Ελπίδα Νούσα

(Στη μνήμη του Άντον Μπρούκνερ – 11 Οκτωβρίου 1896)

Ως γνωστόν, ο Μπρούκνερ λάτρευε το Ρίχαρντ Βάγκνερ. Πολλοί χαρακτηρίζουν τον θαυμασμό του απέναντί του ως  «καλλιτεχνική ευλάβεια».
Ο Μπρούκνερ γνώρισε τον Βάγκνερ και το έργο του λίγο πριν τα σαράντα, όμως το συναπάντημά τους θεωρείται καθοριστικό λόγω της βαθιάς επιρροής που άσκησε από τότε ο δεύτερος στο έργο του πρώτου.
Η μετάβαση του Μπρούκνερ από συνθέτη εκκλησιαστικής μουσικής(μην ξεχνάμε την μεγαλειώδη  φήμη του και ως οργανίστας) σε εξαιρετικό συμφωνιστή είναι αποτέλεσμα αυτής της συνεύρεσης, που έγινε το 1863 μέσω του καθηγητή του, Otto Kitzler.

Ο Μπρούκνερ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες της ρομαντικής περιόδου, που αναλυτές, μαέστροι και ερμηνευτές περιγράφουν τη μουσική του  ως «μεγαλειώδη, ανεπιτήδευτη, αμετακίνητη και μεγαλοπρεπή»!

Η διαζώσης γνωριμία με τον Βάγκνερ έγινε το 1865 στην πρεμιέρα του «Τριστάνου» στο Μόναχο, όπου ο Μπρούκνερ έδειξε στον μεγάλο μουσικοδραματουργό δυο από τις συμφωνίες του ζητώντας την άποψή του. Ο Βάγκνερ φάνηκε να προτιμά την “Τρίτη” συμφωνία.

Ετσι, η Συμφωνία αρ.3 είναι αφιερωμένη στον συνθέτη της «Τετραλογίας», γι’αυτό είναι γνωστή και ως «Συμφωνία Βάγκνερ».
Ενα έμπειρο αυτί, μπορεί να διακρίνει στη συμφωνία αυτή, μουσικές φράσεις από όπερες του Βάγκνερ, όπως : Λόενγκριν, Βαλκυρίες ή Τανχόυζερ.

Σας κοινοποιώ μια εκτέλεση υπό τη δ/νση του σερ Γκέοργκ Σόλτι.
Προσέξτε την έναρξη(0:52), όπου το θέμα δίνεται στη τρομπέτα, κάτι που είχε εντυπωσιάσει το Βάγκνερ, γι’ αυτό λέγεται πως από τότε ονόμασε το συνθέτη φίλο του: «Μπρούκνερ, η τρομπέτα»!! 
Μάλιστα κυκλοφορεί και μια ανεπιβεβαίωτη ιστορία στους μουσικούς κύκλους, πως το βράδυ της γνωριμίας τους οι δυο συνθέτες είχαν πιει τόσο πολύ κρασί, που ο Μπρούκνερ αδυνατούσε την επομένη να θυμηθεί ποια από τις δυο συμφωνίες ήταν η επιλογή του Βάγκνερ.
Έτσι, ο συνθέτης τού έστειλε ένα γράμμα στο οποίο τον ρωτούσε: «Κύριε Βάγκνερ, αν δεν κάνω λάθος, επιλέξατε την Συμφωνία σε ρε, εκείνη που ξεκινά με την τρομπέτα;»

Bruckner: Symphony N.3, Georg Solti:

To 1883, o Mπρούκνερ έγραψε την 7η  Συμφωνία  του.
Ήταν η χρονιά θανάτου του Ρίχαρντ Βάγκνερ.Το αντάτζιό της είναι εμπνευσμένο από το θάνατο του συνθέτη.
Σ’ αυτό αποδίδεται εκπληκτικά το πένθος και η βαριά θλίψη του Μπρούκνερ για το μουσουργό, που θαύμαζε απεριόριστα!
Στην κορύφωση του θέματος ακούμε να χτυπούν στιγμιαία κύμβαλα (24:18) συνοδευμένα από λεπτές κρούσεις στα τρίγωνα, που λέγεται πως πρόσθεσε ο Μπρούκνερ, προκειμένου να αποδώσει τη θλιβερή αναγγελία του θανάτου.
Η συμφωνία αυτή αφιερώθηκε στον Λουδοβίκο της Βαυαρίας, προστάτη του Βάγκνερ…

Bruckner: Symphony N. 7,  mov. ΙΙ, Sergiu Celibidache

ΕΙΚΟΝΑ: Σκίτσο του Otto Bοhler: Ο Μπρούκνερ και ο Βάγκνερ κατά τη συνάντησή τους στο Μπαϋρόιτ το 1873