Χρήστος Βασιλείου 

Γυρνώντας πρωί σπίτι, είχα μια συζήτηση με ένα φίλο. Πολλοί άνθρωποι φαντάζονται πώς θέλουν να δουν τον εαυτό τους στο μέλλον και προσπαθούν καθημερινώς για να το καταφέρουν. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις ανθρώπους να προσπαθούν. Δεν είμαι από τους εκείνους που εντυπωσιάζονται με το “καλό”. Με εντυπωσιάζει στον άνθρωπο η επιμονή “να γίνω καλύτερος από αυτό που είμαι”. Με αυτό τον τρόπο βλέπεις ζωντάνια, κινητικότητα.

Το πιο γοητευτικό πράγμα είναι να βάζεις στόχους. Αλλάζει η καθημερινότητα. Γίνεται πιο ενεργητική. Γίνεται πιο δημιουργική. Παρατήρησέ το και στις σχέσεις των ανθρώπων, συνήθως ξεκινούν με ενθουσιασμό, πιθανότατα υπάρχει η αμφιβολία αν το ένα άτομο συμπληρώνει το ένα το άλλο. Μετά από καιρό αυτό όμως φθείρεται και χαλάει, πολλές φορές το αίτιο είναι το δεδομένο, έτσι και οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τους στόχους. Να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο, έτσι κυλάει πιο όμορφα η ζωή και έχει μεγαλύετρο ενδιαφέρον. Κι όταν λέω για στόχους δεν εννοώ απαραίτητα την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο ή την απόκτηση χρημάτων. Στόχος είναι οτιδήποτε δεν έχουμε στην ζωή μας και θέλουμε να το εντάξουμε στην καθημερινότητά μας πιστευοντας ότι θα αποκτήσει ποιότητα. 

Γι’ αυτό το σημαντικότερο είναι να μην σταματάμε να ελπίζουμε. Όποιος προσπαθήσει να σου κόψει τα φτερά, απλά αυτός έχει μια τόσο μίζερη ζωή που θέλει να κάνει και την δική σου ζωή μίζερη. Τα όνειρα σου δεν πρέπει να έχουν ταβάνι. Μην το επιτρέψεις ο φόβος της αποτυχίας θα υπάρχει πάντα, αλλά μην του δώσεις παραπάνω χώρο από όσο του αρμόζει. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr