Ο Μάνος Κοντολέωνείναι συγγραφέας (πεζογράφος, διηγηματογράφος) και κριτικός. Έχει βραβευτεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για τα έργα του “Μάσκα στο φεγγάρι” και “Πολύτιμα δώρα και από τον Κύκλο Παιδικού Βιβλίου για το “Φεύγει”. 

http://www.kontoleon.gr

http://www.manoskontoleon2.blogspot.com

http://www.facebook.com/manos.d.kontoleon

Ο κατακερματισμός  του χρόνου -μιας ενότητας που από την ίδια τη φύση της δεν αποδέχεται να υφίσταται κάτι τέτοιο- είναι για μένα μια σειρά επιβεβλημένων συμβάσεων που έχουμε εφεύρει για να επικοινωνούμε εμείς, οι χρονικά πεπερασμένοι, άνθρωποι μεταξύ μας.

Με απόλυτη συνείδηση γνωρίζω πως θα ζήσω μέσα σε μια χρονική περίοδο που έχει μια αρχή -τη γέννησή μου- και ένα τέλος -τον θάνατό μου.

Αυτό το χρονικό διάστημα από ένα σημείο και μετά -και μάλιστα καθώς ολοένα και πλησιάζω προς το τέλος του- είναι και το μόνο που αναγνωρίζει η προσωπική μου ημερολογιακή καταγραφή.

Θα μπορούσα να μιλήσω γι αυτό -έτσι όπως άλλοι αναφέρονται στο κλείσιμο μιας χρονιάς- μόνο όταν θα έχει ολοκληρωθεί.

Μα δεν νομίζω πως θα είμαι τόσο τυχερός ώστε να γίνω το μόνο ανθρώπινο όν που θα το καταφέρει.

Οπότε απλώς αναζητώ τα κατά καιρούς σημάδια πάνω στον ψυχισμό μου, που έχουν χαράξει τα βιώματά μου.

Σε σημάδια επί της ψυχής μου, λοιπόν, αναφέρομαι στο αφιέρωμα του iporta.

Ας πούμε είναι σημάδι το ότι δεν μπορώ να διασχίσω μια θάλασσα για να δω δυο αγαπημένα μου πρόσωπα.

Σημάδι το ότι  ανακαλύπτω τη γλώσσα των ματιών -κυρίαρχους πλέον στις εκφράσεις των προσώπων.

Σημάδι το ότι όταν πλησιάζω κάποιον άλλον να αισθάνομαι το ρίγος απροσδιόριστου φόβου της εγγύτητας.

Σημάδι το ότι εμπλουτίστηκαν οι περιπτώσεις εκείνες που μπορεί να με φέρουν γρηγορότερα στο τέλος.

Σημάδι το ότι έμαθα να ζω μέσα στο σπίτι μου όπως ένας φυλακισμένος μέσα στο κελί του ή όμως και όπως ένας καλόγερος στη σκήτη του.

Αυτά και άλλα πολλά τα σημάδια που ήρθαν να προστεθούν σε άλλα προηγουμένων εμπειριών.

Πώς όλα αυτά θα διαμορφώσουν εμένα, τους άλλους, τον πολιτισμό μας σε μελλοντικές -κοντινές ή μη εποχές- δεν το γνωρίζω.

Όπως και πιο πριν σημείωσα, στο τέλος ολοκληρώνεται η πλήρης εμπειρία.

Μόνο που -μα κι αυτό το σημείωσα- θα είναι ένα τέλος που εγώ δεν θα το αναγνώσω.

Και αυτή η γνώση που έτσι κι αλλιώς την κατέχω εδώ και χρόνια, δεν άλλαξε με τα όσα έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια μιας συμβατικής οριοθέτησης του αέναου χρόνου, που το ονομάζουμε 2020.

Αλλά ας είναι… Αποδέχομαι για μια στιγμή τον κατακερματισμό του χρόνου, μόνο και μόνο για να ευχηθώ σε όλες, όλους και στην καθεμιά και τον καθένα ξεχωριστά – Ευτυχισμένο το 2021!

Λόγω lockdown διατίθεται προς το παρόν μόνο από τις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.