Πώς τό ‘λεγε για ένα παλληκάρι εκείνο το τραγούδι του Θεοδωράκη: …έχει το χέρι που σκορπά και τ’ άλλο που θερίζει… Τον Σαμαρά είχε στον νού του, θα μπορούσε να πει κανείς.

Αφού ξεζούμισε ό,τι και όσο μπορούσε να ξεζουμίσει απο τον κοσμάκη, έρχεται τώρα ο κύριος Σαμαράς να μοιράσει ως ελεημοσύνη κάτι ψίχουλα απο τα ξεζουμισμένα. Οποία γενναιοδωρία, τι ευγενική ψυχή, τι καλός πατερούλης! Και τι αγαλλιάση για όλους μας που το καλό μας κράτος είναι πια σε θέση να μας φροντίζει… άσχετα αν στην Νότια Ρόδο (και πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, είμαι βέβαιος) έχουμε την άδεια να αρρωσταίνουμε μόνο τις δυο- τρείς μέρες την εβδομάδα, που υπάρχει γιατρός.

Μένει η απορία, που σύντομα θα απαντηθεί στις εκλογές: Πόσους θα κοροϊδέψουν ο τόσο γενναιόδωρος κύριος Σαμαράς και ο σητσιλαισος (διαβάστε ανάποδα, παρακαλώ) Μπένι; Οψόμεθα.