Από το μπλογκ του Βαγγέλη

Guernica, Picasso, Χρυσή Αυγή, του Βαγγέλη Παυλίδη

Spread the love

 

 Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του 

 

 

Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, 26 Απριλίου 1937, μια μέρα σαν σήμερα πριν 78 χρόνια. Ναζιστικά αεροπλάνα της Λεγεώνας Κόνδορ βομβαρδίζουν επι τέσσερεις ώρες την μικρή Βάσκικη πόλη Guernica. Στο τέλος δεν θα έχει απομέινει πέτρα πάνω σε πέτρα. Δεν θα είναι απλά μια “χείρα βοηθείας” του Χίτλερ προς έναν ομοϊδεάτη. Είναι και ένα πείραμα, το πρώτο του λεγόμενου “Blitz Krieg” που αφού πέτυχε θα επαναληφθεί στο μέλλον με θύματα χιλιάδες χιλιάδων αθώων.

Η παγκόσμια συγκίνηση απο το Ναζιστικό έγκλημα βρήκε έκφραση μέσα απο τα έργα διάσημων καλιτεχνών όπως του Henry Moore και του Eduardo Chillida, με αποκορύφωμα όλων τον περίφημο πίνακα του Picasso.

Πέρα απο τη φρίκη του πραγματικού γεγονότος -της χρήσης αθώων υπάρξεων ως πειραματόζωα απο τους Ναζί- μας δίνεται η ευκαιρία και για μιά ματιά στο θέμα της τέχνης και στο πώς την βλέπουν οι Ναζί.

Απο παλαιότερη ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Χ.Α. αλιέυει κανείς πλήθος μαργαρίτων. Λέει π.χ. ο Führer Μιχαλολιάκος απηχόντας τον Γκαίμπελς: «Δεν είναι ποτέ δυνατόν να θεωρηθεί ότι εκφράζει το Ωραίον η εκτρωματική Γκουέρνικα του Εβραίου Πικάσο. Η θεωρούμενη ως «αριστούργημα», εφιαλτική, διαστροφική, παρακμιακή και φρικώδης Γκουέρνικα. Θα πρέπει δε να λυπάται κανείς όλους αυτούς, οι οποίοι βλέποντες το έργον του διεστραμμένου αυτού Εβραίου και μη κατανοούντες τίποτε, υποθέτουν ότι περιέχει ένα βαθύ νόημα, το οποίον αυτοί δεν δύνανται να αντιληφθούν. Πρέπει να τους λυπάται διότι δεν σκέπτονται, ότι δεν είναι δυνατόν να αντιληφθούν το νόημα αυτό, διότι απλούστατα δεν υπάρχει».

Ο Picasso βέβαια δεν έχει ανάγκη τα καλά λόγια του Führer της Χ.Α. Ταιριάζει εδώ μια παραβολή του Χριστιανικού κατά Ματθαίον Ευαγγελίου: “… μη βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν …”
Για την Ναζιστική αντίληψη περί Τέχνης, με τους μυώδεις ξανθούς γίγαντες και τις ξανθές “Βαλκυρίες”, ίσως έχουμε ευκαιρία να τα πούμε μιαν άλλη φορά. Εδώ φτάνει να σημειώσουμε την ασυνάρτητη και ρατσιστική σύνδεση της όποιας εθνικότητας του καλλιτέχνη με την ποιότητα του έργου του και το ανιστόρητο παραλήρημα, το άσχετο με την ουσία της τέχνης που στα θεμέλια της έχει την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης… άσε που ο Picasso, αγαπητέ κύριε μεγάλε και τρανέ Έλληνα Φύρερ, δεν ήταν Εβραίος.

Απόψεις ναζιστικές, βάρβαρες και σκοταδιστικές, αστοιχείωτες. Σε συνδιασμό πάντα με την ιστορική και ιδεολογική άρνηση ή και την επικρότηση ακόμα της τραγωδίας της Guernica.

guernica

 

April 26, 1937. Spanish Civil War. For four hours Nazi airplanes of the “Condor” Legion rained bombs and razed to the ground the Basque town of Guernica, in an “experiment” for the blitzkrieg tactics and bombing of civilians.
The universal shock at the Nazi atrocity found expression in the works of great artists such as Henry Moore and Eduardo Chillida and foremost the “Guernica” painting by Pablo Picasso.

Except for the horror of the actual event the occasion gives the opportunity for a view of the Nazi opinion about Art. The official site of the Golden Dawn provides a rich “fishing” ground. Says the Führer of the Golden Dawn, echoing Goebbels (I translate as best I can): It is impossible to think that the atrocious “Guernica” of the Jew Picasso expresses Beauty -that nightmarish, perverted, degenerate and horrific “Guernica”, that is considered to be a masterpiece. One should feel sorry for all those who see the work of the that twisted Jew and believe there is a deeper meaning to it, while they themselves don’t understand a thing…”

Obviously, Picasso has no need of the praises of the Führer of the Golden Dawn. The words of the Christian Gospel according to Mathew are very appropriate in this case: “…Do not give what is holy to dogs, and do not throw your pearls before swine, or they will trample them under their feet…”

It is enough for us to note the racist ramblings about the supposed nationality of the artist in connection with the quality of his work and the opinions that attack the very foundations of art, which are none other than the freedoms of opinion and expression. Nazi ramblings that stem directly from the darkest dungeons of the Middle ages, barbaric, primitive. All this, in relation always to the ideological denial or even the approval of the tragedy of Guernica.

 

SHARE
RELATED POSTS
André Breton, του Βαγγέλη Παυλίδη
Αυτοπροσωπογραφία – Self portrait, του Βαγγέλη Παυλίδη
Ο εγκέφαλος – The brain, του Βαγγέλη Παυλίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.