Ανοιχτή πόρτα

ΜΚΔ και χαρτάκια ευχών, του Κωστή Α. Μακρή

Kostis A. Makris
Spread the love

Kostis A. Makris

Κωστής Α. Μακρής  

 graphics-labels_EN.0_1.png

Παλιά (πολύ παλιά, προ Η/Υ) κυκλοφορούσαν κάποια χαρτάκια με κάτι σαν προσευχές συνδυασμένες με κατάρες ―κάτι το ένα κάτι το άλλο― που σε προέτρεπαν να τα αντιγράψεις 10, 20, 100 φορές (κάτι σαν τιμωρία για τον ελεύθερο χρόνο που δεν είχες) και να τα μοιράσεις σε αντίστοιχου ανθρώπους αλλιώς θα σου #@&*! το $^&*(#%!.

Κάτι ανάλογο γίνεται και τώρα στα ΜΚΔ (μέσα κοινωνικής δικτύωσης) με κάποια κείμενα που κυκλοφορούν και απαιτούν αντιγραφή στον «τοίχο» σου και τα λοιπά, σαν «δοκίμιν» και «απόδειξη» πραγματικής και αρραγούς φιλίας.

Λες και το ΦουΜπου και τα άλλα ΜΚΔ είναι αυτό που λέμε η στενή παρέα των φίλων των γκαρδιακών, που θα σε πάρει τηλέφωνο ο άλλος/η άλλη και θα σου πει «De profundis» (εκ βαθέων ― για να θυμηθούμε και τον Όσκαρ Ουάιλντ) τον πόνο του, τον καημό του και τα σεκλέτια του ή θα σε συναντήσει και θα κάνει μαζί σου τον ειλικρινή απολογισμό των όσων σας ενώνουν.

Καλοί μου φίλοι, καλές μου φίλες,

Μη μου ζητάτε αποδείξεις πραγματικής φιλίας εδώ αν δεν τις έχετε προσφέρει αλλού, στη ζέουσα και πραγματική ζωή.

Μη μου ζητάτε δημοσίως κάτι που μόνο στο μισοσκόταδο της πραγματικής φιλίας εξομολογείται και βρίσκει ανταπόκριση.

Αρκεστείτε στο αυτονόητο και μετρείστε με το δικό σας μέτρο τις σχέσεις σας και τις σχέσεις μας.

Αν η πραγματική αγάπη χωρούσε να περάσει από τα λάικς, τις σέλφις και τα shares, θα τεκνοποιούσαμε μέσω αυτών.

Με αγάπη ηλεκτρονική εδώ (και δατς ολ)
και με τα καλύτερα εκτός ΜΚΔ, δια ζώσης.

Κωστής

ΥΓ: Ευτυχώς για μένα, με πολλές από τις ηλεκτρονικές φιλίες μου, έχουμε σφίξει τα χέρια και έχουμε πιει κι ένα κρασί (που λέει ο λόγος).

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

 

SHARE
RELATED POSTS
Παντού και σε όλα, πρώτος ο παππούς, του Δημήτρη Κατσούλα
Άντα Ηλιοπούλου: Δημοσιογραφική καριέρα 22 Καρατίων, της Τζίνας Δαβιλά
Ο πράσινος Πύργος του Άϊφελ, της Άντας Ηλιοπούλου
Σερνόμαστε, του Πάνου Μπιτσαξή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.