Κι ενώ ο Χρήστος ήταν από τους τύπους που σπάνια σεκλετίζονταν «όσα πάνε κι όσα έρθουν, μια ζωή την έχουμε και πρέπει να τη γλεντούμε όπως μας γουστάρει» έλεγε στο καφενείο της γειτονιάς κερνώντας φίλους και επισκέπτες, εδώ και δυο χρόνια τώρα που «έφυγε» η γυναίκα του ανέλαβε αυτός όλες τις φροντίδες του σπιτιού από γενικό καθαρισμό μέχρι μαγείρεμα καθώς και φροντίδα για τα δυο του παιδιά, συνήθειες για τις οποίες ούτε το όνομά τους ήξερε καθόσον χρόνο ζούσε η συχωρεμένη η γυναίκα του. Αυτός να ξυπνά από τα χαράματα για να ετοιμάσει το πρωινό των παιδιών για το σχολείο, τα απογεύματα να βάζει σίδερο για τα ρούχα της εβδομάδας που είχαν γίνει μπόγος μέχρι εκεί πάνω, καθώς και τα βράδια πια όταν τα παιδιά έπεφταν για ύπνο εκείνος να ετοιμάζει το φαγητό της επομένης ημέρας για να είναι έτοιμο όταν τα παιδιά επέστρεφαν από το σχολείο κι εκείνος από την εργασία του.
Εκείνος ανέλαβε να πηγαίνει στον χασάπη της γειτονιάς – ενώ όσο ζούσε η συχωρεμένη η Μαντώ αυτός δυσκολευόταν ακόμη να ξεχωρίσει το κατσίκι από το αρνί όπως ήσαν κρεμασμένα στα τσιγκέλια – καθώς και στην λαϊκή αγορά κάθε Τετάρτη πρωί-πρωί μάλιστα «κλέβοντας» μια ώρα (δικαιολογημένη) από την εργασία του, γύρω στις επτά, με το που άρχιζαν οι πάγκοι να απλώνουν την πραμάτεια τους. Στα γρήγορα διάλεγε τα ψώνια της εβδομάδας, τα έβαζε στο καρότσι, επέστρεφε στο σπίτι και το παρατούσε στην είσοδο με την προοπτική το μεσημέρι που θα επέστρεφε από τη δουλειά του να τακτοποιούσε τα πράγματα στις θέσεις τους. Κι ενώ τοποθετούσε τις πατάτες στο καρότσι από δίπλα έπεσε στο μάτι του ο πάγκος με τα ανδρικά σορτς και μια πινακίδα πάνω τους «1 ευρώ». Οι ζέστες φουντώνουν σκέφτηκε, τι αξία έχει ένα ευρώ! Αγόρασε ένα, το έβαλε πάνω από τα κρεμμύδια που στο μεταξύ είχε προσθέσει στο καρότσι και κατευθύνθηκε προς το σπίτι παρατώντας το στο χολ για το μεσημέρι που θα επέστρεφε. Στη δουλειά του προσπαθούσε να θυμηθεί πόσα χρόνια είχε να πάει διακοπές με την γυναίκα του και τα παιδιά του τα οποία σήμερα είναι έξι ετών το κορίτσι και οκτώ το αγόρι του. Μπορεί και πάνω από πέντε έξι χρόνια θα έχει να επισκεφθεί θάλασσα ή βουνό, γιατί οι οικονομικές συνθήκες τα έφερναν πάντα έτσι που ποτέ δεν τους επέτρεπαν ούτε το πατρικό στην Κομοτηνή να έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν.
Το μεσημέρι γυρνώντας στο σπίτι και πριν αρχίσει την τακτοποίηση των προϊόντων που ήσαν στο καρότσι πρώτη του κίνηση ήταν να δοκιμάσει το σορτς. Τα βάσανα της ζωής, η ανεξέλεγκτη διατροφή του ίσια ίσια για να γεμίζει το στομάχι του για να μη γουργουρίζει του είχαν προσθέσει τόσα παραπανίσια κιλά που ήταν αδύνατο να μπει σε αυτό το ούτε καν μισό παντελόνι. Δεν θύμωσε, δεν τα έβαλε με τον εαυτό του, απλά το έπλυνε για να φύγει αυτή η μυρωδιά η Κινέζικη, το κρέμασε στην ντουλάπα του μαζί με τα υπόλοιπα παντελόνια του για να του θυμίζει τότε που ήταν νέος, ωραίος, ευθυτενής και με ίσιο το στομάχι και όχι ξεχειλωμένος όπως αντικρίζει τον εαυτό του στον καθρέφτη σήμερα. Τότε που ανέβαινε τις δροσερές διαδρομές με τη γυναίκα του τη Μαντώ ανάμεσα από πεύκα ή γινόντουσαν μούσκεμα στη θάλασσα κολυμπώντας αυτός με το σορτς ενώ τώρα νοιώθει τα κύματα να τον τραβούν προς τα μέσα, η αύρα και ο δροσερός αέρας να του σηκώνουν τα μαλλιά καθότι τα παιδιά του κάθονται στην αμμουδιά και χτίζουν τα σπιτάκια τους κουβαλώντας νερό στα τενεκεδάκια τους αρχίζοντας να του ρίχνουν νερό από τα δάχτυλα των ποδιών του και φθάνοντας έως το σορτς γελώντας και λέγοντάς του «μπαμπά, κατουρήθηκες», κι εκείνος να τα κυνηγά στην ακροθαλασσιά παίζοντας μαζί τους. Και όλα αυτά μόνο στην φαντασία του! Και όλα αυτά μόνο με ένα ευρώ! Έτσι, μόνο για αναμνήσεις.
Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr