Ανοιχτή πόρτα Πρόσωπα - Αφιερώματα

Aπό τη γυναίκα-σκιά στη γυναίκα-πρόσωπο, του Γιάννη Πανούση

Spread the love

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι  on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.

Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ

Το ποιείν, το επαναστατείν και το ερωτεύσθαι

Σπ.Ζαχαράτος, Ανασκαφές

Η γυναίκα, ως πολλαπλώς ευάλωτο θύμα κακοποίησης, εγκατάλειψης, εκμετάλλευσης, παρενόχλησης, πορνογραφίας, ρατσισμού, κοινωνικού αποκλεισμού, διεκδικεί το δικαίωμα επί της ζωής της και της ελευθερίας της. Πολλώ μάλλον όταν εκ-βιάζεται παντοιοτρόπως.

Στις  επιθέσεις κυριαρχικού βιασμού/βασανισμού πρέπει η Πολιτεία και η κοινωνία ν’απαντήσουν με την έννομη προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δηλαδή την αναγνώριση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού κι αυτοδιάθεσης. Το προστατευόμενο έννομο αγαθό δεν είναι η ηθική ή η τιμή, αλλά η προσωπική αξιοπρέπεια, η ελευθερία και η ταυτότητα, η γενετήσια αυτοδιάθεση και η συνταγματικά κατοχυρωμένη “προσωπική αξία συγκίνησης”. Το σώμα, ιδίως το “ερωτικό”, ανήκει στον άνθρωπο-φορέα του και δεν εκχωρείται ούτε επιτρέπεται η, χωρίς την επιθυμία/συναίνεσή του,  παρα-βίασή του.

Ακόμα και η θετική  δημοσιογραφία δεν είναι σε θέση να άρει τα στερεότυπα της κακώς νοούμενης βίαιης  masculinity, αφού τα ΜΜΕ εκ των πραγμάτων αναπαράγουν υποδόρια πολιτισμικά μοντέλα.

Tόσα διεθνή συνέδρια, τόσες διακηρύξεις, τόσα ευρωπαϊκά κείμενα και ερευνητικά στοιχεία, τόσα θυματολογικά κινήματα κι όμως τα συντηρητικά “ήθη” [morals] και η δίκοπη “ηθική” [ morality ] κατορθώνουν να κατισχύουν.

Eίναι προφανώς υπόθεση όλης της κοινωνίας, όλων των θεσμών και φορέων να λάβουν μέτρα πρόληψης, διότι δεν ζούμε ούτε σε ρομαντικές εποχές, ούτε σε “σκοτεινές περιόδους”, ούτε σε καταστάσεις “ελαφρότητας”. Η γυναίκα [μητέρα, σύζυγος, σύντροφος, αδελφή] δεν ζει, ούτε κινείται στη σκιά κάποιου αφέντη, αλλά αφεντεύει τη δική της ζωή.

Γι’αυτό όλα τα σχετικά με τη σεξουαλικότητα/ερωτική ζωή  φαινόμενα ή εγκλήματα[από την πορνογραφία μέχρι την  εμπορία γυναικών] δεν πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται  μόνο με νόμους ,αλλά και μ’ένα διάλογο σχετικό με το πρόσωπο- σώμα[ το πραγματικό κι όχι το μυθοποιημένο], ο φορέας του οποίου ερωτεύεται, μισεί, απωθεί, ελκύει, αλλά ουδείς έχει το δικαίωμα να το “ελεγξει” ή να το “κατευθύνει” χωρίς τη θέλησή του.

ΥΓ.: Με την ευκαιρία πρέπει να θεσμοθετηθεί το ειδικό έγκλημα της συζυγοκτονίας, ιδίως εάν συνδυάζεται με την ειδικότερη περίπτωση  του προγενέστερου βιασμού 

SHARE
RELATED POSTS
Jamal Khashoggi, in memoriam, του Γιώργου Σαράφογλου (by George Sarafoglou)
Μανώλης Δημελλάς
5η Οκτώβρη 1944. Η Επανάσταση της Καρπάθου, του Μανώλη Δημελλά
Χαλβάς σιμιγδαλένιος, του Δημήτρη Κατσούλα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.