Ο κ. Βασίλειος Μαστρογιάννης* είναι Διδάκτωρ Δημοσίου- Διοικητικού Δικαίου.

Με τη δημιουργία του Νεοελληνικού Κράτους  κατεβλήθη προσπάθεια από φωτισμένους ανθρώπους ( Καποδίστριας, Τρικούπης, Βενιζέλος κ. α. , τους οποίους παρεμπιπτόντως, άλλους τους δολοφονήσαμε, άλλους τους αναθεματίσαμε κλπ) να δημιουργηθεί μία σύγχρονη Δυτική Πολιτεία, διατηρώντας εν πολλοίς τα ιδιαίτερα πολιτισμικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά, με τα οποία αυτός ο λαός διήλθε μέσα από τη μακραίωνη ιστορία του.

Για πολλούς λόγους αυτό δεν έγινε κατορθωτό,  στο βαθμό που οραματίστηκαν οι μεγάλοι αυτοί οι ηγέτες.

Αντίθετα η ευνοιοκρατία, η αναξιοκρατία, τα παραθυράκια στη νομοθεσία, η διαφθορά, η ανοργανωσιά, η γιγάντωση της παραοικονομίας, η αδυναμία παροχής αξιόπιστων και σύγχρονων υπηρεσιών από το Κράτος, οδήγησε τον κάθε πολίτη στην ατομικιστική συμπεριφορά και τη λογική του βολέματος.

Έτσι δημιουργήθηκε ένας φαύλος κύκλος αμφίδρομης αλληλεξάρτησης και εξυπηρέτησης αμοιβαίων μικροσυμφερόντων, τόσο από τη μεριά της πολιτικής ηγεσίας και της διοίκησης που χάιδευε τα αυτιά των ΄΄πελατών΄΄, όσο και από τη μεριά του λαού που, αποδεχόμενος τη μοίρα του, ανέχθηκε τη συγκεκριμένη παθογένεια και φρόντιζε να αποκομίσει και αυτός όσο το δυνατόν μεγαλύτερα οφέλη.

Με το πέρασμα του χρόνου η απειθαρχία ιδεολογικοποιήθηκε, η παρανομία, η φοροδιαφυγή και η αυθαιρεσία θεωρήθηκε μαγκιά και το κράτος ΄΄εχθρός του λαού΄΄.

Παρ΄ όλα αυτά, σήμερα η Ελλάδα είναι ένα κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμπεριλαμβάνεται, παρά τις υστερήσεις και τα διαρθρωτικά της προβλήματα, στα σύγχρονα κράτη με υψηλό βιοτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά και αξιοζήλευτες υποδομές ( οδικό δίκτυο, αεροδρόμια, τουριστικές υποδομές, εκπαίδευση -όχι παιδεία- κ.α.).

Η αμφισβήτηση δε των ξένων προς τη Χώρα μας και το λαό, ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση , που διακήρυτταν ότι δεν είμαστε οργανωμένοι, πειθαρχημένοι και συνειδητοποιημένοι, σήμερα, με αφορμή την ικανοποιητική αντιμετώπιση της πανδημίας, έδωσε τη θέση της στους επαίνους και τα θετικά σχόλια των διεθνών ΜΜΕ.

Ιστορικά έχουμε αποδείξει ότι στις περιπτώσεις εθνικών καταστροφών ή απειλών, γινόμαστε μια γροθιά και κάνουμε τα πάντα για να τις αντιμετωπίσουμε. Έχουμε όμως επίσης αποδείξει ότι λίγο πριν το τέλος της κρίσης και σαφώς μετά από αυτή, ξεθάβουμε το τσεκούρι του πολέμου και της διχόνοιας και αυτοκαταστρεφόμαστε. Τα παραδείγματα πολλά και πικρά, ουδόλως όμως διδακτικά.

Με αφορμή αυτή τη κρίση ας κάνουμε την έκπληξη και ας δείξουμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε για όσο διάστημα χρειαστεί, με συνεννόηση, πειθαρχία, σχέδιο, αυτοσυγκράτηση και σύνεση.

Γιατί αυτή η φάση της μετάβασης από τα περιοριστικά μέτρα στην ελεύθερη μετακίνηση και στην επαναδραστηριοποίηση της κοινωνίας, σε συνδυασμό με την σταδιακή λειτουργία της αγοράς, είναι η κρισιμότερη και τυχόν λάθη θα αποτελέσουν τεράστιο πισωγύρισμα.

Η σοβαρή τήρηση των μέτρων από όλους μας και η αυτοπειθαρχία είναι μια βαθειά παρακαταθήκη που μας αφήνει η πανδημία. Γι αυτό θα πρέπει να κρατήσουμε τα καλά από την περίοδο αυτή, τόσο στην καθημερινότητά μας όσο και στον τρόπο που σκεπτόμαστε και δρούμε.

Η υπεύθυνη Πολιτεία από τη μεριά της θα πρέπει να δει την πανδημία ως ευκαιρία, να δείξει το δρόμο με την υπεύθυνη στάση της και να στηρίξει την κοινωνία και την αγορά, προστατεύοντας την εργασία, αλλά και τη βιωσιμότητα κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Παράλληλα να συνεχίσει τις αναγκαίες κεντρικές μεταρρυθμίσεις όπως η αξιολόγηση, η αξιοκρατία, η διαφάνεια, η πάταξη της γραφειοκρατίας και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού των δομών, της καινοτομίας, και της αποτελεσματικότητας.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr