Τζίνα Δαβιλά

 Ακούστε την εκπομπή “Πόρτα στα Ερτζιανά…”

κάθε Σάββατο 11-1 και Τρίτη 12-1 στο ΣΚΑΙ 100.8

και στους συνδέσμους

http://www.myradiostream.com/skyradiorodos 

http://www.ipaper.gr/ 

http://live24.gr/radio/generic.jsp?sid=2106 

Τα έγραψε ο Μακρής: η αντιπολίτευση έγινε συμπολίτευση και οι της Κυβέρνησης έγιναν αντιπολίτευση. Παγκόσμιο Παράδοξο. Έτσι είμαστε οι Έλληνες. Απρόβλεπτοι. Ωραίοι και μοιραίοι. Για το καλό και το κακό.

Και στο Κοινοβούλιο, τι γίνεται; Ποιοι είναι οι Ωραίοι και ποιοι οι Μοιραίοι; Οι σταρ; Όχι λαμπεροί, αλλά υπέρλαμπρα προκλητικοί.

Εξαρτάται από την οπτική, θα μου πεις. Αλλά… κάποτε η οπτική είναι μία και δεν χωρεί αμφισβητήσεως, καρδιά μου.

Ο ασυμβίβαστος του ελληνικού Κοινοβουλίου, ο Γιάνης Βαρουφάκης, μας έπεισε για κάποιο διάστημα ότι είναι ωραίος. Όχι όμορφος, ωραίος. Ψηλός, αθλητικός, σίγουρος, χαμογελαστός, εντυπωσιακός, έξυπνος, επιτυχημένος, μεθοδικός, ατίθασος, σπάνιος, υπεράνω. Κατάπια την ακαλαίσθητη και οπωσδήποτε άκαιρη φωτογράφισή του με την Δανάη του στο διαμέρισμα της Πλάκας. Κατάπια τον ελιτισμό του- γνωριζόμαστε προσωπικά- καθώς είναι αποτέλεσμα μιας πομπώδους προσωπικότητας, πληθωρικής και εκρηκτικής, χωρίς να έχω εντοπίσει στοιχεία αλαζονίας. Άλλωστε δεν μπορείς ξαφνικά να ξεχάσεις πώς ζεις για να δείξεις στους πολίτες λαϊκός ξαφνικά. Αυτό είναι ανέντιμο και ο Γιάνης ανέντιμος δεν είναι. Αλλά…

Δεν έχεις δικαίωμα, τέως Υπουργέ μου, να μην προσέρχεσαι στην Βουλή, αν δεν συντρέχει λόγος υγείας. Γι’αυτό σε πληρώνω. Για να είσαι παρών και να υπηρετείς αυτό που σου ζητώ κάθε φορά να κάνεις για μένα. Αυτό που σου ζήτησαν στις 25 του Γενάρη οι χιλιάδες ψηφοφόροι σου. Δεν σου επιτρέπεται ούτε στην Αίγινα να βρίσκεσαι, ούτε να μου παριστάνεις τον σπουδαίο αργώντας στη χθεσινή ψηφοφορία να πεις το βαρύγδουπο «όχι» σου. Το να κερδίζει κάποιος τις εντυπώσεις μπορεί να είναι εντυπωσιακό, αλλά η ιστορία γράφει ποιο είναι το ποιόν μας από τις επιλογές μας. Και από τον κρότο που κάνουμε. Ξέρεις τη ρήση για τα άδεια βαρέλια, ναι; Εσύ κάθε άλλο από άδειος είσαι, αλλά γιατί τόσο άμετρος;

Αλλά δεν είναι μόνο ο Βαρουφάκης που ξέφυγε, και από ωραίος έγινε μοιραίος. Είναι και η Ραχήλ Μακρή, ο γκαζοφονιάς. Ανεκδιήγητη. Μα σοβαρά, κοζανίτες, είστε περήφανοι για την επιλογή σας; Ο Βαρουφάκης από την ανάποδη. Παπαρολογεί για να την προσέξουν. Και κείνο το «όχι σε όλα»… Ραχήλ, άλλο Βουλή, άλλο λύκειο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: σε κάθε χαρακτηρισμό, βάλε μπροστά το υπέρ. Υπερ-γκεστάπο, υπερ-εγωπαθής, υπερ-αλαζόνας, υπερ-αυταρχική, υπερ-πρόεδρος. Δε θέλω άλλη υπερβολή. Στα απλά και ταπεινά η ανάγκη μου. Και η υπερβολή τόση που να μην με εξορίζει από τη ζωή.

Μιχελογιαννάκης: ο φαιδρός. Τη μια κατασκηνώνει στο Σύνταγμα συμπαραστεκόμενος στην απεργία πείνας των Συρίων τρώγοντας σάντουΐτς και την άλλη παίρνει έξι χάπια πίεσης μαζί, για το μνημόνιο που ΔΕΝ θα υπογράψει. Ακι το υπογράφει μ’ ένα “ΝΑΙ”.

Πώς λέγεται ο άλλος των ΑΝ.ΕΛ. με το βαμμένο ξανθό μαλλάκι; Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Ο πομπώδης. Παρέα με τον καθρέφτη του, περιδιαβαίνει ανήσυχος από κανάλι σε κανάλι κάνοντας θόρυβο σαν τα άδεια βαρέλια. Τον πληρώνουμε ως αναπληρωτή Διευθυντή Δερματολογίας στον Ευαγγελισμό. Πότε είναι παρών στην εργασία του;

Φώφη Γεννηματά: η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που είναι συνταξιούχος της Εθνικής Τράπεζας. Ετών 51. Συγχαρητήρια. Εσείς θα ψηφίσετε το νόμο περί των πρόωρων συντάξεων, κα Γεννηματά; Αλήθεια, αληθεύει ότι συνταξιοδοτείστε ήδη μια εικοσαετία;

Βουλευτές της Χρυσής Αυγής: σας πληρώνω, για ποιο πράγμα ακριβώς;

Γρηγόρης Ψαριανός: κρίμα. Μην ξαναπάς σε πάνελ. Αν δεν μάθεις την τέχνη της ψυχραιμίας, μείνε σπίτι σου. Εκθέτεις και εκτίθεσαι.

Η Βουλή διαθέτει υπερπληθώρα βουλευτών. Αν ήταν και παραγωγικοί, θα ήμασταν μια αναπτυγμένη χώρα. Σήμερα, όσα χρήματα κι αν εξοικονομήσουμε, όσο επιλέγουμε βουλευτές που εκλέγονται από τους κομματικούς στρατούς, το Κοινοβούλιο θα έχει κάθε καρυδιάς καρύδι που σε άλλη περίπτωση δεν θα τους εμπιστευόμασταν. Τώρα, υποχρεούμαι να τους πληρώνω αδρά. Σχεδόν για μηδενική δουλειά. Και μάλιστα κάποιοι να αρνούνται να παραστούν στην δουλειά τους κάνοντας διακοπές.

Να μάθεις να μπαίνεις στη θέση των άλλων. Για να τους νοιώσεις. Σε σένα το λέω, θλιβερέ βουλευτά!

Είτε γίνουν το φθινόπωρο εκλογές, είτε όχι, το προσωπικό της Βουλής, επιβάλλεται να αλλάξει. Επιβάλλεται να αντικατασταθούν οι ίδιοι και οι ίδιοι (μα επιτρέπεται να λέει ανερυθρίαστα ο κ Καμμένος ότι είναι 22 χρόνια μες τη Βουλή; Βγες στην πιάτσα, κ.Υπουργέ, να δεις πώς βγαίνει το έντιμο μεροκάματο, όταν έχεις να συν-(αντ-)αγωνιστείς το λαμόγιο, το πιπόμουτρο, τον δολοπλόκο, τον συκοφάντη, τον ικανότερο, και έλα να μου κάνεις μαγκιές και εσύ και οι λοιποί, που κάνατε “εργασία” σας το Κοινοβούλιο). Στην πιάτσα, Υπουργέ μου, στην πιάτσα!

Είπα να μην συγκρουστώ, αλλά να… δε ζω σε άλλο κόσμο. Και ακόμα έχω την ψευδαίσθηση ότι κάτι μπορεί ν’αλλάξει. “Γιατί δεν φταίνε οι άλλοι, αλλά η σκέψη μου που μικραίνει συνεχώς το ανάστημά μου», παραφράζοντας τον στίχο του Ανδρέα Θωμόπουλου στο τραγούδι που ακολουθεί.

Και γω θα προσπαθώ να ανοίγω πόρτες, πάντα. Το χρωστώ στους πέντε – δέκα που αγαπάω περισσότερο από μένα.

Για την Μαρίνα μου