Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, τέως Υφυπουργός Εξωτερικών. 

Το τέλος τού εν εξελίξει αμερικανικού δημοκρατικού εγχειρήματος έχει προβλεφθεί πολλές φορές.

Ο Γάλλος πολιτικός επιστήμονας Αλέξις ντε Τοκιουβέλ (Alexis de Tocqueville), ο οποίος είχε επισκεφθεί την Αμερική το 1831 και έγραψε το κλασικό βιβλίο «Δημοκρατία στην Αμερική» (Democracy in America), προβλέπει ότι οι ΗΠΑ θα καταλήξουν σε τυραννία, σε κάποιο καθεστώς ανάλογο με αυτά των χωρών από τις οποίες οι αμερικανικές αποικίες απελευθερώθηκαν.

Δεν επαληθεύτηκε. Δεν σημαίνει, όμως, ότι οι Κασσάνδρες σταμάτησαν να κάνουν τις προφητείες τους.

Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η χώρα περνάει μια από τις πιο σκληρές δοκιμασίες της, που την συνταράσσει στο εσωτερικό και φθείρει διεθνώς την εικόνα της.

Οι μέρες τούτες θυμίζουν το άγριο 1968, μείον τον κορωνοϊό, αλλά συν τρεις δολοφονίες ηγετών της χώρας μέσα σε λίγα χρόνια του Τζον Κένεντι, του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Μπόμπι Κένεντι.

Σήμερα, η Αμερική έρχεται αντιμέτωπη με τρία μεγάλα μέτωπα: Ενα καινούργιο, τον κορωνοϊό, και δύο από παλιά, τον ρατσισμό και την μεγάλη οικονομική ανισότητα.

Η αποτυχία της στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού, ο οποίος έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερα από 100.000 άτομα, συγκλόνισε την κοινωνία.

Η Αμερική ήταν συνηθισμένη να ηγείται των άλλων χωρών. Να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.

Οχι να μην διαθέτει τα αγαθά εκείνα που είναι απαραίτητα για την προστασία του νοσοκομειακού προσωπικού ή αρκετά κρεβάτια στις Εντατικές Μονάδες ή χώρους να τοποθετήσουν τα πτώματα.

Κι ενώ η χώρα σιγά σιγά ανοίγει, έρχεται αντιμέτωπη με την βαθιά οικονομική κρίση που άφησε 41 εκατ. ανέργους -μέχρι τώρα- από πάνω ήρθε και η βάρβαρη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικό, που έκανε την κατάσταση αφόρητη.

Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και η μεγάλη οικονομική ανισότητα, που έφτασε στα ύψη τα τελευταία χρόνια και η οποία περιθωριοποιεί μεγάλες μάζες, λευκών και μαύρων.

Αυτά, σε συνδυασμό με το μήνυμα που εκπέμπει η ηγεσία της χώρας, ότι δεν ενδιαφέρεται, ότι δεν καταλαβαίνει, ότι δεν πονά, ότι δεν φέρει καμία ευθύνη, οδηγεί στο ξέσπασμα της οργής που βλέπουμε.

Ο Πρόεδρος της χώρας αντί να απευθύνει ένα διάγγελμα στον λαό, να τον καθησυχάσει, να τον συμπονέσει, να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα, σιωπά.

Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει η «New York Times», οι φρουροί του τον φυγάδευσαν την Παρασκευή το βράδυ στο καταφύγιο που υπάρχει στο υπόγειο του Λευκού Οίκου, αυτό που χρησιμοποιούν κατά την διάρκεια των τρομοκρατικών επιθέσεων.

Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, η Αμερική συνεχίζει και δίνει την μάχη για την επίτευξη μιας «πιο τέλειας Ενωσης», για την πραγματοποίηση τής διακήρυξης ότι «όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι». Παλεύει για την ψυχή της.

Δεν είναι τέλεια. Αλλά το «παλεύει». Κι αυτό μετράει.

Οι καλοπροαίρετοι κρίνουμε την Αμερική πιο αυστηρά από άλλες χώρες γιατί μπορεί. Γιατί περιμένουμε περισσότερα από αυτήν.

Τι να περιμένει π.χ. κανείς από την Κίνα; Δέστε τι κάνει στο Χονγκ Κονγκ. Εκπλήσσεται κανείς;

Δεν νομίζω.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. Δημοσιεύεται και στον έντυπο “Ε.Κ.” των Η.Π.Α.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr