Βαγγέλης Παυλίδης

Απασχολημένος καθώς ήμουν με την έκθεση γελοιογραφίας μου ξέφυγαν τα γενέθλια του διασημότερου τρωκτικού του κόσμου: στις 19 Σεπτέμβρη 1928 ο Μίκυ Μάους πρωτοεμφανιζόταν στον κινηματογράφο με το φίλμ Steam Boat Willie, το πρώτο φίλμ που συνδύαζε ταυτόχρονα εικόνα και ήχο.

Παγκόσμια η δημοτικότητα του ποντικιού και αμέτρητες οι συζητήσεις για το πώς και το τι αντιπροσωπεύει, ποια η ιδεολογία του και πια η επίδρασή του πάνω στα παιδιά. Λένε πως o Μίκυ προσφέρει ένα πρόσωπο αθωώτητας, ενώ κρύβει από πίσω τον ρόλο του να μετατρέπει τα παιδικά όνειρα σε εμπόρευμα. Ο Μίκυ μιλάει την διεθνή γλώσσα του εμπορίου και του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού. Κάποιος άλλος θα πει πως αντιπροσωπεύει μια γοητευτική συνύφανση κουλτούρας, πολιτικής και οικονομικών.

Προσωπικά δεν τον πολυσυμπάθησα ποτέ. Πολύ εξυπνάκιας, πολύ κυριλέ και καθώς πρέπει, πολύ μικρο-αστός, που παρ’ όλα αυτά, σε μια πουριτανική χώρα όπως η Αμερική, συζούσε εκτός γάμου με την Μίνι και ενώ δεν είχε παιδιά ή αδέλφια είχε όμως ανίψια αγνώστων γονέων, παρακαλώ. Όσο για σταθερή εργασία… δεν είχε ποτέ.

Καλύτερος πάντα ο Γκούφη, για μένα.

Κι ένα περίεργο τώρα. Την ημέρα των 31 γενεθλίων του Μίκυ, 19 Σεπτεμβρίου 1959, η Ντίσνεϋλαντ θα απαγορεύσει την είσοδο στον 1ο Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος και ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Νικήτα Χρουστσώφ, που επισκεπτόταν επίσημα τις ΗΠΑ.

Εμείς θα λέγαμε “Πολιτική του Καραγκιόζη”. Στην Αμερική, μετά την πολιτική του Πινγκ Πόνγκ, μάλλον λέγεται “Πολιτική του Μίκυ Μάους.

Busy as I was with the cartoon exhibition I missed the birthday of the most famous rodent in the world: on 19 September 1928 Mickey Mouse made his first appearance on screen in the film Steam Boat Willie -the first film that combined simultaneously picture and sound.

The world wide popularity of the mouse has caused endless discussions as to what he really stands for, about his ideology and his influence on children. Some say that Mickey shows an innocent face which hides his main objective to transform childhood dreams into merchandize or that Mickey speaks the international language of consumerism and cultural imperialism. Some one else will say that he is a charming blend of culture, politics and economics.

Whatever the case, I never really liked Mickey. A smart ass, too proper, a petite bourgeois who, though he lives in a puritanical country (until not too long ago, at least) he lives with Minnie out of wedlock and while he has no children, brother(s) or sister(s) he has three nephews of unknown parents that live with him. As for a steady job… well, he never had one and no one knows how he makes a living.

To make a long story short, me, I am a Goofy fan.

A funny story now. On the day of Mickey’s 31st birthday, 19 September 1959, Disneyland did not allow entrance to the 1st Secretary of the Communist Party and Premier of the USSR Nikita Khrushchev, on an official visit to the USA.

Mickey Mouse diplomacy, (remember the “Ping Pong diplomacy”?)

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr