Τζίνα Δαβιλά

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

Θα είναι πάντα η γιαγιά όλων μας. Η αγαπημένη παραμυθοποιός Άλκη Ζέη  που τα παραμύθια της είχαν πάντα στοιχεία από τα δικά της χρόνια και τις δικές της παιδικές και εφηβικές εμπειρίες. Την υποδέχτηκα με το αγαπημένο της τραγούδι, όπως μου είχε ομολογήσει στην πρώτη μας ραδιοφωνική συνάντηση το 2006 ή 2007. Εδώ, στο τέλος του Απριλίου του 2011 μιλά για τα ατελείωτα ταξίδια της που την κούρασαν ευχάριστα, για τα σχολεία που την καλούν επειδή οι δάσκαλοί τους βλέπουν πιο πέρα από αυτό που λέει το ωρολογιακό πρόγραμμα των σχολείων, για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα σχολεία, για την σημαντικότητα των δασκάλων και την εξάρτηση των μαθητών από τους δασκάλους, για τα χαρακτηριστικά του καλού δασκάλου, που ενδιαφέρεται να πάει πέρα από το καθήκον του και που δεν παίρνει και μπράβο, για τα άσχημα στοιχεία που διακρίνει στα σχολειά και την βιαιότητα που γενικά υπάρχει εντός σχολείων και κοινωνίας, για την διαφορά μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού ως προς την εκπαίδευση που γίνεται εξοντωτική, για την χαμένη ευγένεια, απαντά σε όσους επικρίνουν την Ελλάδα, μιλά για τον μοναδικό της φόβο, για το παιδικό βιβλίο στην Ελλάδα, για την τιμητική της διάκριση με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη, για την κριτική των βιβλίων και την θέση της προς τους κριτικούς των βιβλίων.

Η συζήτηση μεταδόθηκε ζωντανά στις 30 Απριλίου 2011 από τον Παλμό και με αφορμή την πρόσκλησής από τα Εκπαιδευτήρια “Ροδίων  Παιδεία”.

Καλή ακρόαση.

1.3.2020.