Pane di capo σε Ανάληψη, στάδιο Διαγόρας και Ασγούρου
και Pane di capo delivery: 224100-3600. Πάντα κοντά σου!
Ήταν μέγας οργανοποιός. Και οργανοπαίκτης. Μπουζουκτσής. Έγραψε τόσα σπουδαία τραγούδια που άφησε διαθήκη για τους επόμενους δύο αιώνες. Η Ελλάδα, όσο κι αν ενθουσιάζεται από τα ορθάδικα και τα σκυλάδικα, στον λυγμό και στην καψούρα της θα ξεδιψάει με μπουζούκι.
Αληθινός, μάγκας, περπατημένος, αψύς, συναισθηματικός, μαχητικός, αγύριστο κεφάλι, με δικούς του ηθικούς νόμους φυλακίστηκε για δύο χρόνια και μετά ξεψύχησε στο Ευγενίδειο το 2000 χαρακτηρίζοντας τον καρκίνο του «λαχείο».
Θυμάμαι τους αυστηρούς να σοκάρονται για το έγκλημα που διέπραξε (σκότωσε τον Γιαλαμά, τον εραστή της κόρης του γιατί δεν τον ενέκρινε). «Πώς είναι δυνατό να έχει γράψει τόσα τραγούδια για την αγάπη και μετά να σκοτώνει άνθρωπο; Ντροπή…».
Για τον ίδιο δεν είχε σημασία η άποψη του κόσμου, αλλά η δική του. «Μην το κουράζεις, έχω δώσει στον εαυτό μου την ισόβια ποινή μου, πριν από οποιονδήποτε άλλο» λέει στον δικηγόρο του.
Ύμνησε τον έρωτα, όπως λίγοι.
Ύμνησε την φτώχεια που τον έβγαλε στην πιάτσα.
Ύμνησε την ζωή αναγνωρίζοντας την ματαιότητά της.
Αποκαθήλωσε τα όνειρα για να κάνει δημιουργία την απραξία και την θλιβερή προσμονή.
Λάτρεψα τα τραγούδια του, όλα σχεδόν.
Όπως σμίλευε χιλιοστό-χιλιοστό το ξύλο για το κάνει μπουζούκι, έτσι σμίλεψε τον λυγμό, τον πόθο, το πάθος, τις νότες.
Λαϊκός μέχρι το τέλος, σε ακτίνα υπογείου και ουρανού. Αξία η λαϊκότητα, τέχνη να την κοινωνείς, ταλέντο να την φυτεύεις στην ψυχούλα των άλλων.
Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έβαλε φρένο στην αυστηρότητά μου. Σαν να μου κούνησε το δάχτυλο «ξύπνα… δεν είναι οι τυπικοί και οι πειθαρχημένοι τα καλύτερα παιδιά».
Πόσο εύκολο είναι να δικαιολογήσεις ένα έγκλημα; Σίγουρα είναι ευκολότερο να κατανοήσεις τις συνθήκες. Να αξιολογήσεις τα δεδομένα. Να δώσεις άφεση αμαρτίας σε όποιον άθελά του αφαιρεί ανθρώπινη ζωή.
Σε τρία λεπτά κλείνει την σπουδαιότητα του απόλυτου έρωτα
{youtube}bRGNq8gshFM{/youtube}
Σε τρία λεπτά κλείνει τον εγωισμό και την απόγνωση.
{youtube}b0XczfMOLe0{/youtube}
Σε τρία λεπτά κλείνει την αξία του μαχητή.
{youtube}kGekxszUhGM{/youtube}
Σε τρία λεπτά κλείνει την κατανόηση.
{youtube}EFghKShHRSU{/youtube}
Σε τρία λεπτά κλείνει το νόημα της ζωής.
{youtube}h-Re9SUebgE{/youtube}
Ξέρεις πολλούς σαν αυτόν; Υμνωδό της καψούρας. Γιατί καψούρα δεν είναι μόνο ο έρωτας είναι ό,τι ζεις, αρκεί να ξέρεις την τέχνη να το κάνεις ποίημα.
Ο Άκης Πάνου υπήρξε ποιητής. Από αυτούς που κάνουν λάθη και δεν λιποταχτούν. Γεμάτος σε όλα. Στα πάθη και στα λάθη. Η μαγκιά είναι τελικά να μην αρνηθείς να πληρώσεις το τίμημα που σου αναλογεί.
Αυτά!
7 Σχόλια
…εκεί που πάμε να πατώσουμε-και πολιτιστικά-
τσάακ,έρχεσαι πετάς το σχοινί και φωνάζεις :παιδιά,εδώ είμαστε,βουτηχτείτε μωρε από πάνω του, σας τραβάω επάνω…
αχ,βρε τζίνα μου
Προτείνω ανεπιφύλακτα μία, θεωρώ απο τις σπάνιες καλές στιγμές της ιδιωτικής τηλεόρασης, απο καρδιάς συνέντευξη του Άκη Πάνου στην αξέχαστη Μαλβίνα Κάραλη το μακρινό 1994.
Πρόκειται στην ουσία για μία βαθειά ερωτική συνομιλία, οποιαδήποτε σημασία και άν δώσει κάποιος στην έννοια “ερωτική”.
Η αμηχανία της Μαλβίνας σε συνδυασμό με τον ανυπόκριτο σεβασμό του ενός προς τον άλλο νομίζω κάνουν αυτά τα πέντε 10λεπτα βίντεο ένα μοναδικό ντοκουμέντο …
https://www.youtube.com/watch?v=J-Vu6eDXEnY
https://www.youtube.com/watch?v=FH-ycVAhtII
https://www.youtube.com/watch?v=qXPRkVmnjDc
https://www.youtube.com/watch?v=3Ke2nX5quRM
https://www.youtube.com/watch?v=1BanpfqhVgg
σας ευχαριστώ, όλους, πολύ-πολύ!
@ Γεωργία Δεληγιάννη: πανάκριβη η μαρτυρία σας
@ Κομπάρσε: καθόλου;
@ Δημήτρης: εμένα λυγίζουν τα γόνατα μπρος στο μεγαλείο του
@ Ενας θαυμαστής, φίλος και κολλημένος με τον Ακη: συμφωνώ
Ο Άκης Πάνου μιλούσε για αγάπη και πάθος και όχι για καψούρα, εμπνέονταν από την αγάπη, σκότωσε για την αγάπη προς την κόρη του.
Παρακολούθησα μέσα στο δικαστήριο την απολογία του….για την τιμή και το τίμημα της αγάπης μίλησε, γι αυτήν έγραφε μ’ένα δικό του κώδικα..με το κώδικα τιμής που έζησε και μεγάλωσε.
Είχε λευκό ποινικό μητρώο….ούτε μια απλή εξύβριση γραμμένη και η κρίση γι αυτόν πέλεκυς..δεν παρήγαγε λέει πολιτιστικό έργο η δουλειά του, μόνο που αυτό το κρίναμε όλοι εμείς του “λαού” κόντρα στην στείρα γλώσσα και το μυαλό κάποιων που κλήθηκαν να δουν έναν στυγνό εγκληματία, που γεννήθηκε να εγκληματήσει…τις μέρες εκείνες ήρθε στο μυαλό μου συχνά η φράση “μάγκας θα πει σωστός” που έρχονταν σε αντίθεση με την αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής….καταδίκασε τον εαυτό του με την φράση του “δεν μετανόησα γιατί δεν εννόησα”, λίγοι τον πιστέψαμε, λίγοι τον κατανοήσαμε ωστόσο είμαστε πολλοί ότι αυτό ήταν άσχετο με τον πλούτο που μας άφησε.
Χαίρομαι κα Δαβιλά που γράψατε σήμερα γι αυτόν……
“Λοιπόν μολύβι και χαρτί, η απόγνωση άνοιξε λαγούμι
Σκιές που χώθηκαν με λάμψεις μαχαιριού σε πιο στενό κελί
ψηλά με πέπλα αίματος χλιμίντριζε η Σελήνη
Δεν έχει ελπίδα, ελευθερία δεν ζητά, αλλά δικαιοσύνη”
Οι στίχοι αυτοί είναι απο το “Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο” του Διονύση Σαββόπουλου και είναι η ματιά του τραγουδοποιού στην τραγωδία με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κοεμτζή.
Αλήθεια, πόσο θα αλλοιωνόταν το περιεχόμενο των στίχων άν αντί του “Νίκο” αναφέρονταν στον “Άκη” …
1 Μου λύγισες τα γόνατα αποκαλώντας τον ”αγύριστο κεφάλι΄΄.Σπάνιο για το σήμερα,ζητούνενο όμως…
2 Μάστορας της τέχνης του,αδιάφορος για τη ζωή του.Τα υπερασπίσθηκε μέχρι τέλους, και θά τολμούσα νά ΄λεγα ότι τα ξεπέρασε .
«Πώς είναι δυνατό να έχει γράψει τόσα τραγούδια για την αγάπη και μετά να σκοτώνει άνθρωπο; Ντροπή…». Αυτά να έρθουν να τα πουν σε μένα οι αυστηροί παπάρες…