Κωστής Α. Μακρής

Είδα μια αλογόμυγα να στέκεται στο πόδι μου.

Το τσίμπημα της αλογόμυγας είναι φοβερό.

Στην αρχαιότητα την αλογόμυγα ή βοϊδόμυγα την ονόμαζαν οίστρο και είναι γνωστά τα μαρτύρια που πέρασε η Ιώ, κυνηγημένη από έναν οίστρο που είχε στείλει η θεά Ήρα που ήθελε να την εκδικηθεί για τη σχέση της [της Ιώς (ή Ιούς)] με τον Δία.

Εδώ που τα λέμε, τι έφταιγε η κακομοίρα η Ιώ που ο Ζευς ήταν μουρντάρης, αλλά τέλος πάντων…

Ο Δίας, για να προστατέψει την όμορφη Ιώ, την μεταμόρφωσε σε αγελάδα αλλά τα βάσανά της δεν τελείωσαν εκεί.

Περιπλανιόταν ως αγελάδα στην περιοχή γύρω από τις Μυκήνες και κατόπιν πέρασε στην Εύβοια. Η Ήρα όμως, που ήθελε σώνει και καλά να εκδικηθεί το «κέρατο», έστειλε έναν οίστρο (αλογόμυγα ή μύγα των βοδιών) για να την βασανίζει.

Τότε η Ιώ, κυνηγημένη από τον οίστρο που την τρέλαινε με τα οδυνηρά τσιμπήματά του, γύρισε όλη την Ελλάδα.

Πέρασε από τις ακτές τού Ιονίου πελάγους (που εξαιτίας της πήρε το όνομά του), πήγε στην Ιλλυρία, διέτρεξε τη Σκυθία, μέχρι που έφτασε στον Καύκασο όπου συνάντησε και τον Προμηθέα που ήταν δεμένος εκεί και βασανιζόταν κι εκείνος από τους Θεούς.

Τραβολογιόταν η Ιώ-αγελάδα στην ακτή του Ευξείνου Πόντου (που εξαιτίας της μετέβαλε την ονομασία της, από Άξενος Πόντος σε Εύξεινος), πέρασε από τον Βόσπορο, που εξαιτίας της πήρε το όνομά του [βους+πόρος], και τελικά, αφού έδωσε νέα ονόματα σ’ ένα σωρό τόπους, κατέληξε στη Μέμφιδα της Αιγύπτου όπου γέννησε τον Έπαφο, τον γιο της από τον Δία.

Ο Έπαφος στο μέλλον θα γινόταν γενάρχης της φυλής των Δαναών.

Γνωρίζοντας λοιπόν, από την Ελληνική Μυθολογία, όλα αυτά τα τρομερά για τις αλογόμυγες, ήθελα πάση θυσία να διώξω τη δικιά μου από το πόδι μου.

Μετά όμως θυμήθηκα πόσο επίμονες είναι οι αλογόμυγες και αποφάσισα να την εξοντώσω οριστικά για να γλιτώσω κι εγώ και οι όμοιοί μου από τα τσιμπήματά της.

Είχε ήδη αρχίσει να μου τσιμπάει το πόδι και ο πόνος ήταν οξύς.

Τότε την πυροβόλησα με τόλμη και αξιοπρέπεια.

Η αλογόμυγα έχασε τη ζωή της.

Κι εγώ το πόδι μου.

11 Απριλίου 2016