Είχα καιρό να παρακολουθήσω τηλεόραση. Με έχει κουράσει αυτός ο μαραθώνιος της «εικόνας» και της προβολής μιας κρίσης που την πιπιλάνε όλοι σαν καραμέλα. Μιας κρίσης όπου έπεσες θύμα. Από το 2009 είσαι θύμα αν το θυμάσαι, κι εσύ κι εγώ. Αλλά μετά από 5 χρόνια λύσεις δεν υπάρχουν. Και για να μην είμαι ισοπεδωτική, κάποιοι μιλούν για πλεόνασμα. Δεν ξέρω πώς το υπολογίζουν και τι υπολογίζουν, όταν κάποιοι άλλοι αριθμοί μιλούν περισσότερο, όπως τα ποσοστά ανεργίας.

Μετά από καιρό λοιπόν, κάποιο βράδυ γυρνώντας σπίτι, άνοιξα τηλεόραση. Και για καλή μου τύχη έπεσα πάνω στο νέο τηλεοπτικό σποτ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο: «να είσαι καλός σε αυτό που κάνεις». Αξίζει να το δείτε. Πραγματικά σου αφήνει μία αίσθηση αισιοδοξίας στο τέλος! Ένα χαρούμενο παιδί που μαστορεύει κάποια συσκευή και από πίσω τα εξής λόγια: … « Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει δρομολογήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για ένα εκπαιδευτικό σύστημα, όπου μπορείς να βρεις το δικό σου μονοπάτι και να βγεις στην αγορά εργασίας με δεξιότητες που θα σε κάνουν να πετύχεις σε αυτό που πραγματικά σου ταιριάζει, σε αυτό που έχει προοπτική».

Η πρώτη ματιά όντως σου αφήνει μία νότα αισιοδοξίας. Όταν όμως κουνάς το κεφάλι και γυρίζεις στην πραγματικότητα του 2014 απλά αναρωτιέσαι. Και τα ερωτήματα είναι πολλά. Οι συζητήσεις μεγάλες που θα γεννήσουν κι άλλους προβληματισμούς, και άλλες συζητήσεις.

Θα σταθώ σε ένα σημείο κι ας βρω επικριτές… Αναρωτιέμαι λοιπόν, αν η Παιδεία είναι μόνο ο σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός. Θα μπορούσα να το δω πιο σφαιρικά, αλλά το διαφημιστικό σποτ αυτό πραγματεύεται, αυτό προβάλλει! Προβάλλει τις αλλαγές που πραγματοποιούνται στην Παιδεία με στόχο την επιλογή του σωστού επαγγέλματος. Τουλάχιστον εγώ αυτό αντιλαμβάνομαι βλέποντας το. (Αν κάνω κάπου λάθος διορθώστε με). Και αν η παιδεία είναι όντως μόνο αυτό, εύλογα μου γεννιέται η ερώτηση: γιατί το ποσοστό ανεργίας σήμερα έχει φτάσει σήμερα σε αυτά τα επίπεδα; Μήπως παλαιότερα δεν υπήρχε σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός, δεν υπήρχαν τα σωστά προγράμματα που καθοδηγούσαν τους νέους προς τη σωστή επιλογή επαγγέλματος και άρα την απώτερη εξέλιξη τους;

Ωραία και ενθαρρυντικά είναι αυτά τα σποτ. Προσωπικά όμως, δεν με πείθουν αυτές οι προσπάθειες για πολλούς και ευνόητους λόγους. Η παιδεία είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους είτε έχουμε παιδιά είτε όχι. Θέλουμε παιδεία ολοκληρωμένη και σφαιρική με πολλές παραμέτρους και όχι μία παιδεία εκπτώσεων, προσανατολισμένη και αποκομμένη από την ουσία αυτού που λέει και η ίδια η λέξη Παιδεία: «Με τον όρο παιδεία εννοούμε την απασχόληση με το παιδί και κυρίως την παιδαγωγική ενέργεια την οποία καταβάλλει η οικογένεια και η πολιτεία για την ανατροφή , την εκπαίδευση και τη μόρφωση του παιδιού *».

• Πηγή ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

*Η Αναστασία Φωκά είναι αναγνώστρια της Πόρτας. Διαβάστε εδώ περισσότερα.