου, μιλώντας στο liberal.gr, πήραν αποστάσεις από τις δηλώσεις του υπουργού, τονίζοντας ότι καμιά διαδήλωση δεν είναι στα όρια της συνταγματικής ανοχής, όταν γίνεται στο πλαίσιο αυτών που το σύνταγμα ορίζει, ήσυχα, χωρίς εκτροπές.

 

Για να πείσουν δε για την κυβερνητική ανοχή απέναντι στις διαδηλώσεις και τους διαδηλωτές, υπενθύμισαν ότι οι «Μένουμε Ευρώπη» έφτασαν μέχρι το περιστύλιο της Βουλής, κρατώντας ελληνικές σημαίες, καθώς και σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Αντιθέτως η κυβέρνηση Σαμαρά «έβαζε κάγκελα και έπνιγε στα δακρυγόνα τον κόσμο».

 

Αριστερά δακρυγόνα

 

Φυσικά είναι μονομερής η αποτύπωση της πραγματικότητας, γιατί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει πνίξει κόσμο στα δακρυγόνα, ενώ έχουν χτυπηθεί και πρώην σύντροφοί τους, οι οποίοι τώρα βρίσκονται στη ΛΑΕ του Λαφαζάνη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της κ. Σόφης Παπαδογιάννη (ΦΩΤ.).

 

Κατά πόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν πνίγει τον κόσμο στα δακρυγόνα το περιγράφει η ίδια στη μήνυση που κατέθεσε, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι οι αστυνομικές δυνάμεις που ενεργούσαν στην πλατεία Συντάγματος «με προφανή σκοπό την διάλυση του συγκεντρωμένου πλήθους δεν δίστασαν να ρίψουν ασφυξιογόνα βλήματα, δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης μέσα στο πλήθος και μάλιστα με ρίψη βολών στο ύψος των κεφαλιών των διαδηλωτών». Τονίζει επίσης ότι οι ρίψεις έγιναν «με άμεσο δόλο τουλάχιστον πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης και ενδεχόμενο δόλο ανθρωποκτονίας».

 

Τα κινήματα της κατσαρόλας

 

Βέβαια τα προαναφερθέντα στελέχη αιτιολόγησαν τη φραστική ακρότητα Φίλη με το γεγονός ότι αυτήν την εποχή είναι πολύ πιεσμένος στο υπουργείο.

 

Ωστόσο μάλλον δεν είναι η πίεση του υπουργού, αλλά η νοοτροπία: Αποτελεί αξίωμα –τα αξιώματα είναι αναπόδεικτα– ότι η Αριστερά εξ ορισμού είναι η μόνη παράταξη που ενδιαφέρεται για το λαό. Άρα κάθε εναντίωση στην εξουσία της δεν μπορεί παρά να υπηρετεί τις αντιλαϊκές δυνάμεις!

 

Εξ ου και ο κ. Φίλης προσομοίασε τη συγκέντρωση των «Παραιτηθείτε» με το «κίνημα της κατσαρόλας».

 

Φυσικά δεν αναφερόταν στο τωρινό κίνημα της Βενεζουέλας, όπου οι πολίτες χτυπούν τις κατσαρόλες από τα μπαλκόνια, φοβούμενοι να κατέβουν στον δρόμο, για να μην… τους συναντήσει καμιά σφαίρα των μπράβων του Μαδούρο. Ούτε αναφερόταν –δεν είχε λόγο–στο κίνημα της κατσαρόλας στην Αργεντινή (cacerolazos), όπου με την εκδήλωση της χρεοκοπίας οι γυναίκες, χτυπώντας ρυθμικά τις κατσαρόλες, προέτρεπαν τους κατοίκους των γειτονιών να ενωθούν για να διαμαρτυρηθούν για την ανελέητη πείνα.

 

Δεν είχε λόγο, γιατί οι γυναίκες αυτές οργάνωσαν δίκτυα αλληλεγγύης, μετέφεραν τρόφιμα από την επαρχία, συντόνισαν ιατρική και νομική βοήθεια στις γειτονιές κλπ. Έτσι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σώθηκαν από την καταστροφή και την πείνα χάρη σε αυτές πρωτοβουλίες.

 

Ο κ. Φίλης αναφέρεται στο πλέον γνωστό «κίνημα της κατσαρόλας», αυτό που έγινε η ηχητική υπόκρουση στις ερπύστριες του Πινοσέτ και αποτέλεσε πληγή για τις σοσιαλιστικές – αριστερές δυνάμεις του τρίτου Κόσμου, ενώ έφερε προβληματισμούς (σ.σ. ήταν η εποχή τέτοια) αν ο σοσιαλισμός μπορεί να εγκαθιδρυθεί μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

 

 

Ήταν 11 Σεπτεμβρίου του 1973, όταν τανκς πλημμύρισαν τους δρόμους των μεγάλων πόλεων της Χιλής και ένας ορυμαγδός από βόμβες χτύπησαν το προεδρικό μέγαρο «La Moneda» στο Σαντιάγο, σκοτώνοντας τον Πρόεδρο Αλιέντε.

 

Είχε προϋπάρξει ως πολιτικό υπόβαθρο ανηλεής προσπάθεια των ΗΠΑ, μέσω της CIA, να τορπιλίσουν τη δημοκρατική κυβέρνηση. Το κοινωνικό υπόβαθρο συμβολιζόταν από τις γυναίκες των εύπορων κυρίως στρωμάτων, οι οποίες, τον Σεπτέμβρη του 1971, οργάνωσαν την πρώτη διαμαρτυρία στο Σαντιάγκο, κρατώντας άδειες κατσαρόλες.

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που διαδηλώσεις χαρακτηρίζονται έτσι.

 

Η προσπάθεια πάντως να αποδοθεί κάθε διαδήλωση κατά της κυβέρνησης σε «κίνημα κατσαρόλας δεν είναι τωρινή. Είχαν προηγηθεί φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, τα οποία είχαν χαρακτηρίσει ως τέτοιες τις κινητοποιήσεις των αγροτών και των συνταξιούχων –πόσο μάλλον και «το κίνημα της γραβάτας». Απέδιδαν, δε, αυτές τις κινητοποιήσεις στην καθοδήγηση… της διαπλοκής!

 

Όπερ τα κοινωνικά στρώματα, τους αγώνες των οποίων επί δεκαετίες υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ (και πριν ο Συνασπισμός), έγιναν Δούρειοι Ίπποι, του «σχεδίου κατσαρόλα», για να ρίξουν τη λαοπρόβλητη κυβέρνηση της Αριστεράς!

 

Φυσικά κάθε Μέσο έχει δικαίωνα να γράφει τη γνώμη του. Ωστόσο είναι μηχανιστική η ερμηνεία των κοινωνικών διεργασιών και των αιτίων τους, όταν ένας εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού προβαίνει σε τέτοιες ερμηνείες. Αποδεικνύει ότι δεν έχει επίγνωση, ούτε της κοινωνικής κατάστασης, ούτε της εικόνας που εκπέμπει η κυβέρνησή του. Οπότε τι λύσεις μπορεί να προτείνει;

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr  

 

SHARE
RELATED POSTS
Οι “τσιμπημένοι”!, του Γιώργου Σαράφογλου
Τριήμερη επίσκεψη στην Κω ο κος Μανώλη Γλυνός, Υποψήφιος Περιφερειάρχης Ν.Αιγαίου
Μια φορά φασίστες – πάντα φασίστες, του Κώστα Αρβανίτη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.