Γιώργος Αρκουλής

Είχα δει τους πρώτους, ασπρόμαυρους «Αθλίους» με τον Λίνο Βεντούρα. Ο Ιταλός έπαιξε καταπληκτικά, αλλά η φτώχεια της παραγωγής και η μιζέρια σε διάρκεια, θυμάμαι πως είχαν αδικήσει το «ευαγγέλιο» του Ουγκώ. Μετά γυρίστηκε η μεγαλειώδης ταινία με τον κάπως μεγαλωμένο –για ένα ρόλο ‘τριών ηλικιών’- Ζαν Γκαμπέν, εντούτοις η 4ωρη ταινία είχε κερδίσει τους φίλους του σινεμά, χάρη στην εξαιρετική σκηνοθεσία αλλά και στους σπουδαίους Γάλλους ηθοποιούς που συνέβαλαν στην επιτυχία: Μπερνάρ Μπλιε (Ιαβέρης), Μπουρβίλ (Θερναδιέρος), Σερζ Ρεζιανί (Ενζολωράς). Πριν μερικά χρόνια κατέφθασε νέα βερσιόν με τον Αμερικανό σταρ Λίαμ Νίσον στον ρόλο του Γιάννη Αγιάννη, που δεν κατάφερε κατά την γνώμη μου να ξεπεράσει τις προηγούμενες προσπάθειες. Και πριν δύο χρόνια, ιδού η τέταρτη προσπάθεια – του BBC αν πρόσεξα καλά-, αυτή που πρόσφερε το κανάλι του «Mega» σε σχεδόν τρίωρες,  συνέχειες (με βασικό πρωταγωνιστή τον ανερχόμενο  Αγγλο ηθοποιό Ντομινί Γουέστ), μια παραγωγή ιδιαίτερα χορταστική και πολύ φροντισμένη, που κράτησε το ενδιαφέρον του τηλεθεατή από το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας ως χθες.

Η προσπάθεια του «μεγάλου καναλιού» να κερδίσει την επιστροφή της «εκλεκτής πελατείας» -άρα τηλεθέασης- αλλά και της διαφήμισης, νομίζω πως θα δώσει καρπούς αν η επιλογή προσφοράς ταινιών συνεχιστεί προσεκτικά και χωρίς τσιγκουνιές στα έξοδα (έτσι κι’ αλλιώς χρήμα υπάρχει…). Κάτι που είναι ασφαλώς αναγκαίο, αφού το κυρίως ψυχαγωγικό πρόγραμμα (προς το παρόν;) στηρίζεται σε παλιές σειρές που, επαναλαμβανόμενες,   δεν έχουν πλέον κάτι να πουν στον τηλεθεατή…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr