Η Αθηνά Γιομπλάκη είναι ζωγράφος,

αγιογράφος και συντηρήτρια έργων Τέχνης

Ευχαριστώ όλους όσους συλληπηθήκαν στον πόνο μας για την απώλεια της μητέρας μου

Γεννήθηκε στην Περιστέρα Βοΐου στο ιστορικό σπίτι της οικογενείας Ζησοπούλου λόγω της προσφοράς τους στο μακεδονικό αγώνα στις 18 Μαρτίου 1932. Τελείωσε το γυμνάσιο Τσοτυλίου. Είχε μεγάλη πολιτιστική και εθνική δράση.

Ασχολήθηκε από νεαρή ηλικία με τον Ερυθρό Σταυρό ο οποίος αναγνώρισε τις υπηρεσίες της και το 1958 της απένειμε έπαινο σαν εθελόντρια. Το 1992 πήρε ασημένιο μετάλλιο και το 2010 χρυσό μετάλλιο. Επίσης χρυσό μετάλλιο της “Φανέλας του Στρατιώτη ” απευθείας από την Βασίλισσα Φρειδερίκη . Πάντα πρώτη στους εράνους με τη στολή της.

Hταν στο Δ.Σ.της Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής αδελφότητας η οποία ιδρύθηκε το 1876 στη Κωνσταντινούπολη , της οποίας ένα από τα ιδρυτικά μέλη ήταν ο προπάπους της Αθανάσιος Ζησοπουλος ο όποιος διετέλεσε ταμίας .

Αργότερα ο συζυγος της Αθανάσιος Γιομπλάκης ήταν γραμματέας εκλεγμένος από 1960 και η ίδια μέλος . από το 1994 έως το 2008 υπεύθυνη για το λαογραφικό υλικό και την παράδοση της Δυτικής Μακεδονίας Παρακολουθούσε ανελλειπώς τις συνεδριάσεις .

Συνεργαζόταν άμεσα με τη Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών

Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ομοσπονδίας Φιλανθρωπικών Σωματείων Βορείου Ελλάδος που ιδρύθηκε το 1976. Το 1990 εκλέγεται γενική γραμματέας και το 1997 αντιπρόεδρος.

Στην ομοσπονδία υπαγόταν 19 φιλόπτωχα σωματεία για την άμεση κάλυψη Βιοτικών και κοινωνικών αναγκών , 10 σύλλογοι για την παιδική μέριμνα μεταξύ των οποίων “Άγιος Στυλιανός”, “Μέλισσα”, “Άσυλο Παιδιού” “Ακριτικά χωριά” κλπ … 4 ομάδες Βοήθειας σε παιδιά με ειδικές ανάγκες, 3 ομάδες για νοσοκομειακή Βοήθεια , 2 σωματεία για συμπαράσταση σε γηροκομεία, 3 σωματεία για στήριξη του πολιτισμού και την παράδοση .

Συμμετείχε σε δράσεις εθνικού ενδιαφέροντος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με εκπαιδευτικό υλικό σε σχολεία της Βορείου Ηπείρου και Σκόπια. Φιλανθρωπική Βοήθεια στο Σερβικό λαό στην περίοδο του πολέμου. Δημιουργία φροντιστηρίων για την διάσωση και διάδοση της Ελληνικής γλώσσας στα Βαλκάνια. Συμμετοχή για την Κύπρο “Δεν ξεχνώ” με τηλεμαραθωνίους και εράνους για την διεθνή προβολή και οικονομική ενίσχυση.

Συμμετοχή στον συντονισμό υποστήριξης της αρχέγονης φυλής των Καλάς απευθείας απογόνων του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι οποίοι ζουν στον Καύκασο με τηλεδιασκέψεις και ημερίδες για την οικονομική ενίσχυση με σκοπό την δημιουργία σχολείων και ενίσχυση υιοθεσίας παιδιών για πανεπιστημιακές σπουδές.

Τιμήθηκε για την προσφορά της από όλα τα σωματεία της Βορείου Ελλάδος για το φιλανθρωπικό έργο της στην κοινωνία και στον Ελληνικό πολιτισμό.

Συνέβαλλε τα μέγιστα στην ίδρυση του Μουσείου της Εράτυρας μαζί με τον σύζυγο της Αθανάσιο Γιόμπλιακη και διετέλεσε και πρόεδρος.

Από το 2003 ήταν μέλος στο Διεθνές Συμβούλιο χωρών “Δώρα Στράτου” υπό την Unesco και πήρε μέρος σε πολλά συνέδρια .

Απο το 2007 μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδάς Φίλων Μουσείου.

Από 1999 έως το 2005 και από 2007-2010 παρακολουθούσε μαθήματα στο ανοιχτό Πανεπιστήμιο σε μαθήματα ιστορίας , αρχαιολογίας , τέχνης και θεολογίας με καθηγητές τον Μουτσόπουλο και Κρικώνη.

Συμμετοχή στην έκθεση λαϊκού πολιτισμού στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το 2007

Συμμετοχή σε σεμινάρια για την Εθνική κληρονομιά σε Σέρρες Βόλο Κέρκυρα Νάξο

Μερικοί άνθρωποι δεν αντικαθίστανται

Χωρίς να είναι πολιτικός έκανε σπουδαίο εθνικό έργο με πολιτιστική, εθνική και κοώνωνική της  δράση πάντα ανιδιοτελως. Δεν επεδίωξε ποτέ εξουσία, αλλά μόνο συνεργασία για να βρίσκονται λύσεις που αφορούν την οικογένεια και την κοινωνική ζωη.

Η ζωή της ήταν ένα ταξίδι προσφοράς και αγάπης σε αυτή την γη και συνεχίζεται στη αιωνιότητα.

Καλό ταξίδι, μητέρα. 

Θα παραμένει αθάνατη στην μνήμη μας και στις καρδιές μας.