Χρήστος Μαγγούτας

 

 

 

 

 

 

 

– Πες ότι με αγαπάααας… είπε παραπονιάρικα η Αφροδίτη

 

– Κοπέλα μου σου το έχω πει δεκαδύο φορές από το πρωί και είναι ακόμα μεσημέρι. Θεά είσαι, ακόμα κι εσύ έχεις ανασφάλεια;

 

– Πρώτα είμαι γυναίκα και μετά θεά γι’ αυτό και δικαιούμαι συναισθηματική ανασφάλεια δέκα φορές πιο πολύ από τις θνητές. Κι η Μαργαρίτα ήρθε με

σιγουριά και κύρος και ύφος μιας αυτοκράτειρας της Κοινοπολιτείας για να διδάξει τις ιθαγενείς της Ελλάδας ελευθερία, ισότητα και αυτοσυγκράτηση. Και

έπεσε πάνω σε ένα λαϊκό θηλαστικό και ξέχασε όλες τις διαλέξεις της, όπως ο γιόκας της τις υποσχέσεις

 

– Εντάξει. Σ’ αγαπώ, είσαι θεογκόμενα.

 

Άστραψε και βρόντησε και γέμισε ο κάμπος ανεμώνες και ο αέρας στίχους του Λειβαδίτη και οι ρεματιές τραγούδια της Αρβανιτάκη.

 

– Μπράβο, γλύκα μου! Εσείς οι θνητοί έχετε συναίσθημα μωρέ, όχι σαν τους κοκόρους εδώ πάνω που δεν αφήνουν θνητή για θνητή και την ξεχνούν την

άλλη μέρα αφού την κάνουν αστερισμό για να είναι μακριά και να μην ακούν τα κλάματα. Και ζητώ από την iPorta.gr να ειδοποιήσει το Oxford Dictionary,

ότι έχω απoκλειστικότητα στη λέξη.

 

– Κανένας δεν σε κατηγόρησε ποτέ ότι δεν είσαι ματαιόδοξη δέκα φορές πιο πολύ από τις θνητές. Ακόμα και ο Άδωνις έκανε μονομαχίες με κάπρους πάνω

στην απελπισία του να ξεφύγει. Ο αρχαίος μωρέ, όχι ο Νεοδημοκράτης που μονομαχεί με τον Μεϊμαράκη πως θα σκοτώσει τη ΝΔ.

 

– Μη μου αλλάζεις θέμα γιατί θα στείλω το γιόκα μου και θα σε κάνει σκαντζόχοιρο από τα βέλη.

 

Πήγε να με αγκαλιάσει, είχε ξεχάσει να κατεβάσει τα βολτ από τα 5000 και έκανα μια ντουζίνα κωλοτούμπες στον αέρα, κόντεψα να ξεπεράσω και τον

Τσίπρα.

 

– Και δε θα πας ποτέ με άλλη γυναίκα; ρώτησε με απελπισία εκείνη. Ξέρεις από μένα είσαι απόλυτα ελεύθερος να κάνεις ό,τι θέλεις, αρκεί να μην το

κάνεις.

 

– Θα σκάσω από την τόση αποπνικτική ελευθερία εδώ στις πλαγιές του Ολύμπου, ούτε ο Γιάνης στο Eurogroup δεν ένοιωθε τόσο ελεύθερος.

 

– Ορκίσου μου! επέμεινε εκείνη. (Βρε θηλυκός Μενούσης που έχει γίνει αυτό το κορίτσι, τι κορίτσι δηλαδή 4,000 χρονών δεκαοχτάρα είναι. Κι όταν θα με

κλαίει, θα ξαναγίνει η Θεσσαλία λίμνη).

 

– Θα το δώσω στην Πόρτα να το στείλει στην Οξφόρδη. Μπορεί εσύ να είσαι θεογκόμενα, αλλά εμείς είμαστε θεοπάλαβοι. Φοβάμαι βέβαια τον Αιγιαλείας

Αμβρόσιο μην πει να μας φτύνουν γιατί έχουμε συμβόλαιο συμβίωσης θεάς με θνητό. Αλλά «Βίος ανέραστος μακρά οδός απανδόχευτος»

 

– Ρε κι αυτό το είπε ο Ζουράρις; Θέλω να σε αγκαλιάσω και να σου τραγουδήσω το «ξενύχτησα στην iΠόρτα σου και γλυκοτραγουδώ, εδώ είναι ο

παράδεισος κι κόλαση εδώ».

 

– Νομίζω ότι χρησιμοποιείς λεξιλόγιο του συνάδελφου και θα βρεθείς στο Μέγα Κριτήριον για επέμβαση στα εσωτερικά άλλης θρησκείας και αρκετά έχουν

τώρα με τους ισλαμιστές.

 

Άπλωσε τα χέρια της να με αγκαλιάσει:

 

– Γρήγορα κατέβασε το διακόπτη από τα 5000 volts. Γιατί αν ξαναφάω κωλοτούμπες θα θεωρηθεί επέμβαση στα εσωτερικά του Σάριζα.

 

– Του Σύριζα, εννοείς.

 

– Το ίδιο είναι, για χώνεψη ή για επίθεση είναι και τα δυο.

 

Άρχισε να τραγουδά με τη βαθιά φωνή που έχουν οι ερωτευμένες.

 

– «Δυο Πόρτες έχει η ζωή» — αλλά μη σε δω να ξεπορτίζεις από την πίσω iΠόρτα….

 

Τι να κάνω; Ακόμα και με μια θεά, ο έρωτας είναι θεσπέσιο πράμα, που ο Δημιουργός το επινόησε όταν είδε ότι τα είχε κάνει σαλάτα με την πλάση του

είδους.

 

EXEUNT – Χειροκροτήματα – Αυλαία

THE END

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

 

The article expresses the views of the author

 

 iPorta.gr