Κάτι τέτοιες στιγμές “μακαρίζω” την αυθάδεια του πολιτισμένου συμπολίτη μου να πετά ό,τι του είναι άχρηστο στους δρόμους.
Διακρίνεται καθαρά ο δημιουργός, τα τραγούδια του, η εταιρεία παραγωγής.
Άλλες εποχές, άλλα ακούσματα, άλλοι προσανατολισμοί.
Ή όχι;
Αν πας στο Μοναστηράκι αυτή κασέτα του Διονυσίου θα πωλείται πολύ ακριβά.
Για τους ρομαντικούς της εποχής, τους συλλέκτες, τους νοσταλγούς.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author iPorta.gr
Βιβλίο: ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΠΡΑΞΕΙΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ
SHARE
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
2 Σχόλια
”…φταίω εγώ σε τίποτα..;”=ερώτημα ασυνείδητου που την πέταξε.
”όχι βέβαια,δεν φοράς τίποτα από μέσα”=σχολιασμός περαστικού που την βρήκε,αναλογιζόμενος
…”φταίω εγώ σε τίποτα…; ”
‘οχι βέβαια,δεν φοράς τίποτα από μέσα…
δημήτρης