Ανοιχτή πόρτα

Επαναστάτες του καναπέ, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου-Τσίσσερ

Alexandra Karakopoulou - Zisser
Spread the love

Alexandra Karakopoulou - Zisser

 

 

 

 

 

 

Αλεξάνδρα Καρακοπούλου-Τσίσσερ

 

 

 

guy-laroche-capsule-ammos.jpg

Δηλώσεις παντού. Με ή χωρίς προσβλητικές εκφράσεις, στολισμένες με κοσμητικά επίθετα, σαν πολύχρωμο φανταχτερό χριστουγεννιάτικο δέντρο, έτσι έχουμε «καταντήσει» την επικοινωνία μας.

 

Απαντήσεις που θυμίζουν θεατρικούς μονολόγους ή επαναστατικές προκηρύξεις του περασμένου αιώνα, μια γλώσσα που πεθαίνει, που δεν αναγνωρίζει ούτε η ίδια τον εαυτό της πια, ένας κοινωνικός καθρέφτης που αρχίζει να γίνεται χίλια κομμάτια και τελικά θα φέρει γρουσουζιά.

 

Ακόμη και μπροστά σε αυτό το μεγάλο κοινωνικό γεγονός, σχετικά με τον θάνατο αυτής της πολύ ιδιαίτερης πολιτικής προσωπικότητας, Φιντέλ Κάστρο, τα στόματα δεν έμειναν κλειστά.

 

Πόσοι διαδικτυακοί επαναστάτες μαζεύτηκαν εδώ; Πόσες επαναστατικές καρδιές ξεφύτρωσαν μέσα σε μια νύχτα… πραγματικά αναρωτιέμαι, αν όλες αυτές οι φλογερές ψυχές ενώσουν τις δυνάμεις τους, τότε ο κόσμος μας ίσως και να σωθεί από όλα τα «κακά». Τόση φωνή, τόσος τσακωμός, τόσο απρόσωπο «ξεκατίνιασμα», τόσοι Φιντέλ βρε παιδί μου.

 

Και μετά; Κατά πάσα πιθανότητα το μεγαλύτερο ποσοστό όλων αυτών των επαναστατών του καναπέ θα συνεχίσουν να ζουν την καθημερινότητά τους όπως και πριν, ακολουθώντας τυφλά και υποδειγματικά κανόνες που φτιάχτηκαν από άλλους για αυτούς, χωρίς να ασκούν την παραμικρή αντίσταση, χωρίς να συμφωνούν και όλη αυτή η κακία, η παρατεταμένη μαγκιά, θα χαθεί στον διαδικτυακό αέρα, μια έκρηξη που κρατάει μόλις 48 ώρες και δίνει και τροφή σε μερικά ιντερνετικά μπλόγκ, που ο Θεός να τα κάνει δημοσιογραφικά.

 

Είμαι κακιά; Δεν θα με χαρακτήριζα έτσι… μάλλον ρεαλίστρια. Μάλλον μπούχτισα από τα απανωτά post ανθρώπων, που όταν κάτι δεν πάει σύμφωνα με όλα αυτά που περιμένουν να ακούσουν ή να δουν, αντί να λύσουν τις διαφορές τους προσωπικά, επιλέγουν τον απρόσωπο χώρο των κοινωνικών μέσων δικτύωσης για να καταγγείλουν και να «κρεμάσουν» όλους αυτούς που δεν τους ταιριάζουν.

 

Ξέρετε τι μου θυμίζει όλο αυτό; Κυνήγι μαγισσών. «Στην πυρά, στην πυρά», ακούω κάποιους να φωνάζουν. Το πιο τρομακτικό; Έπεσα «διάνα»! Παρακολουθώντας πρόσφατα μια έντονη διαδικτυακή διαμάχη σχετικά με το αν τα αυγά είναι βιολογικά ή όχι, που αγοράστηκαν εντέλει από κάποιο κατάστημα της επιλογής τους, αποφάσισα να «ψάξω» τα προφίλ όλων αυτών των οποίων η φρασεολογία μου φάνηκε ακραία. Προς μεγάλη μου απογοήτευση έπεσα πάνω σε ανθρώπους που δήλωναν με περηφάνια πως ψηφίζουν ακροδεξιά και μάλιστα ο ένας από αυτούς είχε κοινοποιήσει μια χαρακτηριστική ασπρόμαυρη φωτογραφία με το σλόγκαν «Μάγισσες, ομοφυλόφιλοι, αλλοδαποί, η ιερά εξέταση πρέπει να επιστρέψει».

 

Δεν βάζουμε όλους τους ανθρώπους σε ένα καζάνι, ποτέ. Όμως κάτι τέτοια τρανταχτά παραδείγματα με κάνουν να σκέφτομαι δυο και τρεις φορές πριν δηλώσω φωναχτά την απέχθειά μου απέναντι σε όλα αυτά τα τραγικά κοινωνικά μορφώματα εν έτει 2016. Όλα αυτά μου υπενθυμίζουν πως ζούμε σε δύσκολους καιρούς, με αμέτρητες ψεύτικες εικόνες, επιφάνεια, αδιαφάνεια, κατάντια και έντονη λεκτική βια.

 

Στο μέλλον θα θέλουμε να γράψουμε ή να πούμε κάτι που μας εκφράζει και αν δεν προσέξουμε ακόμη και το «και» που θα επιλέξουμε, κινδυνεύουμε με κοινωνικό αποκλεισμό. Θέλει γερά νεύρα για να επιβιώσει κανείς σε αυτή την σύγχρονη κοινωνική ζούγκλα. Σαν τα άγρια θηρία, πολλοί είναι έτοιμοι να σε κατασπαράξουν ικανοποιώντας έτσι τα ατίθασα ένστικτά τους, προσηλυτίζοντας αυτούς που δεν είναι διατεθειμένοι να ψάξουν περισσότερο όλα αυτά που πρεσβεύουν, να μορφωθούν, να ενταχθούν απόλυτα στην κοινωνία που επιλέγουν να ζήσουν.

 

Όσο η παιδεία θα συνεχίζει να κατακρεουργείται, όσο οι γονείς θα αδιαφορούν για τα παιδιά τους και θα τους δίνουν ένα κινητό να παίξουν για να περάσει η ώρα, όσο τα βιβλία θα χρησιμοποιούνται για διακοσμητικά εσωτερικών χώρων, τόσες θα είναι και οι νέες γενιές «προβάτων» που θα μεγαλώνουν και τελικά θα μας εκπροσωπούν μαζικά, οι μελλοντικοί μας ηγέτες…

 

«Κανείς δεν είναι ικανοποιημένος από την τύχη του, ακόμη και αν είναι η καλύτερη. Και κανείς δεν είναι δυσαρεστημένος απ’ το μυαλό του, ακόμα κι αν είναι το χειρότερο.» (Baltasar Gracian, 1601-1658, Ισπανός συγγραφέας)

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
llll.png
Η τέχνη σε καιρούς κρίσης, του Νίκου Βασιλειάδη
Ανθρωπισμός και «Ονομάτων Επίσκεψις», του Κωστή Α.Μακρή
Και ο Θεός σιωπά;, του Γιώργου Χατζηδιάκου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.