Ανοιχτή πόρτα Πόρτα στην Πολιτική

Αταβισμός, του Γιάννη Πανούση

Spread the love

* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών

Μικρέ μου μπαμπουίνο
τον άνθρωπο μην παριστάνεις
σε γνωρίσαμε παλαιότερα
τότε που πήδαγες στις κορυφές των δέντρων

Γιάννης Καρύτσας, Ο μπαμπουίνος

Εδώ και χρόνια οι αχόρταγοι προ-άνθρωποι έχουν βγει από τις σπηλιές της προ-ιστορίας. Ορισμένοι μάλιστα τέτοιοι ανθρωπολογικοί τύποι έχουν διοριστεί από διάφορες κυβερνήσεις σε κομματικά ή συνδικαλιστικά ή υπουργικά γραφεία με αρμοδιότητα “να τρομάζουν, με το ύφος και τους τρόπους τους, τους εκάστοτε διαφωνούντες’’. Φαίνεται ότι η κάθε Εξουσία χρειάζεται πιστά πολιτικά[;] μπουλντόγκ για να κρατάνε μακριά εκείνους που επιμένουν να μάθουν την αλήθεια.

Σε αυτούς τους οιονεί-πολιτικούς μπράβους, οι οποίοι κάνουν τη λεγόμενη “βρώμικη δουλειά”, η ηγεσία επιφυλάσσει πάντοτε την ίδια μοίρα: πρώτα συγκάλυψη και μετά θυσία για το καλό της παράταξης. Οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν αλλά όσοι έχουν διαβάσει δύο αράδες πολιτική ιστορία ξέρουν πώς τελειώνει αυτή η αγριάδα.

Αναρωτιέμαι όμως γιατί ένα κόμμα, ένας κύκλος, ένας αρχηγός μπορεί να έχει ανάγκη από “βαρβάρους”.

Τί τους προσφέρουν;

Προστασία από τους “κακούς άλλους”;

Με τόσες χιλιάδες στελέχη και φίλους, με την Αστυνομία και την περιφρούρηση, ποια ακριβώς “υπηρεσία ασφαλείας” μένει κενή για να καλυφθεί από προ-ανθρώπους;

Πιστεύω πως κοιτάμε προς τη λάθος κατεύθυνση.

Οι πολιτικοί (ψευτό)μαγκες και κουμπουροφόροι δεν προστατεύουν πρόσωπα και θεσμούς.

Αντίθετα έχουν αναλάβει το δυσώδες έργο να υπονομεύουν, να διαβάλλουν ή ακόμα και να παρα-βιάζουν [πάντα κατ’εντολήν] κάθε μορφή νομιμότητας.

Συνιστούν τον πολιορκητικό κριό κατά του Συντάγματος.

Όσο γρηγορότερα το κατανοήσουμε, τόσο εντονότερα θα πιέσουμε όλο το πολιτικό σύστημα ν’απαλλαγεί [και να μας απαλλάξει κι εμάς τους πολίτες] από τον νεο-αταβισμό.

ΥΓ.: “Μιλήστε μου πάλι από τους υπονόμους.

        Ακούω καλύτερα τα πράγματα’’

       [Π.Καραβασίλης, Απόσπασμα Ημερολογίου]

 

 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Αν ήταν παιδιά μου…, του Δημήτρη Κατσούλα [Για τους φυλακισμένους στρατιωτικούς]
181f88054488236c2679da41b7cf6faf_XL_1.jpg
Για μια στιγμή, της Αλεξάνδρα Καρακοπούλου-Τσίσσερ
Γεννημένα θεατρινάκια, του Κώστα Κατσουλάκη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.